μαρφιν

Πως να μην ιδιωτικοποιειτε μια κρατικη εταιρεια

Η Deutsche Telekom φαινεται να ειναι στα τελευταια σταδια της εξαγορας σημαντικου μεριδιου στον ΟΤΕ. Οι αντιδρασεις απο ΜΜΕ και αντιπολιτευση ειναι οι συνηθισμενες. Κραυγες περι απωλειας εθνικης περιουσιας και ξεπουληματος, σχεδον απροκαλυπτος ρατσισμος του στυλ “Οι Γερμανοι ξαναρχονται”, καμποση παραπληροφορηση. Δεν θα συζητησω ιδιαιτερα εδω το οτι μια τετοια εξαγορα ειναι χρησιμη για την Ελλαδα ποικιλοτροπως. Πρωτα απολα θα εχουμε εισαγωγη τεχνογνωσιας απο μια κορυφαια εταιρεια τηλεπικοινωνιων. Θα εχουμε ελπιζω και εισαγωγη καλυτερης εξυπηρετησης πελατων, ντιζαϊν καταστηματων κτλ στα προτυπα που μας εχει συνηθισει η Deutsche Telekom. Θα εχουμε συσφιξη των οικονομικων σχεσεων Ελλαδας-Γερμανιας με την δημιουργια μιας εταιρειας που θα ελεγχει σχεδον ολοκληρη την Κεντροανατολικη Ευρωπη.

Κιομως, αν ξεπερασει κανεις λιγο την υστερια και την υστεροβουλια των αντιδρωντων, οι κινησεις της κυβερνησης για το πως θα γινει τελικα η πωληση σηκωνουν πολυ βαρια κριτικη. Εξηγουμαι:

Με την απελευθερωση των αγορων ενεργειας, τηλεπικοινωνιων κτλ ειναι συμφωνος σχεδον καθε οικονομολογος. Μερος αυτης της απελευθερωσης ειναι και η ιδιωτικοποιηση των εως τωρα κρατικων μονοπωλητων (με διαφορες προϋποθεσεις για εξασφαλιση του υγιους ανταγωνισμου). Ως εδω καλα. Αυτο ομως που σχεδον κανενας οικονομολογος δεν θα εβρισκε λογικο ειναι να πωλειται μια επιχειρηση σε μικρα κομματακια.

Υποθεσετε οτι μια εταιρεια ειναι χωρισμενη σε 100 μετοχες και οποιος κατεχει 51 εχει τον απολυτο διοικητικο ελεγχο. Οποιος κατεχει αυτες τις 51 μετοχες και θελει να τις πουλησει, θα ζητησει πολυ περισσοτερα χρηματα απο απλα 51 φορες την τιμη της μιας μεμονωμενης μετοχης.

Αυτο γιατι ο ελεγχος μιας εταιρειας εχει μεγαλη αξια. Ενα πακετο μετοχων που προσφερει αυτον τον ελεγχο προσφερει πολυ παραπανω απο τα μερισματα που λαμβανει ενας απλος μετοχος. Αυτος που κατεχει τις 51 μετοχες διοριζει το διοικητικο συμβουλιο και καθοριζει τις τυχες της εταιρειας. Εχει πλεονεκτηματα που κανενας αλλος μετοχος δεν εχει*.

Η ελληνικη κυβερνηση ομως μεχρι τωρα εχει πουλησει σχεδον καθε μεγαλη κρατικη επιχειρηση με τον στρουθοκαμηλιστικο τροπο των μετοχοποιησεων!

Read moreΟΤΕ, Μαρφιν και Deutsche Telekom

Αποτι φαινεται θα ονομαστει Μαρφιν. Οι επιχειρησεις της χωρας αρχιζουν να φοβουνται την Μαρφιν. Θα πρεπει να φοβουνται και οι πολιτες?

Στον συνηθως βαρετο κοσμο του ελληνικου επιχειρειν υπαρχει ενα σχετικο νεο επιχειρηματικο σχημα που ταραζει τα νερα. Το ονομα του ειναι Marfin Investment Group και φαινεται να εχει πολυ μεγαλα σχεδια. Η τελευταια μεγαλη κινηση της ειναι η αποκτηση του 10% του ΟΤΕ, μιας απο τις μεγαλυτερες επιχειρησεις της χωρας.

Προηγηθηκε σχετικα προσφατα η εξαγορα της Vivartia, της μεγαλυτερης ελληνικης εταιρειας τροφιμων μετα την 3Ε (η Vivartia αποτελειται μεταξυ αλλων απο τοσο γνωστα ονοματα οπως Μπαρμπα Σταθης, Δελτα, Goody’s και Chipita!). Εχουν προηγηθει συμμετοχες σε τραπεζες (Εγνατια), νοσοκομεια (Υγεια) και εταιρειες πληροφορικης (Singular). Τι ακριβως ομως θελει μια εταιρεια επενδυσεων να κανει με ολες αυτες, και ειδικα με μια μεγαλη παραγωγικη επιχειρηση?

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα σχέδια για τη Vivartia είναι όντως πολυετή και περιλαμβάνουν την εξάπλωση της εταιρείας ως και την Αραβική Χερσόνησο. Στόχος με τη δημόσια πρόταση είναι η απόκτηση του 100% της Vivartia και η έξοδος από το ταμπλό, αλλά το εγχείρημα δύσκολα θα στεφθεί από επιτυχία αφού η Morgan Stanley, που ελέγχει το 14%, έχει διαμηνύσει ότι δεν θα πουλήσει – τουλάχιστον τώρα – τη συμμετοχή της.

Διαμηνυουν οτι θελουν την εξαπλωση της εταιρειας αλλα παραλληλα θελουν να αποκτησουν το 100% της εταιρειας και να την βγαλουν απο το ΧΑΑ! Το χρηματιστηριο ειναι για μια εταιρεια φτηνη πηγη κεφαλαιου αλλα και ενας ελεγκτικος θεσμος που περιοριζει την αυθαιρεσια της διοικησης. Γιατι λοιπον θελει η Μαρφιν να βγαλει την Βιβαρτια απο το χρηματιστηριο και γιατι οι σαφως πληροφορημενοι επενδυτες της Morgan Stanley δεν θελουν να πουλησουν? Νομιζω τιθεται ενα γενικοτερο ερωτημα, ποιο ακριβως ειναι το επενδυτικο σχεδιο της Μαρφιν που υποτιθεται περιλαμβανει εξαγορες υψους 15 δις ευρω, συμπεριλαμβανοντας πιθανοτατα και μια ακομα μεγαλη ελληνικη τραπεζα?

Από τη Marfin Investment Group υποστηρίζουν ότι διαφέρουν από τα private equity funds. «Είμαστε εισηγμένη εταιρεία συμμετοχών και θα ενοποιούμε μέσα από ένα καθεστώς διαφάνειας όλες μας τις συμμετοχές. Επίσης δεν έχουμε exit plan. Δηλαδή, δεν θα επενδύουμε και έπειτα από δύο χρόνια θα πουλάμε τη συμμετοχή μας. Στόχος μας είναι να πορευόμαστε μαζί με τις συμμετοχές μας για πολλά χρόνια και να κερδίζουμε από την ανάπτυξή τους».

Κατι μου φαινεται περιεργο σε αυτην την ιστορια. Απο την Μαρφιν δηλωνουν οτι ειναι εταιρεια συμμετοχων, δηλαδη κατι σαν ενας οργανισμος ομπρελα που θελει να φτιαξει μια μεγαλη αυτοκρατορια “συμμετεχοντας” (διαβαζε εξαγοραζοντας) διαφορες μικροτερες επιχειρησεις, κατι σαν ενα conglomerate ας πουμε.

Χτισιμο αυτοκρατοριων
Το προβλημα ειναι οτι τετοιου τυπου ομιλοι ανομοιογενων επιχειρησεων τεινουν να αποτυγχανουν, γιατι δεν ειδικευονται σε τιποτα συγκεκριμενο. Και αυτο ειναι ενα διδαγμα που ξερει νομιζω καθε αποφοιτος διοικησης επιχειρησεων απο το 1970 εως σημερα (διαβαστε εδω για μια ωραια αναλυση). Οταν παιρνεις μια δυνατη εταιρεια σαν την Siemens και αρχιζεις να παραγεις απο βιομηχανικους αεριοστροβιλους μεχρι ηλεκτρικα σκουπακια, καταληγεις συχνα να μην παραγεις ουτε καλα σκουπακια ουτε αεριοστροβιλους. Η Siemens φυσικα το καταλαβε μετα απο πολυ πονο και εκοψε ας πουμε την παραγωγη τηλεορασεων ή κινητων.

Read moreΠως λεγεται το empire building στα ελληνικα?