ιδιωτικοποιησεις

και που διαφερει το κρατος απο τους ιδιωτες σε τετοια ζητηματα

Πρωτοδημοσιευτηκε σε ελαφρως διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη

Το απλο ερωτημα πότε εχει νοημα η πωληση ενος αγαθου απαντιεται τοσο ευκολα που δυσκολα το συναντας ρητα σε βιβλιο οικονομικων. Η πωληση συμφερει προφανως οποτεδηποτε ο αγοραστης ειναι διατεθειμενος να πληρωσει περισσοτερα για αυτο το αγαθο απο τον πωλητη! Και η συνθηκη αυτη ικανοποιειται τυπικα (εν απουσια περιορισμων ρευστοτητας) οταν η αξια του αγαθου για τον αγοραστη ειναι μεγαλυτερη απο την αξια του για τον πωλητη.

Τι αλλαζει αν το αγαθο εν προκειμενω ειναι μια επιχειρηση που πωλειται μεταξυ ιδιωτών; Ουσιαστικα τιποτα. Σε αντιθεση με την διαδεδομενη πλανη, η παρουσα κερδοφορια της επιχειρησης δεν ειναι απο μονη της κριτηριο για το αν πρεπει να πουληθει ή οχι (μπορει ομως να ειναι για το αν πρεπει να κλεισει ή οχι). Το ερωτημα ειναι, παλι, ποια η αξια της επιχειρησης για τα συμβαλλομενα μερη. Και τυπικα, εν απουσια συνεργειων, η αξια της επιχειρησης εξαρταται απο τα μελλοντικα της κερδη. Αν ο επιχειρηματιας Α μπορει να εξασφαλισει στο μελλον υψηλοτερα κερδη για την επιχειρηση απο τον σημερινο ιδιοκτητη Β, την αγοραζει. Αυτο ισχυει ακομα και αν τα κερδη της επιχειρησης υπο τον ιδιοκτητη Β ειναι ηδη πολυ υψηλα. Θα ελεγε κανεις μαλιστα οτι ειναι πιο πιθανο να θελει κανεις να αγορασει μια κερδοφορα επιχειρηση, για να την βελτιωσει, παρα μια πολυ ζημιογονα που δεν εχει στον ηλιο μοιρα, οση δουλεια και να ριξεις.

Τι συμβαινει αν μιλαμε για το κρατος ως ιδιοκτητη επιχειρησεων; Γιατι παρουσιαζονται τοσες φωνες στον δημοσιο διαλογο, που εμφανιζονται εντελως απροθυμες εναντι του ενδεχομενου να πωληθουν κερδοφορες επιχειρησεις; Η απλη αναλυση που εγινε ανωτερω λεει οτι φυσικα μπορει να ειναι καλη ιδεα να πουλαμε κερδοφορες επιχειρησεις.

Read moreΙδιωτικοποιησεις: ποτε συμφερει η πωληση μιας επιχειρησης ή περιουσιακου αγαθου

Πολιτική οικονομία στο Λιμάνι

Νομίζω οτι μπορούμε να προβλέψουμε πως θα καταλήξει η ιστορία με το ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά.  Συνοπτικά:  οι τρείς εμπλεκόμενοι παίκτες θα καταλήξουν σε μια νέα ισορροπία όπου και οι τρεις θα είναι κερδισμένοι σε σύγκριση με το status quo της ισχύουσας (και μη εφαρμοζόμενης) σύμβασης. Οι μη εμπλεκόμενοι παίκτες, δηλαδή το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής οικονομίας, θα βγουν χαμένοι.

Ας  δούμε τα στοχεία του προβλήματος.

Status quo ante (SQA) — πριν να υπογραφεί η συμφωνία με την COSCO: Κρατικό μονοπώλιο.  Ελλειψη επενδύσεων και χώρων. Αργή εξυπηρέτηση, με συχνές διακοπές . Εσοδα του κράτους χαμηλά. Αμοιβές εργαζόμενων υψηλότατες. Δηλάδη, κλασική συμπεριφορά προστατευμένου μονοπωλίου, με τη διαφορά οτι σχεδόν το σύνολο της μονοπωλιακής προσόδου το καρπούνταν οι εργαζόμενοι. Με εκβιαστικές απεργίες και με πολιτικές προσβάσεις πετύχαιναν να διατηρούν τα κεκτημένα και να επαυξάνουν. Ζημιωμένοι οι εξαγωγείς και οι εισαγωγείς, δηλαδή αφενός οι πιο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, και αφετέρου (έμμεσα) οι καταναλωτές.

Status quo de Jure (SQJ) – ότι θα ισχύσει αν εφαρμοστεί η ισχύουσα συμφωνία με την COSCO:  Η COSCO αναλαμβάνει την προβλήτα ΙΙ, ο ΟΛΠ διατηρεί την προβλήτα Ι. Στην ΙΙ ισχύουν νέες εργασιακές σχέσεις, με πιθανό αποτέλεσμα χαμηλότερες αμοιβές εργασίας από ότι στο SQA, άρα χαμηλότερο λειτουργικό κόστος. Επίσης, η COSCO επενδύει στη δημιουργία νέας προβλήτας ΙΙΙ,  που θα αυξήσει τη χωρητικότητα και θα μειώσει τους χρόνους διακίνησης των εμπορευμάτων.

Ερώτημα: στο SQJ ποιός θα ωφεληθεί από τη μείωση του κόστους εργασίας, οι πελάτες ή η COSCO;

Read moreΙσορροπία Φορτίων

Ξεπουλημα ή επιτελους μια γερη κλωτσια για να αρχισει σκληρος ανταγωνισμος?

Στα δυο μεγαλα λιμανια της χωρας μας ετοιμαζεται το κρατος να παραχωρησει καποιους χωρους σε ιδιωτικες εταιρειες με συγκεκριμενα ανταλλαγματα. Αυτες οι εταιρειες θα ειναι δηλαδη υποχρεωμενες να κανουν καποιες επενδυσεις, να παρασχουν καποιες υπηρεσιες και να πληρωνουν καποιο τιμημα στο κρατος για καποιες δεκαετιες.

Η κυβερνηση προσπαθει να κανει το ολο εργο χρησιμοποιωντας το σχετικα νεο (για την Ελλαδα) μοντελο των παραχωρησεων. Κατι παρομοιο εχει χρησιμοποιηθει σε ολα τα μεγαλα εργα που εγιναν στην χωρα, απο την Γεφυρα Ριου-Αντιρριου μεχρι το Αττικο Μετρο. Μπορει η μεθοδος να εχει καμποσες ελλειψεις οπως χρησιμοποιειται, αλλα δυστυχως ο δημοσιος διαλογος απεχει πολυ απο το να απευθυνθει σε αυτες τις ελλειψεις και να καταληξουμε σε καλυτερες λυσεις.

Οι ανακριβειες που γραφονται για το θεμα δεν φαινεται να εχουν τελειωμο. Δινω τα πιο απλα και τρανταχτα λαθη αλλα και ενα σημειο που θελει συζητηση:

α) ιδιωτικοποιηση των λιμανιων

Οχι βεβαια, το κρατος δεν πουλαει τα λιμανια αλλα παραχωρει την χρηση καποιων χώρων σε καποιους επενδυτες για συγκεκριμενο χρονικο διαστημα. Γενικα οι παραχωρησεις, συμπραξεις δημοσιου και ιδιωτικου τομεα, συνηθως ειναι ετσι. Το κρατος δεν πουλα την κυριοτητα, απλα ουσιαστικα νοικιαζει τους χωρους σε εναν ιδιωτη.

β) ξεπουλημα

Εχω φτασει πια σε μια θεωρια, στην Ελλαδα οποτε ακους καποιον να μιλα για ξεπουλημα δημοσιας περιουσιας, αναζητα με ποιον ακριβως τροπο λυμαινεται αυτος την δημοσια περιουσια σημερα. Ειτε ως χαραμοφαης υπαλληλος, ειτε ως προμηθευτης, καπου θα ειναι χωμενος. Ενταξει, προφανως η θεωρια ειναι υπερβολικη, ισως υπαρχουν και λιγοι παραπλανημενοι ιδεαλιστες, αλλα κατα κανονα εχουμε την πρωτη περιπτωση.

Βασικα οπως εξηγησα, στα λιμανια δεν εχουμε πωληση, οποτε δεν μπορουμε να μιλαμε για ξεπουλημα. Αλλα και γενικοτερα, τι σημαινει ξεπουλημα? Τι ειναι αυτο που κανει την απλη πωληση μιας επιχειρησης, στο πλαισιο ας πουμε της γενικης πολιτικης ιδιωτικοποιησεων, να ειναι ξεπουλημα? Μην ψαχνετε να βρειτε καποιο νοημα ή καποια συνοχη στα λογια αντι-ξεπωλητων. Για αυτους τους ανθρωπους, ξεπουλημα ειναι οποιαδηποτε πωληση.

β1) μα πουλανε κερδοφορες επιχειρησεις

Φυσικα θα πουλαμε κερδοφορες επιχειρησεις!

Read moreΛιμανια και παραχωρησεις