Στο ζήτημα της ονοματοδοσίας της συμπαθούς εθνοτικής ομάδας επικρατούν δύο τάσεις: η μία, των Γυφτώνυμων, λέει τα πράγματα όπως τα ξέρουμε και τα καταλαβαίναμε ανέκαθεν. Η άλλη, η νεωτεριστική παράταξη των Ρομάδων, μάς μαλώνει, απειλεί ότι θα μας βάλη πιπέρι στο στόμα, επικαλείται γραφειοκρατικές αυθεντίες και σοφούς υπαλλήλους επιτροπών και εν τέλει αποφαίνεται: Ρομά να τους λέμε.
Τα επιχειρήματα που επικαλούνται έχουν οι Ρομάδες, εάν καλώς αντιλαμβάνομαι, ως εξής:
1. Χρήση του ενδωνυμίου και όχι του εξωνυμίου!
Αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό επιχείρημα, με ηθικό έρμα. Πράγματι, είναι πάντα προτιμώτερο να αποκαλούμε μια ομάδα ανθρώπων με τον τρόπο που έχει επιλέξει εκείνη για τον εαυτό της (εντάξει, εκτός αν είναι προσβλητικός αυτός ο τρόπος ή κάτι τέτοιο, σαν την ΝΔ ας πούμε που αποκαλείται “ριζοσπαστική φιλελεύθερη”, χαχα).
Αλλά, αλλά, αλλά. Υπάρχει ένα τοσοδά πρόβλημα: οι επικαλούμενοι το επιχείρημα αυτό δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. Δεν το πιστεύουν και δεν το εφαρμόζουν στην πράξη. Όχι επειδή δεν αποκαλούν τους θύραθεν Μακεδόνες Μακεδόνες, αλλά επειδή δεν σπούδασαν στην Φραγκία ούτε βάζουν στο σάντουίτς τους μαγυάρικη σαλάτα ούτε ξέρουν καμία χαϊαστανική γενοκτονία ούτε έχουν να λένε ότι οι Ινουίτ έχουν εκατό λέξεις για τον πάγο (παραμύθι, παρεμπιπτόντως). Μόνο για την Κωνσταντινούπολη δεν είμαι βέβαιος πώς την λένε, εξωνυμικά ή ενδωνυμικά. Όσο για την χώρα που μας έχει αντιγράψει την σημαία, δεν αναφέρονται σε αυτήν ως Σουομία.
