Ειδαμε σε προσφατες δημοσκοπησεις οτι ο Συνασπισμος* εχει φτασει το 17-18% σε προθεση ψηφου.
Πως εγινε αυτο? Πρεπει να παρουμε στα σοβαρα αυτα τα δεδομενα? Βραχυπροθεσμα ναι, μπορει να βγει το συμπερασμα οτι ο Συνασπισμος εχει αυξημενα ποσοστα (αν και αρκετα απο τα συμπερασματα που σπευδουν να βγαλουν οι εφημεριδες ειναι λαθεμενα**). Στην εκτιναξη των ποσοστων εχουν βοηθησει διαφορες παροδικες συγκυριες (αδυναμια ΠΑΣΟΚ, η φυσιολογικη απαγοητευση με την κυβερνηση ΝΔ λογω τριβής), οπως φυσικα και η αντικατασταση του αξυριστου και αγενη Αλαβανου με τον smooth operator κυριο Τσιπρα.
Μεσοπροθεσμα ομως δεν νομιζω οτι τα δεδομενα των δημοσκοπησεων εχουν καποια μεγαλη αξια, για τον απλο λογο οτι ο Συνασπισμος δεν ειναι ετοιμος για να γινει σοβαρο κομμα.
Ο Μιμης Ανδρουλακης σε προσφατη συνεντευξη εξεφρασε ακριβως τα συναισθηματα μου: τωρα μπορει να καβαλαει το κυμα της αντιδρασης η αριστερα με συμβολο τον κ. Τσιπρα, αλλα συντομα θα πρεπει να προσφερει προτασεις αν θελει να θεωρειται σοβαρο κομμα εξουσιας. Και η αριστερα εχει αποτυχει πληρως στο να προσφερει προτασεις για τα σημερινα προβληματα. Ειναι μια σκετη αντιδραση, λεει οχι σε ολες τις μεταρρυθμισεις. Λεγοντας ομως οχι γινεται υπερασπιστρια του στατους κβο, αρα μια απολυτα συντηρητικη δυναμη! Οι μεταρρυθμισεις ειδικα σε θεματα οπως το ασφαλιστικο, καινε. Και καινε πανω απο ολα τους νεους στους οποιους σημερα φαινεται να στηριζεται ο Συνασπισμος…
Ο κ. Ανδρουλακης κανει και μια ακομα παρατηρηση που μου ειχε μαλλον ξεφυγει. Οι νεοι ειναι εκνευρισμενοι επειδη το ελληνικο ονειρο ως σημερα ηταν το βολεμα στο δημοσιο. Με βαση αυτο το ονειρο πορευθηκαν πολλοι, αντι για γνωσεις και ικανοτητες εκαναν συλλογη γνωριμιων και “αγωνων”. Σημερα που η Ελλαδα, εστω αργα και σπασμωδικα, αλλαζει, πολλοι ανθρωποι μενουν απογοητευμενοι. Απροετοιμαστοι να αποδοσουν στο συγχρονο περιβαλλον, ανετοιμοι ψυχολογικα να παρουν την τυχη τους στα χερια τους. Τα πολιτικα ρευματα που προσπαθουν να χαιδεψουν τα αυτια αυτων των ανθρωπων ειναι οχι μονο ανευθυνα, αλλα και καταδικασμενα. Η πορεια της χωρας προς ενα μελλον με λιγοτερα ρουσφετια, διαφθορα και τεμπελια ειναι σιγουρη. Οποιος αντι να προετοιμαζει τους νεους για το μελλον, τους υποσχεται να τους προστατευσει απο αυτο, μπορει να δρεψει σημερα 5 ψηφους αλλα εν καιρω θα αποτυχει. Και αυτοι που τον πιστεψαν θα ειναι πολυ αγανακτισμενοι!
Η αριστερα που συμβολιζει ο κυριος Τσιπρας παει με το ρευμα και ασκει την πολιτικη των ευχαριστων λογων. Χαϊδευει αυτια ακομα και οταν γνωριζει οτι αυτα που υποσχεται δεν ειναι ρεαλιστικα. Δεν πρωτοπορει, ακολουθει, και μαλιστα ακολουθει τα πιο φοβισμενα ρευματα της κοινωνιας. Προσπαθει να περιγραψει την αποστροφη στο ρισκο και στην αλλαγη που χαρακτηριζει ενα μερος της ελληνικης κοινωνιας ως ενα “νεανικο κινημα” της “γενιας των 700 ευρω”. Ως 27χρονος δεν βλεπω τιποτα νεανικο ειτε νεο σε αυτο. Ειναι η παλια καλη ελληνικη ταση για συντηρητισμο, μεμψιμοιρια και μιζερια.
Συχνα η αριστερα τυπου Τσιπρα οπισθοδρομει, φαινεται να θελει επιστροφη στην Ελλαδα-Ψωροκωσταινα του 1980 αλλα με λιγο πιο γυαλιστερο περιτυλιγμα. Σε προσφατη δηλωση του για παραδειγμα ζητησε εξοδο της Ελλαδας απο την ευρωζωνη! Αντε να ειμαστε παλι με την ασθενη πλην τιμια δραχμουλα, με λιγη τυχη θα μπορεσουμε να βρουμε και εναν Τσοβολα για υπουργο οικονομικων! Αυτα δεν ειναι σοβαρα λογια να ακουγονται απο κομμα με βλεψεις εξουσιας.
Απο την αλλη ο Μιμης Ανδρουλακης φαινεται να συμβολιζει την αριστερα που καινοτομει και δεν φοβαται το μελλον. Η χωρα εχει σιγουρα αναγκη απο μια σοβαρη αριστερα. Η αριστερα στην Ευρωπη ειναι εκεινο το μερος του πολιτικου φασματος που παραδοσιακα προωθουσε κοινωνικες καινοτομιες, για παραδειγμα τα δικαιωματα των γυναικων καποτε, σημερα των μεταναστων και των ομοφυλοφιλων. Ειχε συχνα λογικες φωνες που μιλουσαν για διεθνη συμφιλιωση, για την αναγκη μειωσης των εθνικισμων, για την αναγκη προστασιας του περιβαλλοντος κτλ Εν τελει καθε φωνη ειναι καλο να υπαρχει σε ενα δημοκρατικο συστημα, για να δυναμωνει τον δημοσιο διαλογο. Αλλα θελουμε δημιουργικες και σοβαρες φωνες.
Οι συγχρονοι αριστεροι σαν τον Μιμη Ανδρουλακη, κρατανε την ευαισθησια του παλιου αριστερου χωρις να κρατανε τις ιδεοληψιες που μαστιζαν τον χωρο. Αφηνουν την νοοτροπια των θολων ευχολογιων και της συστηματικης ασυναρτησιας και ασπαζονται τον πραγματισμο και τον ορθολογισμο.
Δεν μπορουμε παρα να ελπιζουμε οτι η ελληνικη αριστερα θα ακολουθησει τον δρομο της αρετης και οχι τον δρομο του λαϊκισμου. Οτι θα εχουμε περισσοτερο Ανδρουλακη και λιγοτερο Τσιπρα. Για το καλο της αριστερας, αλλα και της χωρας.
——————————–
*Την γελοια ονομασια Συριζα δεν μπορω να την χωνεψω.
**Ας πουμε ισχυριζεται η Ελευθεροτυπια οτι οσο πιο μορφωμενος ειναι κανεις τοσο μεγαλυτερη πιθανοτητα εχει να ψηφιζει Συνασπισμο. Αυτο δεν προκυπτει απο τα στοιχεια που παρατιθενται, οτι εχει δηλαδη 19,4% στους αποφοιτους ΑΕΙ έναντι 13,6% στους αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 11,6% στους πρωτοβάθμιας. Ο λογος ειναι απλος, οι αποφοιτοι ΑΕΙ στον πληθυσμο ειναι πολυ πιο συχνα νεοι παρα μεσης ηλικιας. Αρα το οτι εισαι αποφοιτος ΑΕΙ ειναι κατα καποιο τροπο ενδειξη οτι εισαι νεος και οι νεοι ψηφιζουν οντως περισσοτερο Συνασπισμο. Αυτο δεν σημαινει ομως οτι ενας 50ης με πτυχιο εχει πολυ περισσοτερες πιθανοτητες να ψηφισει ΣΥΝ αποτι ενας χωρις πτυχιο. Θα μου εκανε εντυπωση αν ηταν αληθεια αυτο, γιατι οι πτυχιουχοι εχουν υψηλοτερο εισοδημα και το εισοδημα συσχετιζεται αρνητικα με τις φορομπηχτικες διαθεσεις των αριστερων κομματων…
ΥΓ Ακουστε γενικα ολη την συνεντευξη Ανδρουλακη, εχει αρκετο ενδιαφερον. Δειτε επισης και το τελευταιο του κειμενο Πως έγινε κλισέ η “Γενιά των 700€”
Yparxei phgh gi’ auto;
1on Η άνοδος του σύριζα πρέπει να χρεώνεται στον Αλαβάνο, που μετέτρεψε το σκορποχώρι σε κόμμα και άρχισε να αναδιοργανώνει τα κομματικά όργανα του κόμματος. Ο τσίπρας ήταν απλώς ένα μέρος της στρατηγικής αλλά ο ηγέτης είναι ο Αλαβάνος, ο μετρ της πολιτικής για μένα αυτή την στιγμή. όχι σε ρεαλιστικές προτάσεις μην αρχίσεις τις μούτζες αλλά σε στρατηγική πολιτικού μάρκετινγκ.
2ον. Λές οτι οι νέοι ψηφίζουν Σϋριζα, διαφωνώ στις πρόσφατες εκλογές μετά απο έρευνα της μέτρον βγήκε οτι οι διείσδυση στους νέους 18-25 ήταν στα ίδια ποσοστά με τα άλλα κόμματα αν και η ΝΔ είχε οριακά τα ηνία. Αλλά ο Σύριζα είχε την χαμηλότερη διείσδυση στα στρώματα των νέων 25-35 δηλαδή αυτών που έχουν ξεκινήσει να εργάζονται και βλέπουν την πραγματικότητα της αγοράς εργασίας.
υ.γ ο Μίμης είναι ο αγαπημένος μου, αλλά έχεις παρατηρήσει οτι είναι γκαντέμης. Σε όποιο κόμμα μπήκε το διέλυσε. Αυτόν πρέπει να λένε γκαντέμη όχι των Μητσοτάκη
Σακουλακη ατη η θεση βγηκε απο το προσφατο συνεδριο του κομματος, του οποιου ηγειται ο κ. Τσιπρας. Αν διαφωνει καλα θα κανει να το πει. Αλλα περιεργες προτασεις του κ. Τσιπρα βρηκα και σε μια πηγη που δεν το περιμενα .
Πραγματικα εντυπωσιακη ειναι η μεταστροφη του Συνασπισμου σε σοβαρα ζητηματα απο τις θεσεις σοβαρων ατομων σαν τον Κουβελη («Η χώρα θα ενταχθεί στην ΟΝΕ. Δεν είμαστε αντίθετοι με αυτή την ένταξη».) στις σημερινες λαϊκιστικες ατακες.
2. μπορεις να μας δωσεις παραπομπη?
ΥΓ γιατι το λες? νομιζω μαζευει αρκετες ψηφους ο Ανδρουλακης.
Αντωνιε διαφωνω με την ονομασια μαιτρ. Δεν χρειαζεται να ειναι κανεις εξυπνος για να χαϊδευει αυτια. Αν ηθελα να ανοιξω κομμα και να μαζεψω ψηφους θα διαλεγα εναν συμπαθητικο και ελαφρα χαζουλη 35ρη, θα εφτιαχνα μια μιξη των θεσεων (λεμε τωρα) ΛΑΟΣ και Συνασπισμου, θα τον εμφανιζα συνεχω στην ΤιΒι να φιλαει μωρα και να βοηθαει γριουλες να περασουν τον δρομο και θα χτυπαγαμε 30%.
Το θεμα ειναι οτι δουλεια του πολιτικου ηγετη ειναι να λεει τις δυσκολες αληθειες στον λαο και να προσπαθει να βρισκει λυσεις σε διαβουλευση με ολους τους συμμετεχοντες και πασχοντες. Δυκολο δεν ειναι να εισαι ανευθυνος Αλαβανος ή ανωδυνος Τσιπρας. Δυσκολο ειναι να φερεις πραγματικες αλλαγες, οπως ο Γκανντι, ο Μανντελα, ο Βενιζελος ή εστω η φιλη μου η Μερκελ.
Σωτήρη εγώ σου μιλάω για το παγόβουνο μα εσύ μιλάς για την μύτη του. Εγώ λέω για αυτό που δεν φαίνεται στην πρώτη γραμμή της επίσημης ενημέρωσης. Ο Αλαβάνος είναι μαίτρ όχι γιατί λαϊκίζει αλίμονο αν αρκούσε αυτό, ο Τσοβόλας, ο Σαμαράς, ο Στεφανόπουλος θα ήταν ακόμα εδώ με τα κόμματα τους. Ο Αλαβάνος οργανώνει τον σύριζα σε κόμμα με κέντρο τον συνασπισμό. Αν αναλογιστείς ότι οι τάσεις του συνασπισμού είναι τελείως αντίθετες σε πολιτική σκέψη και σχεδόν έφερναν το κόμμα σε διάλυση καταλαβαίνεις τι γερό τιμόνι είναι ο Αλέκος, αλλά και ο Σύριζα έχει μαζέψει όλα τα πρώην μη κοινοβουλευτικά αριστερά κόμματα που το ένα δεν χωνεύει το άλλο και τα συνέθεσε και τα διοικεί(εξαιρετικά δύσκολο έργο)
Παρεπιπτώντος ο τσίπρας είναι ο πρόεδρος του συνασπισμού και αυτό λέει πολλά. Σε κίνηση μάτ ο Αλέκος έβαλε τον αλέξη σε θέση ισχύος στο να ελέγχει τον συνασπισμό ενώ αυτός ελέγχει τον Σύριζα.
Αυτές τις ποιότητες του, δηλαδή της οργανωτικότητας και της εσωκομματικής τακτικής πρέπει να τις αντιγράψει ο οποιοδήποτε έχει σοβαρές πολιτικές βλέψεις, ακόμα και ένας μεταρυθμιστής όπως τον επιθυμείς πρέπει να έχει αυτές τις ικανότητες. Για Γκάντι και Μαντέλα δεν έχω ασχοληθεί αλλά ο Βενιζέλος π.χ. ήταν σίγουρα ο απόλυτος κυρίαρχος στο κόμμα του.
Δηλαδή ένας αγάμητος πρώην κνίτης με βασικό κριτήριο της ζωής του το όπου φυσάει ο άνεμος πάω και κύριο χόμπι την συγγραφή κακογραμμένων βιβλίων που τα σώζουν η καλοδουλεμένη μηχανή pr πού έχει στην δούλεψη του, είναι το μέλλον της αρίστερας (και για τον συγκεκριμένο και του ΠΑΣΟΚ ή και όπου αλλού καταλήξει).
Υ.Γ. Το αγάμητος δεν είναι προσβολή είναι η πραγματικότητα, όποιος διαβάσει συνεντεύξεις του, ή δει την τηλεοπτική του παρουσία μπορεί να διαπιστώσει ότι ο άνθρωπος είναι σεξουαλικά καταπιεσμένος.
Σερβιτορε η σεξουαλικη ζωη ενος πολιτικου δεν με ενδιαφερει ιδιαιτερα, ειτε ειναι πλουσια ή φτωχη, ειτε με ατομα του ιδιου φυλου ή του αλλου κτλ
Το οτι ειναι πρωην ΚΝιτης ειναι ενα λαθος που εχει διορθωσει. Το αν τα βιβλια του ειναι κακογραμμενα, επισης λιγο με αφορα. Το μονο που με αφορα εν τελει ειναι αν εχει καλες πολιτικες ιδεες και σε αυτο με καλυπτει προς το παρον.
Αλλωστε δεν προτιμω αναγκαστικα αυτον τον πολιτικο απο καθε αλλο. Εκφραζω απλα την γνωμη οτι η ελληνικη αριστερα καλο θα ηταν να ακολουθησει τον δικο του δρομο παρα του κ. Τσιπρα.
Αντωνιε ισως εχεις δικιο για το οτι εχει καποιες ικανοτητες. Δεν ξερω πολλες λεποτομερειες σχετικα με το θεμα (ποια ειναι τελικα η διαφορα ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ?). Αλλα επιμενω οτι απο εναν πολιτικο δεν περιμενω εσωοκομματικες οργανωτικες ικανοτητες (τοτε θα προτιμουσαμε τον Σταλιν που αριστευε σε αυτα). Πιστευω οτι αν ενας πολιτικος εχει δυνατο οραμα και καθαρη φωνη, ο λαος τον στηριζει και δεν εχει αναγκη κανενα εσωκομματικο παιχνιδι (βλεπε τον Κοϊζουμι, Φισερ ή τον Σημιτη που κυβερνουσαν κοντρα στο κομμα τους!).
Διαφωνώ Σωτήρη. Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις απο έναν άνθρωπο να παράγει ρεαλιστικό αριθμό προτάσεων και την ίδια στιγμή να τις μεταφέρει και στο πλήθος του κόσμου . Για μένα ο σωστός ηγέτης είναι ο Σωστός μάνατζερ έχει ένα στρατηγικό στόχο αλλά στα υπόλοιπα οργανώνει μια ομάδα γύρω του για να το πετύχει, επιλέγει το σωστό οικονομοτεχνικό επιτελείο, την σωστή ομάδα μάρκετινγκ κτλπ κτλπ.
Μα ο Σημίτης είναι ακριβώς παράδειγμα αυτού που λέω, όλοι λένε οτι έκανε κατάληψη στο ΠΑΣΟΚ άρα είχε ανθρώπους του στις κατάλληλες θέσεις την κατάλληλη στιγμή, θριάμβευσε εσωκομματικά πριν μεταρρυθμίσει την Ελλάδα. Και το οτι κυβερνούσε αντίθετα στο κόμμα του δεν είναι απολύτως true, πόσες φορές έκανε υποχωρήσεις για να μην χάσει την κομματική υποστήριξη. Έπαιζε ένα εσωκομματικό παιχνίδι και ναι ήταν καλός παίχτης. για Κοιζούμι και φίσερ δεν έχω ιδέα.
Ότι όραμα και να έχει ένας άνθρωπος χρειάζεται μηχανισμούς για να το μεταφέρει στα 4 εκατομμυριάκια Έλληνες που χρειάζεται για να πάρει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Αν αρκούσε το σκέτο όραμα και η καθαρή φωνή τότε ο Λεωνίδας Κύρκος θα είχε πάρει την κυβέρνηση και δεν θα έλεγε το θλιβερό “πολλοί μας ερωτεύονται αλλά λίγοι μας παντρεύονται”.
Δηλαδή εσύ μπορεί να έχεις σαν Σωτήρης Γεωργανάς το καλύτερο όραμα για υπουργός οικονομικών αλλά και τις καλύτερες γνώσεις. Τον βοσκό στην κρήτη όμως πώς θα τον πείσεις να σε ψηφίσει. Θές τοπική οργάνωση για να σε στηρίξει. Αλλά και στο μεταρρυθμιστικό κομμάτι να πάμε, για να πετύχεις μια μεταρρύθμιση θες οργάνωση για να μεταφέρει την θέληση σου στο κοινό ή για να έχεις ανατροφοδότηση(Feedback) πώς αντιδράει ο κόσμος στην μεταρρύθμιση που έκανες.
O συνασπισμός είναιτο γνωστό κόμμα που προήλθε απο την διάσπαση του ενιαίου συνασπισμού το ’89 που αποτελούταν απο το ΚΚΕεσ και το Σημερινό ΚΚΕ. Όταν το ΚΚΕ αποσύρθηκε απο την τότε συμμαχία του συνασπισμού οι εναπομείναντες δημιούργησαν το κόμμα του συνασπισμού. Ο Σύριζα είναι συμμαχία κομμάτων με κεντρικούς πυρήνες τον Συνασπισμό, το ΔΗΚΚΙ και άλλα 8 κόμματα της πρώην εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Νομίζω ότι μετά από αρκετό θα συμφωνήσουμε. Οι πτυχιούχοι αντικατοπτρίζουν το νεότερο πληθυσμό (συν το ποσοστό που δίνεται). Δεν είναι βέβαια -καλά τελείως θα συμφωνούσα;- πλουσιότεροι, αλλά σαφώς ακι φοβούνται περισσότερο την ανεργία των πτυχιούχων και είναι περισσότερη επηρεασμένοι από την οικολογική κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
μαϊστα. στις εκλογες κατεβαινει ο ΣΥΡΙΖΑ ετσι? δηλαδη ψηφιζοντας ΣΥΡΙΖΑ ψηφιζει κανεις και το ΔΗΚΚΙ του Τσοβολα? περιεργα πραγματα.
ΟΚ σιγουρα δεν ειναι απαραιτητο αυτος να εχει ολες τις ιδεες, αλλα τουλαχιστον να ξερει ποτε μια ιδεα ειναι καλη αν την εχει μπροστα του, να ξερει να διαλεγει συνεργατες κτλ
καλα δεν ειπα να εισαι καλαμια στον καμπο. Σιγουρα θα συνεννοεισαι με τα ατομα που εχουν παρομοιες ιδεες με σενα και θα προσπαθειτε μαζι να πετυχετε τον στοχο. Αλλα ο Σημιτης ποτε δεν ηταν αγαπητος στο παλιο ΠΑΣΟΚ, δεν νομιζω οτι εγινε καν αποδεκτος, αφου με το που εφυγε το ΠΑΣΟΚ γυρισε προς τα πισω. Εφερνε ομως εκλογικες νικες και εκει στηριζε την δυναμη του.
ε ισχυριζομαι οτι το να το μεταφερεις στον κοσμο ειναι ολο και πιο ευκολο. Ο Ομπαμα απο πολιτειακος γερουσιαστης εγινε μεσα σε δεκαετια υποψηφιος για προεδρος των ΗΠΑ!
αν πας για βουλευτης ή δημαρχος ισως. Αλλα θελω να πιστευω οτι για να κυβερνησεις δεν χρειαζεται να εχεις τοπικες οργανωσεις, ο κοσμος μπορει να σε δει σε τοσα μεσα ή εστω σε συγκεντρωσεις και μπορεις να τον πεισεις για τις ικανοτητες και προθεσεις σου. Και αν δεν σε καταλαβαινουν δεν φταιει ο βοσκος αλλα εσυ…
δημοσκοπησεις, διαδικτυο… δεν νομιζω οτι ειναι απαραιτητο να εχεις εμσαζοντες που σου μεταφερουν την γνωμη του κοσμου…
δειμο νομιζω συμφωνουμε αλλα δεν ειμαι και σιγουρος :-)
Σωτήρη, λες:
Δεν είναι μόνο αυτό. Πολλοί νέοι οι οποίοι έχουν ξεφύγει από ιδεολογικούς μανιχαϊσμούς θέλουν επιχειρήματα. Το τελευταίο μέρος που θα τα βρουν είναι η λαϊκιστική αγκαλιά του ΣΥΡΙΖΑ. Έχω δει πολλούς τώρα τελευταία οι οποίοι είναι ένα άλλο 17-20% που εμφανίζονται ως “αναποφάσιστοι” οι οποίοι και σκεπτόμενοι είναι, και δεν ποδηγετούνται και συζητούν με επιχειρήματα. Και αυτούς η άνυδρη καταγγελτική κακοφωνία του ΣΥΡΙΖΑ, η ξεκατουρημένη αναζήτηση νέας ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ αλλά και η κυβερνητικό ανικανότητα της ΝΔ τους έχει βάλει σε σκέψη.
¨άνθρωποι που αντί να λένε με αυτιστική επιμονή “ενάντια” απλά λένε “γιατι όχι;”
Πέρασαν οι μήνες, έγιναν πολλά…
Απίστευτο πόσο επαληθεύτηκε αυτό το άρθρο με το πέρασμα του χρόνου…
Να πω την αληθεια ουτε εγω δεν περιμενα να καταρρευσει τοσο γρηγορα η δημοφιλια του Συνασπισμου. Ποιος ξερει αν ειναι επειδη καταλαβε ο κοσμος τις ελλειψεις του κομματος ή αν ηταν καποια αλλα μικρα παροδικα φαινομενα που μπορει να αναστραφουν παλι. Ελπιζω βεβαια να ισχυει το πρωτο.
Πιστεύω -και το πιστεύω πολύ με όση πίστη μπορεί να διαθέτει η ταπεινότητα μου μέσα στην αμφιβολία της- ότι ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έκαναν το μοιραίο λάθος να προσδώσουν μια κινηματική ταυτότητα στο μόρφωμα τους, τη στιγμή ακριβώς που ο κόσμος εμφανίζεται αηδιασμένος μεν όχι τόσο με το “σύστημα” αλλά με την Ελληνική εκδοχή του, ενώ μετά από πολλά χρόνια, τα παιδιά των μετοίκων στην πόλη της Παλλάδος αρχίζουν να εμπεδώνουν τα αστικά χαρακτηριστικά. Στο κάτω-κάτω, μπορεί μεν να λέμε πως η γενιά των €700 μπορεί να είναι η πρώτη μετά τον πόλεμο που θα κακοπέσει χειρότερα από τους πατεράδες της, κανείς δεν ξεχνά όμως ότι το οικονομικό σύστημα του δυτικού κόσμου τάϊσε κόσμο και κοσμάκη. Ιδίως τους γονείς τους. Οπότε, είναι πολύ λογικό έστω και υποσυνείδητα κάποιος να παραμένει πιστός σε μια δοκιμασμένη συνταγή με όσες κρίσεις και παρενέργειες και αν παρουσιάζει (στο κάτω-κάτω ας μην ξεχνάμε ότι αυτή δεν είναι δα και η πρώτη κρίση. Ξεχνάει κανείς την πετρελαϊκή κρίση του 1973;), παρά να περιπέσει σε μια δίνη άρνησης, ιδίως τη στιγμή που υπάρχει τριγύρω μας τόση αβεβαιότητα.
Στο κάτω-κάτω το Μάη του 1968 (όπως και το 1975 κατόπιν εορτής στην Ελλάδα) υπήρχε μέγιστη παραγωγή αριστερής διανόησης. Θυμάμαι το όνομα του Pablo Neruda, θυμάμαι, μικρο παιδί τη φαραντούρη, τη συμπαθέστατη Μαρία Δημητριάδη να τραγουδάει τα θούρια, θυμάμαι να με ζαλίζουν με τον “καλό στρατιώτη Σβέϊκ”, με Κάφκα, με Σαμαράκη (Κορυφαίος!!!), κλπ κλπ κλπ.
Δυστυχώς, και προσέξτε το αυτό, η πολύ πιο βίαιη “εξέγερση” του “Δεκέμβρη” και η συγκεκριμένη ιδεολογική επένδυση του ΣΥΡΙΖΑ δεν βάστηξε και πολύ, ακριβώς λόγω μιας πρωτόφαντης έλλειψη πνευματικότητας, πρωτόφαντης για τα αριστερά δεδομένα πάντα. Ασύντακτος, σχεδόν παιδαριώδης λόγος, ενστικτώδης εχθρότητα, άκρατος μηδενισμός. και από που; Από ένα υποτίθεται τμήμα της νεολαίας το οποίο έχει τα περισσότερα δικαιώματα και κατανόηση από ποτέ άλλοτε στην ιστορία της Ελλάδας. Με τις μαμάδες και τις κόρες να μιλάνε ανοικτά για το πως γίνεται το καλύτερο σεξ (ενώ κάποτε έπεφταν κάτι σφαλιάρες… α, πα πα). Με 1000 περιοδικά λαϊφστάϊλ να πραγματεύονται και να αποδομούν ταμπού αιώνων. Με κενότητα πνευματικού περιεχομένου μεν, αλλά με τα πάντα ελεύθερα και έτοιμα να ανακαλυφθούν. Οι κάποιας ηλικίας συλλέκτες μουσικής ροκ ας πούμε (μηδέ του γράφοντος εξαιρουμένου), γελάνε με τις συνθήκες υπό τις οποίες προσπαθούσαν να ενημερωθούν μουσικά πριν τρεις δεκαετίες (δυο μουσικές εκπομπές, δυο περιοδικά, πέντε “ψαγμένα” “δισκάδικα” και αυτό ήταν), σε σύγκριση με το τι μπορεί να βρει σήμερα κάποιος από το Ιντερνετ.
Μα θα μου πεις φτάνουν αυτά; Όχι. Από την άλλη όμως, νομίζω ότι οι σημερινοί νέοι θα προτιμούσαν μια ωρίμανση του καπιταλισμού μακριά από golden boys και λοιπές παπαριές. Ένα πιο ανθρώπινο λόγο ίσως στους χώρους δουλειάς οι οποίοι δεν είναι πλέον (μόνο) η φάμπρικα αλλά (και) η τράπεζα, τα γραφεία της πολυεθνικής ή της Ελληνικής που θέλει (aspires είναι το ρήμα στα Αγγλικά) να μεταλλαχθεί σε κάποια corporate οντότητα από αυτές που βλέπουμε στις ταινίες.
Δυστυχώς, αυτή η διαλεκτική του εξανθρωπισμού και της ηθικής ωρίμανσης των σύγχρονων εργασιακών χώρων (την οποία με γλαφυρότατα χρώματα παρουσιάζει ο Βασιλης Καραπαναγιώτου στο βιβλίο του Είσαι για ένα meeting?” καθώς και οι ομόκεντροι κύκλοι οι οποίοι αναφέρονται στο σημερινό εν πολλοίς καθιερωμένο επαγγελματικό γίγνεσθαι στην Ελλάδα, εξέλειπε εντελώς από το λεξικό του ΣΥΡΙΖΑ έχοντας αντικατασταθεί από προτάσεις και φαντασιώσεις για μια νέο-τρωγλοδυτική κοινωνία “μετά την εξέγερση”, όπου πάνω στα ερείπια του παλιού θα χτιζόταν το καινούριο αυτόνομο μοντέλο κοινωνικής συμβίωσης.
Δυστυχώς για το ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από δυο-τρείς περιπτώσεις όπου η αιωνίως υπνώττουσα κυβέρνηση πιάστηκε with her pants down, ο κόσμος, αυτός ο κόσμος ντε που έχει έστω μπει σε ένα TEI ή έχει γυρίσει με ένα master “από Αγγλία” (τουλάχιστον, δε μιλάω για PhD από ivy le ague schools), που έχει δει και ένα-δυο πράγματα παραπάνω, απλά δεν τσίμπησε. Διότι κατάλαβε ότι και ο (Τ)ΣΥΡΙΖΑ, δεν δουλεύει για το καλό του, και ενδεχόμενα, κάποιοι από τις “συνιστώσες” να τους θεωρούν και “πιόνια” του συστήματος, άρα και “αναλώσιμους”. Ή ακόμα και υπεύθυνους για την άλωση της Πόλης, όλα είναι δυνατά.
Και ίσως αυτά τα νέα παιδιά (που ανήκουν στο… υπόλοιπο 50% που… πήγε για μπάνιο) να αποτελούν τη μόνη ελπίδα ανάμεσα σε καιροσκόπους πολιτικάντηδες, ανίκανους κυβερνήτες, και μια κοινωνία η οποία κατά πως φαίνεται τώρα, μάλλον αρχίζει, έστω αργά, να καταλαβαίνει τι της γίνεται με προπομπούς κάποιους προβληματισμένους 20+ οι οποίοι δε μάσησαν από το μηδενιστικό δηλητήριο που πήγαν να τους πασάρουν.
Η επόμενη “εξέγερση” θα έλθει από το “υπόλοιπο” 50% κατά πως φαίνεται. Και μακάρι να είναι το “real deal”.
κατα πρωτον, για να καταφερουν οι ανθρωποι το 70 να ειναι σε χειροτερη θεση απο τους ανθρωπους του 50 θα επρεπε να εχουν περασει τριτο παγκοσμιο. Το οτι υπηρχε ανοδικη πορεια δεν σημαινει οτι ηταν υψηλο το επιπεδο, ακομα και το 70 η Ευρωπη ειχε μεγαλη διαφορα με τις ΗΠΑ (δειτε ταινιες της εποχης).
Κατα δευτερον, δεν πειθομαι με αυτες τις γκρινιες ακριβως για τους λογους που δινεις μετα: η υλικη μας ευημερια, δυνατοτητες ψυχαγωγιας κτλ δεν συγκρινονται με καμμια αλλη εποχη!
σε αυτο οντως εχεις δικιο, νομιζω δεν καταλαβαν στον ΣΥΡΙΖΑ οτι εχουμε ολο και μεγαλυτερο ποσοστο ατομων να εργαζονται σε καποια επιχειρηση και αυτο που θελουν ειναι καλυτερες συνθηκες εργασιας, υψηλοτερους μισθους, καλυτερες γειτονιες για να ζουν, οχι γκρεμισμα και καψιμο των παντων και επιστροφη στην μιζερη Ελλαδα του 80 ή του 50.
Και φυσικά η σύγκριση μεταξύ 60χρονων οικογενειαρχών και 25χρονων φοιτητών είναι λίγο άκυρη. Πόσες ανέσεις είχε ο πατέρας του Τσίπρα στα 25 του;