Θάνου κατά Τσακυράκη: μια δίκη στο αρχείο

Από την φιλόξενη ιστοσελίδα του Μπουξ Τζέρναλ:

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Νίκος Παρασκευόπουλος, Καθηγητής του Ποινικού δικαίου, είναι ο άνθρωπος στον οποίο χρεωπιστώνεται η εισήγηση για την κατάληψη της Προεδρίας του Αρείου Πάγου από την κ. Βασιλική Θάνου το έτος 2015, τότε που κάποιοι συμπολίτες μας «ψήφισαν για πολίτευμα». Η κατάληψη της Προεδρίας του Αρείου Πάγου απετέλεσε για την κ. Θάνου το επιστέγασμα μιας 40ετούς υπηρεσίας στο δικαστικό σώμα, καθώς και στα συνδικαλιστικά όργανα αυτού.

Ιδιαιτέρως μνημονεύει την κ. Θάνου ο νομικός κόσμος της χώρας, δικαστικός, εισαγγελικός και δικηγορικός, για την μεγάλη και πολύμηνη δικαστική απεργία που είχε ενορχηστρώσει το 2012, καθώς και για την απροσδόκητη ερμηνεία που έδινε τότε στο άρ. 23 του Συντάγματος. Οφείλω βέβαια να παρατηρήσω, για την ιστορική ακρίβεια του πράγματος, ότι επί Προεδρίας της κ. Θάνου το φαινόμενο των αντισυνταγματικών δικαστικών απεργιών εξηλείφθη πλήρως και ότι η ερμηνεία του άρ. 23 επανέκαμψε εις τα ίδια. Ας μου επιτραπεί να την συγχαρώ.

Η κ. Θάνου, υπό την ιδιότητά της ως Προέδρου του Αρείου Πάγου, απέστειλε τον Ιούλιο του 2015 μια επιστολή στους Ευρωπαίους ομολόγους της, ενόψει του προκηρυχθέντος τότε δημοψηφίσματος. Η επιστολή αυτή προκάλεσε ενθουσιασμό ίσως σε κάποιους, υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια σε άλλους, εθνική ανάταση σε άλλους, θυμηδία τέλος σε κάποιους άλλους.

Ο κ. Σταύρος Τσακυράκης, Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, συνέταξε ένα επικριτικό δημοσίευμα στο προσωπικό του ιστολόγιο με αφορμή την επιστολή αυτή. Η κ. Θάνου υπέβαλε έγκληση εις βάρος του κ. Τσακυράκη για το δημοσίευμα αυτό, όπως ήταν άλλωστε το νόμιμο δικαίωμά της και όπως συνηθίζουν να πράττουν οι ανώτατοι πολιτειακοί λειτουργοί σε κάποιου είδους χώρες. Ο κ. Παρασκευόπουλος αρνήθηκε ρητώς να ασκήση πειθαρχική δίωξη εις βάρος της κ. Θάνου για την έγκληση αυτή.

Ακολούθως, ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Σιμιτζόγλου, πειθαρχικώς υφιστάμενος της κ. Θάνου με πρόσφατη διάταξη, την οποία συμπτωματικά εισηγήθηκε πάλι ο κ. Παρασκευόπουλος, άσκησε εις βάρος του εγκαλουμένου κ. Τσακυράκη ποινική δίωξη για τα πλημμελήματα της εξύβρισης και της απλής δυσφημήσεως. Ο κ. Τσακυράκης, μετά την άσκηση της εις βάρος του ποινικής δίωξης, ζήτησε εγγράφως (όχι την απαλλαγή του κατά την προδικασία, αλλά) την τάχιστη παραπομπή της υπόθεσης στο ακροατήριο. Όλα έδειχναν ότι θα έφτανε η στιγμή που στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων θα αντιδικούσαν μια Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, εξεταζόμενη ως πολιτικώς ενάγουσα, και ένας Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου ως κατηγορούμενος.

Μερικοί λένε ότι η κ. Θάνου θα ηττάτο συντριπτικά σε μία τέτοια αντιδικία, και μάλιστα ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Διότι, εάν κέρδιζε, η τυχόν προσφυγή του κ. Τσακυράκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου θα είχε βέβαιη την επιτυχία. Ενώ, εάν έχανε, ο εξευτελισμός της από τους Εφέτες συναδέλφους της θα ήταν ολοκληρωτικός. Μερικοί λένε ακόμη ότι και ο κ. Παρασκευόπουλος προσωπικά θα ηττάτο συντριπτικά από μια τέτοια επ’ ακροατηρίου αντιδικία της χρεωπιστουμένης σε αυτόν, για τους ίδιους λόγους.

Στο σημείο αυτό βρίσκονταν δικονομικώς τα πράγματα, όταν η Βουλή των Ελλήνων, ελεγχόμενη από την πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ψήφισε τον Αύγουστο του 2016 τον 4411/20016. Στον νόμο αυτό περιελήφθη και το άρ. 8, πάλι κατ’ εισήγηση του κ. Παρασκευόπουλου.

Το άρ. 8 είναι μια κρυπταμνηστεία, όλως οριακής συνταγματικότητας, με την οποία ελπίζει από καιρού εις καιρόν το άπελπι Υπουργείο Δικαιοσύνης ότι θα ελαφρύνει τα υπέρβαρα πινάκια των ποινικών δικαστηρίων, εξαλείφοντας το αξιόποινο σωρείας ελαφρών πλημμελημάτων. Παρόμοιοι νόμοι έχουν ψηφιστεί και στο πρόσφατο παρελθόν, όπως το 2012 και το 2013, αρχίζουν μάλιστα και αποκτούν μια κανονικότητα και προβλεψιμότητα. Από αυτήν την άποψη η νέα κρυπταμνηστεία Παρασκευόπουλου ακολουθεί πιστά την πεπατημένη όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Με μια διαφορά όμως.

Ενώ οι προηγούμενες κρυπταμνηστείες εξήλειφαν το αξιόποινο των ελαφρών πλημμελημάτων που τιμωρούνται με φυλάκιση έως ενός έτους, ο κ. Παρασκευόπουλος ανεβίβασε το όριο αυτό στα δύο έτη. Κατά τον τρόπο αυτό, συμπεριέλαβε στην κρυπταμνηστεία του και πολλά εγκλήματα που μέχρι τούδε εξέφευγαν.

Έτσι, ενώ, σύμφωνα με τα όσα ξέραμε μέχρι το 2016 για τις κρυπταμνηστείες, θα αρχειοθετείτο μόνο η εξύβριση που φέρεται να τελέσθηκε εις βάρος της κ. Θάνου (έγκλημα που απειλείται με ποινή φυλακίσεως έως ενός έτους), αίφνης, κατ’ εισήγησιν του κ. Παρασκευόπουλου, αρχειοθετείται και η απλή δυσφήμηση (έγκλημα που απειλείται με ποινή φυλακίσεως έως δύο ετών).

Μερικοί λένε ότι με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ο κ. Παρασκευόπουλος επέτυχαν ταυτόχρονα διάφορους στόχους: και τον εξευτελισμό του ακροατηρίου εις βάρος της κ. Θάνου γλύτωσαν και το στίγμα της ποινικής δίωξης εις βάρος του κ. Τσακυράκη διετήρησαν. Ούτε φυσικά προνόησε ο κ. Παρασκευόπουλος να χορηγήσει στους κατηγορουμένους δικαίωμα εναντιώσεως στην αρχειοθέτηση, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στην δικαιοσύνη, να εκδικαστεί η υπόθεσή τους και να αποδειχθεί η αθωότητά τους.

Τώρα που η δυσάρεστη, πλην διδακτική αυτή ιστορία (νομίζουν ότι) τερματίστηκε, είναι ίσως καιρός να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη και ο Υπουργός αυτής και με άλλα ζητήματα του πλουσίου ιστορικού αντιδικιών της κ. Θάνου.

Ας πούμε με την κατηγορία εις βάρος της από γνωστό επιχειρηματία ότι προσφέρθηκε να χρηματιστεί. Η κατηγορία αυτή σέρνεται επί μήνες. Κρίμα δεν είναι;