Θα κλεισουν 1500 εκθεσεις ΙΧ, αυτο ισχυριζεται τουλαχιστον η Ημερησια. Τοσο το καλυτερο λεω εγω!
Το 1999 που εφυγα απο την Ελλαδα για Γερμανια μου’χε κανει εντυπωση ποσο πιο νεα ηταν τα ΙΧ εκει. To 2009 συμβαινει σχεδον το αντιθετο. Στην Αθηνα υπαρχουν πια υπεραρκετα νεα ΙΧ που εχουν κατακλυσει τους δρομους, εχουν τσακισει το εμπορικο μας ελλειμμα και υποψιαζομαι εχουν ριξει και διαφορους οικογενειακους προϋπολογισμους εξω. Εχει κανεις την εντυπωση οτι οι Ελληνες με την πτωση των επιτοκιων και την βελτιωση των ορων δανεισμου, οντας ισως ασυνηθιστοι σε τετοιες συνθηκες, εχουν επιδοθει σε εναν επιδειξιομανη αγωνα αγορας ολο και ακριβοτερων ΙΧ, σε πληρη αναντιστοιχια με το εισοδημα τους. Το γεγονος οτι πεφτουν οι πωλησεις αυτοκινητων ειναι ισως καλο λοιπον.
Και να προσθεσω, το γεγονος οτι κλεινουν εκθεσεις ΙΧ ειναι ακομα καλυτερο. Το ελληνικο λιανεμποριο ειναι παραδοσιακα κατακερματισμενο και μικρης κλιμακας. Αλλα αν τα μικρα σουπερμαρκετ μπορει να ειναι ακριβα πλην ομως χαριτωμενα και εξειδικευμενα, τα μικρα καταστηματα πωλησης ΙΧ απλα δεν εχουν νοημα.
Σε μια αμερικανικη πολη 1 εκατομμυριου ανθρωπων υπαρχουν ισως 20 αντιπροσωπειες ΙΧ. Συνηθως τοποθετουνται στα προαστια, με αφθονο χωρο, αψογες υποδομες και εχουν τουλαχιστον 50-100 αυτοκινητα στην εκθεση. Στην Ελλαδα των 10 εκατομμυριων θα κλεισουν λεει 1500 εκθεσεις? Δηλαδη ποσες υπαρχουν συνολικα?
Την απαντηση την βλεπουμε στους κεντρικους δρομους των πολεων μας, αντιπροσωπειες η μια διπλα στην αλλη με 5-10 αυτοκινητα η καθε μια κατι που οδηγει σε υψηλοτερο κοστος (λογω ελλειψης οικονομιων κλιμακας) και υψηλοτερες τιμες. Και οχι μονο αυτο, οδηγει και σε μια εντελως αυθαιρετη, παρανομη και ενοχλητικη καταληψη των πεζοδρομιων μας απο τα αυτοκινητα των αντιπροσωπειων (μια βολτα στην Μεσογειων ή Κηφισσιας θα σας πεισει) που με απιστευτο θρασος αραδιαζουν οι εκθεσεις.
Μακαρι να κλεισουν ολες αυτες οι “επιχειρησεις” και οτι λιγες μεινουν να βγουν καπου εξω απο την πολη, με υποδομες και χωρους σταθμευσης και ας αφησουν τα πεζοδρομια μας ησυχα. Και ελπιζω η κυβερνηση να μην υποκυψει περεταιρω σε καμμια πιεση για επιδοτηση της αγορας ΙΧ. Δεν ειναι δουλεια του ελληνικου κρατους να επιδοτει την σπαταλη καταναλωση εισαγομενων προϊοντων, ειδικα εν μεσω κρισης!
————-
ΥΓ Κατι που θα ηθελα να δω ομως ειναι μια εκλογικευση της φορολογιας αυτοκινητων. Σημερα τα αυτοκινητα πανω απο 2000 κυβικα φορολογουνται παραλογα υψηλα με αποτελεσμα να ειναι σχεδον αδυνατο για εναν Ελληνα να αγορασει ας πουμε ενα γερμανικο οικογενειακο αυτοκινητο αξιοπρεπους ποιοτητας μια και βγαινουν τα περισσοτερα σε 2000 κυβικα και ανω. Δεν βλεπω σε τι αποσκοπει ο εξαναγκασμος των Ελληνων στην αγορα αυτοκινητων χαμηλοτερης ποιοτητας και ασφαλειας.
Η ζήτηση για διαρκή αγαθά (durables) τρώει μεγάλο στραπάτσο εν μέσω υφέσεων. Οπότε λογικό να κλείσουν αντιπροσωπείες. Οι αριθμοί αυτοί μου φαίνονται και μένα πολύ μεγάλοι αλλά δε γνωρίζω την αγορά για να είμαι ειλικρινής.
Βέβαια θα ξανανοίξουν οι αντιπροσωπείες στη μελλοντική ανοδική φάση του κύκλου. Οπότε ξέχνα τα πεζοδρόμια και πάλι..
Όσο για το φόρο που αναφέρεις, λογικό μου φαίνεται να φορολογείς βαριά αυτά τα αυτοκίνητα (όπως και τα ποτά και τα τσιγάρα). Τώρα το “παράλογα υψηλά” θέλει μια δικαιολόγηση στο τι θεωρείς “λογικό” και τι “παράλογο” και που ακριβώς είναι το όριο μεταξύ των δύο.
σωστα. αναρωτιεμαι ποια ειναι η βαθια εξηγηση για αυτο.
εχω την μικρη ελπιδα οτι τωρα θα επιβιωσουν μονο οι δυνατοτεροι και στην ανοδικη φαση θα μεγαλωσουν αντι να εχουμε αλλες 1000 μικρες αντιπροσωπειες.
Εχω βεβαια και την ελπιδα οτι καποτε οι δημοι θα αρχισουν να ενδιαφερονται για τα δικαιωματα των δημοτων και θα ελευθερωσουν τα πεζοδρομια μας.
τα ποτα και τα τσιγαρα βλαπτουν ενω ενα καλο αυτοκινητο μπορει να σου σωσει την ζωη. Και ενα καλο αυτοκινητο ειναι συνηθως βαρυ, οποτε χρειαζεται και τον αντιστοιχο κινητηρα για να προσφερει ενεργητικη ασφαλεια (βλεπε προσπερασματα στους ελληνικους δρομους). Δεν βλεπω την λογικη που λεει οτι ενα αυτοκινητο 2000 κυβικων ειναι πολυτελειας οταν ξερω γω στις ΗΠΑ δεν υπαρχει BMW κατω απο 3000 και στην Γερμανια 2000 (ακομα και η 116 ειναι 2000 κυβικων, ενω στις ΗΠΑ η μικροτερη ειναι η 128 με 3000 κυβικα).
Η ελληνικη φορολογια των αυτοκινητων δεν εχει ομοιο της στην Ευρωπη νομιζω, απο Ισπανια μεχρι Γερμανια. (η Δανια εχει υψηλη φορολογια αλλα ειναι και πλουσιοτερη χωρα της ΕΕ!)
η αγορά του αυτοκινήτου (και) στην Ελλάδα δεν ήταν παρά μια κλασσική φούσκα δημιουργημένη από το εύκολο δανεισμένο / κλεμμένο χάρτινο χρήμα . Τα ηλεκτροσόκ (μείωση ΦΚ ) απλώς θα κρατήσουν τον ασθενή για λίγο παραπάνω στη ζωή , ταλαιπωρώντας νοσοκόμες και συγγενείς και σπαταλώντας πολύτιμους πόροyς
και μια διόρθωση αν μου επιτρέπεις . Δεν είναι δουλειά του κράτους η επιδότηση κανενός προιόντος , όχι μόνο των εισαγόμενων
“αναρωτιεμαι ποια ειναι η βαθια εξηγηση για αυτο”
Υποθέτω πως απλά εν μέσω ύφεσης παγώνω τις μεγάλες αγορές μου περιμένοντας ότι θα πέσουν κι άλλο οι τιμές. Κι όταν αρχίσει η άνοδος και η αύξηση εισοδημάτων τότε οι τιμές σταματούν να πέφτουν, αρχίζω να αγοράζω, όλοι αρχίζουν να αγοράζουν, οι τιμές ανακάμπτουν κι ένας ενάρετος κύκλος ξεκινάει. (κάποιο πρόβλημα υπάρχει σε αυτή την οικονομική μου συλλογιστική…)
” Εχω βεβαια και την ελπιδα οτι καποτε οι δημοι θα αρχισουν να ενδιαφερονται για τα δικαιωματα των δημοτων και θα ελευθερωσουν τα πεζοδρομια μας.”
Εμ, αυτό είναι το θέμα. Καρέκλες απο καφετέριες και αυτοκίνητα από αντιπροσωπείες δεν έχουν καμιά δουλειά εκεί. Καμία άδεια, πρόστιμο άμεσα, κλείσιμο αν δε συμμορφωθεί. Δημοτικά, απλά κι όμορφα..
“Δεν είναι δουλειά του κράτους η επιδότηση κανενός προιόντος , όχι μόνο των εισαγόμενων”
Αυτό θέλει περαιτέρω εξήγηση. Γιατί δεν είναι “δουλειά του κράτους”;
Γιατί δεν υπάρχει λόγος; Οικονομικά, υπάρχει λόγος για πάρα πολλά “αγαθά”-“προϊόντα”.
Γιατί το κάνει χειρότερα; Αμφίβολο, θέλει εμπειρική επαλήθευση για όλα τα “προϊόντα” στα οποία αναφερόμαστε.
Γιατί έτσι, ιδεολογικά; Πάω πάσο.
Ίσως απλά οι καταναλωτές θέλουν να διατηρήσουν όσο το δυνατόν πιο σταθερή τη χρησιμότητα τους. Η χρησιμότητα που αντλείται από τα διαρκή αγαθά κατανέμεται σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου από ότι αυτή που αντλείται από τα καταναλωτά. Λόγω της κρίσης τα εισοδήματα μειώνονται κι επιπλέον μάλλον κυριαρχεί η λογική του in the long term we are all dead, επομένως είναι λογικό να μειώνεται περισσότερο η κατανάλωση των πρώτων σε σύγκριση με αυτή των δεύτερων.
Βασικά για να τελειώνουμε με τα θεωρητικά, πάρε στοιχεία, “μοντέλαρε” ένα απλό Tobit, εκτίμησέ το και βρες τι καθορίζει τη ζήτηση για durable goods.. ;)
Καλό! Το άλλο με την αδελφή του Τοτού το ξέρεις;
οχι βρεννο ποιο λες? :-) (παρεπιμπτοντως εχω μια προταση για δημους που ελπιζω να γραψω καποτε)
mvel δεν νομιζω οτι η οικονομετρια θα μας βοηθησει ιδιαιτερα εδω, δεν ψαχνω για συσχετισμους αλλα για τον ακριβη μηχανισμο.
Αυτο που προτεινει ο thalys (υποθετω μιλαει για permanent income hypothesis), ειναι πια πιθανοτητα, αλλα δεν βλεπω πως μπορει να εξηγησει μια μεγαλη πτωση ζητησης μετα απο πολυ μικρη πτωση εισοδηματος (στην Ελλαδα δεν εχουμε καν πτωση εισοδηματος ακομα, τελοσπαντων).
Υποθετω οτι η εξηγηση πρεπει να εχει να κανει με καποιο μηχανισμο καταρρακτη (cascade) και ανατροφοδοτησεις. Αυτο που προτενεις μβελ προηγουμενως μου φαινεται πιο ευλογο εγω θα εβαζα και λιγο keeping up with the Joneses. Οταν εχουμε μικρη πτωση των επιτοκιων και χαλαρωση δανεισμου καποια ατομα που ηταν στο οριο να αγορασουν ή μη, αγοραζουν ΙΧ. Οι γειτονες τους το βλεπουν και νιωθουν και αυτοι πιεση να αγορασουν, οι φιλοι αυτων τους βλεπουν και αρχιζουν να πιεζονται κτλ
Καποια στιγμη, ενω οι οικογενειακοι προϋπολογισμοι ειναι στο οριο τους, τα επιτοκια ανεβαινουν εστω λιγο. Αποτελεσμα, κοβουν ολοι τις αγορες και τον δανεισμο αποτομα και το ολο συστημα καταρεει.
αλλαν καποια αγαθα και υπηρεσιες μπορει να εχει νοημα να επιδοτουνται (πχ τα ΜΜΜ) αλλα τα εισαγομενα ΙΧ με τις αρνητικες εξωτερικοτητες τους και καμμια θετικη επιπτωση σε θεσεις εργασιας-εισοδημα πρεπει να ειναι τα τελευταια στην λιστα.
“mvel δεν νομιζω οτι η οικονομετρια θα μας βοηθησει ιδιαιτερα εδω, δεν ψαχνω για συσχετισμους αλλα για τον ακριβη μηχανισμο.”
Περίεργο μου ακούγεται αυτό. Δηλ. αν δεν προσπαθήσουμε να βρούμε το “μηχανισμό” εμπειρικά, στα στοιχεία και με το κατάλληλο μοντέλο, πώς θα το κάνουμε; Θεωρητικά;;
Αυτό που εννοώ είναι πως έχουμε ξέρω γω 2-3 υποθέσεις πρόχειρες. Τις τεστάρουμε. Αν όχι, γιατί τις κάνουμε αρχικά αυτές τις υποθέσεις;
ΥΓ: Όχι ότι θα κάτσουμε πραγματικά να τις τεστάρουμε, φαντάζομαι έχουμε πολλές δουλειές ο καθένας μας εδώ, απλά κουβέντα να γίνεται..
η οικονομετρια δεν βρισκει μηχανισμους, αποκαλυπτει συσχετισεις. Η οικονομετρια χωρις θεωρια δεν μας διδακσει και πολλα πραγματα, καθως συσχετιση δεν σημαινει απαραιτητα αιτιοτητα.
νομιζω θελει λιγη δουλεια για να καταληξουμε και στις υποθεσεις που θελουμε να τεσταρουμε. Αλλωστε ξερεις οτι ειναι αντιδεοντολογικο να παρεις ας πουμε 100 υποθεσεις στην τυχη και να τις τεσταρεις μεχρι μια να κατσει (5% θα κατσει, αν χρησιμοποιεις significance level 5%, αλλα θα ειναι λανθασμενο μοντελο!)
Καλά, εννοείται πως πρέπει να έχεις θεωρία από πίσω πριν κάνεις ότι κάνεις στατιστικά. Δεν αντιλέγω. Γι’αυτό μίλησα για υποθέσεις.
Αυτό που πιστεύω ως “εμπειρικός” είναι: πολύ structured θεωρία, με πολλές υποθέσεις και η ερμηνεία που θα δώσεις στο αποτέλεσμα θα είναι theory-driven αναγκαστικά. Καμία θεωρία και τα regressions που κάνεις είναι ανούσια.
Όσον αφορά για την αιτιότητα και τη συσχέτιση, αυτό ακριβώς κάνουν οι οικονομέτρες ανά τον κόσμο. Ψάχνουν τεχνικές ώστε να αποκαλυφθούν αιτιότητες και τις δίνουν στους applied τύπους. Μετά είναι δικό σου θέμα να τις εφαρμόσεις όσο πιο καλά μπορείς.
καλα ναι ξερω, causality test και τα σχετικα. Και παλι δεν ειμαι απολυτα πεπεισμενος. Γενικα η οικονομετρια χωρις καλη χρηση κοινης λογικης και θεωριας δεν μου λεει πολλα. Τι σημαινει ας πουμε οτι μια διαφορα 1% ειναι highly significant οταν ειναι οικονομικα αδιαφορη? Υπαρχει δηλαδη διαφορα μεταξυ economic και statistical significance. Τελοσπαντων.
“Υπαρχει δηλαδη διαφορα μεταξυ economic και statistical significance.”
Τεράστιο θέμα αυτό. Πιστεύω πως γνωρίζεις και το σχετικό debate με αφορμή ένα άρθρο των McCloskey και Ziliak στο JEL (“The Standard Error of Regressions”).
Αν όχι, κοίτα εδώ για την πρόσφατή του εκδοχή.
Τέσπα, όλα αυτά είναι διαφορετικές κουβέντες. Μη χαλάμε και το ποστ.
δεν το χα διαβασει αλλα το ειχα ακουσει απο δευτερο χερι. Ειναι οπωσδηποτε ενδιαφερον.
κατα τα αλλα εμενα δεν με ενοχλει να προχωρα η συζητηση σε παρεμφερη θεματα, αν ειναι ενδιαφεροντα.
Καλά, αφού δε σε ενοχλεί τότε, ας κάνω τις εξυπνάδες μου ;)
Δεν είναι μόνο τα causality tests που λες παραπάνω. Με απλά λόγια, το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι στην έυρεση αιτιακής σχέσης υπάρχει όταν η μεταβλητή που σε ενδιαφέρει είναι ενδογενής, άρα απλό OLS είναι προβληματικό. Στις πιο απλές τεχνικές για να αποκαλύπτεις αιτιακές σχέσεις σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η χρήση instruments. Σκέψου για παράδειγμα, για κάτι πιο λαϊκό, τη “σχολή Levitt”. Επίσης, οι differences-in-differences τεχνικές όπου ψάχνεις μια εξωγενή αλλαγή σε μια κρατική πολιτική ή ένα εξωγενές συμβάν ως το σημείο για να απομονώσεις αιτιότητα. Κλασσικό παράδειγμα από τον David Card, για τις επιδράσεις της μετανάστευσης στις αγορές εργασίας, είναι αυτό: http://ideas.repec.org/a/ilr/articl/v43y1990i2p245-257.html
Είναι επίσης και sample selection διορθώσεις όπως η παραδοσιακή του Heckman (που οι οικονομέτρες ονομάζουν μοντέλο “Heckit”).
Πιο σύγχρονο είναι επίσης κάτι που ονομάζεται “regression discontinuity design”. Και πάλι σκοπός είναι να αντιμετωπίσει την ενδογένεια και να αποκαλύψει αιτιότητα. Ένα παράδειγμα στον τομέα μου είναι αυτό το εξαιρετικό άρθρο των DiNardo and Lee: http://www-personal.umich.edu/~jdinardo/Pubs/dinardo_lee2004.pdf.
Για πιο “λαϊκή” παρουσίαση κοίτα εδώ: http://epi.3cdn.net/86c7a36112348f4103_dgm6bhgpf.pdf
Αυτό που θέλω να πω είναι πως υπάρχουν διάφορες τεχνικές εκεί έξω για να προσπαθείς να βρίσκεις αιτιακές σχέσεις και όχι απλές συσχετίσεις, τεχνικές βέβαια που μπορεί τελικά να δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύουν. Προσεκτική εμπειρική δουλειά μπορεί να γίνει όμως και γίνεται. Το πρόβλημα είναι, το οποίο αναφέρεις κι εσύ, πως πολλές φορές όλα αυτά γίνονται χωρίς κάποιο ισχυρό θεωρητικό πλαίσιο στο μυαλό σου, χωρίς με λίγα λόγια ένα καλό story. Πολλές φορές επίσης είναι πολύπλοκη η οικονομετρία μόνο και μόνο γιατί έτσι πρέπει να είναι, γιατί πχ είναι πιο έυκολη η δημοσίευση (αν και, αν έχεις παρατηρήσει, τα 3 κορυφαία γενικού ενδιαφέροντος οικονομικά journals δημοσιεύουν εμπειρικές μελέτες με σχετικά απλή οικονομετρία, γιατί το απλό έχει τη δική του χάρη αν είναι πειστικό – εξαιρώ το Econometrica γιατί είναι άλλη περίπτωση). Προσθέτω πως και η ερμηνεία των αποτελεσμάτων πάσχει επίσης πολλές φορές. Άλλα θέματα όπως οικονομική Vs στατιστική σημαντικότητα είναι επίσης σημαντικά.
Εν κατακλείδι, υπάρχει τεχνική, υπάρχουν και πολλά θέματα να αντιμετωπιστούν μόλις τις πιάνεις στα χέρια σου όμως…
συγγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση αλλα προσπαθω να βρω χρονο να απαντησω σοβαρα. Ενδιαφεροντα ολα αυτα που γραφεις μου φαινεται ομως μερικες φορες οτι οσοι χρησιμοποιουν ολες αυτες τις νεες τεχνικες προσπαθουν να θαμπωσουν το ποπολο και να κρυψουν καποιες βασικες αδυναμιες. Ακομα και αν δεν υπαρχει δολος (που ΟΚ, το δεχομαι) ειναι λιγο ενοχλητικο να βλεπω πεηπερ που δεν εχουν αρκετη οικονομικη διασθηση αλλα απλα παιρνουν μια οικονομετρικη μεθοδο και την χρησιμοποιουν λιγο ακριτα.
Ενα παραδειγμα που με απασχολει αυτες τις μερες ειναι αυτο εδω το πεηπερ, στο AER παρακαλω . Λενε οτι βρισκουν anchoring αλλα δεν εχω πειστει οτι δεν βρισκουν καποιο αλλο εφεκτ, ας πουμε οτι η παλια τιμη ενος εργου τεχνης ειναι ενδεικτικηγια την αξια μεταπωλησης του. Σκεφτομαι να στειλω ενα note σχετικα αλλα εχω χαθει λιγο στην οικονομετρια και δεν μπορω να καταλαβω διαισθητικα τι ακριβως σημαινει η τεχνικη που χρησιμοποιουν.
Αν ασχολεισαι με τον κλαδο και καταλαβαινεις ακριβως τι κανουν, πες μου να γραψουμε μαζι το note :-)