Το σημερινό άρθρο αφορά την παχυσαρκία. Τα πάχη μου, τα κάλλη μου, λέει μια θυμόσοφη απολογία, αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ. Η παχυσαρκία είναι μια επικίνδυνη σύγχρονη επιδημία και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Πρώτα, θα εκθέσω ορισμούς και διακρίσεις.
Παχύσαρκος θεωρείται όποιος έχει δείκτη μάζας σώματος άνω του 30. Ο δείκτης ισούται με τον λόγο του βάρος προς το τετράγωνο του ύψους, ήτοι β/υ^2.
[Εγώ ας πούμε αυτόν το καιρό βρίσκομαι περίπου στο 90/184^2 = 26,5, άρα είμαι απλώς υπέρβαρος. Για κάποιον του ύψους μου το όριο της παχυσαρκίας βρίσκεται περίπου στα 102 κιλά (: δείκτης 30), ενώ το άνω όριο των φυσιολογικών κιλών στα 85 (: δείκτης 25). Η διαφορά των δύο ορίων είναι 17 κιλά ή 17/85 = 20% του σωματικού βάρους]
Ο δείκτης μάζας σώματος αποτελεί καλό ενδείκτη της πιθανότητας θανάτου και, άρα, του προσδόκιμου επιβίωσης. Δείκτης εκτός των φυσιολογικών ορίων αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου:
