Η προστασία των ανηλίκων έχει θεμελιώδη σημασία στην κοινωνία του Αθεϊστάν. Εκεί δεν παίζουνε με αυτά. Και μάλιστα, όσο πιο νεαρός είναι ο ανήλικος, όσο πιο αδύναμος και ανυπεράσπιστος, τόσο περισσότερο επεμβαίνει το Κράτος προς προστασίαν του. Ειδική μέριμνα έχει ληφθή για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων των βρεφών και των νηπίων από την καταχρηστική άσκηση της λεγόμενης “θρησκευτικής ελευθερίας” εκ μέρους των γονέων τους. Όλοι ξέρουμε άλλωστε ότι τα τέκνα δεν αποτελούν ιδιοκτησία των γονέων!
Το λέει και το άρ. 14 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Ν. 2101/1992):
1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα του παιδιού για ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη σέβονται το δικαίωμα και το καθήκον των γονέων ή, κατά περίπτωση, των νόμιμων εκπροσώπων του παιδιού, να το καθοδηγούν στην άσκηση του παραπάνω δικαιώματος κατά τρόπο που να ανταποκρίνεται στην ανάπτυξη των ικανοτήτων του.