Αθηναϊκος τουρισμος – για τους ξενοδοχους ή για την πολη?

Δυσκολιες εχει φετος ο χριστουγεννιατικος τουρισμος: ηρθε η ωρα για δημιουργικη καταστροφη στην Αθηνα?


Μια τυπικη πλανη στην οικονομικη σκεψη που κυριαρχει στην Ελλαδα, ειναι η ιδεα οτι η αγορα υπαρχει για τους παραγωγους και οχι τους καταναλωτες. Ετσι ας πουμε οταν εχουμε μεγαλη αυξηση στην παραγωγη ενος προϊοντος, πχ κρασιου, που ριχνει τις τιμες, ενας κανονικος ανθρωπος θα χαιροταν γιατι η αγορα λειτουργησε προς οφελος των καταναλωτων. Η ελληνικη κυβερνηση αντιθετα θα σπευσει να καταστρεψει μερος της παραγωγης για να ανεβουν οι τιμες!

Και μπορει κανεις να επιχειρηματολογησει οτι η γεωργικη παραγωγη ειναι ενας καπως περιεργος κλαδος με ειδικες αναγκες (οι αγροτες ανηκουν στα φτωχα στρωματα και η παραγωγη τους εχει εντονα τυχαια στοιχεια), αλλα η ιδια ιδεα συχνα εφαρμοζεται σε ασχετους κλαδους οπως ο τουρισμος. Οι ξενοδοχοι δεν ανηκουν στα φτωχα στρωματα και ο τουρισμος μας δεν εχει μεγαλη διακυμανση (εχει τυπικα μια μικρη ανοδο καθε χρονο). Αλλα και παλι για πολλα χρονια σε πολυ σημαντικες για τον ελληνικο τουρισμο περιοχες το κρατος ειχε αποφασισει ουσιαστικα να πνιξει την παραγωγη, απαγορευοντας νεες ξενοδοχειακες επενδυσεις! Η αιτιολογια ηταν οτι ο τουρισμος στην Αθηνα πχ ηταν “κορεσμενος”.

Αυτη η ανορθοδοξη λογικη επανερχεται συχνα σε διαφορες μορφες. Δειτε ας πουμε σε ενα αρθρο της Καθημερινης με την ευκαιρια των Χριστουγεννων. Ολοκληρο το αρθρο μιλαει λες και ο αθηναϊκος τουρισμος υπαρχει μονο για τους ξενοδοχους! Τοση ειναι η μεση τιμη των δωματιων, τοση ειναι η πληροτητα κτλ Μα αν σκοπος μας ηταν να εχουμε υψηλες τιμες και πληροτητα η λυση θα ηταν απλουστατη: απαγορευση ολων των ξενοδοχειων εκτος απο ενα, το οποιο θα ηταν παντα γεματο και θα μπορουσε να ζητα απιστευτες τιμες! Αυτο προφανως ομως δεν μπορει να ειναι ο σκοπος του τουρισμου για την πολη. Η πολη ωφελειται πολλαπλασια απο καθε τουριστα που ερχεται και ξοδευει χρηματα στην διασκεδαση, μεταφορες, εστιαση κτλ Θα ελεγα ωφελειται και πολιτισμικα, μια και οι Αθηναιοι ερχονται σε επαφη με αλλες κουλτουρες. Ο τουρισμος δεν υπαρχει (μονο) για τους ξενοδοχους αλλα για ολους τους εμπλεκομενους, Αθηναιους και τουριστες, εμεις κερδιζουμε εισοδημα και θεσεις εργασιας αυτοι κερδιζουν εμπειριες.

Read moreΑθηναϊκος τουρισμος – για τους ξενοδοχους ή για την πολη?

Ελλας – Ρωσια συμμορια

Τι ακριβως παει να κανει η Ελλαδα συμμαχωντας με μια αυταρχικη, αντιδημοκρατικη κυβερνηση?

Η προσεγγιση της Ρωσιας του Πουτιν απο την κυβερνηση Καραμανλη εγινε δεκτη με διθυραμβους απο τον ελληνικο τυπο. Μου φαινεται οτι παλι η ελληνικη κοινη γνωμη εχασε ειτε τα λογικα της ειτε τον δρομο που παει στην Αρετη και οχι στην Κακια*. Για μια ακομη φορα, μετα την πολυ λυπηρη σταση μας στους πολεμους της Γιουγκοσλαβιας (οπου η Ελλαδα μονη της στηριζε τον κυριο υπεθυνο των πολεμων), η Ελλαδα αποκλινει επικινδυνα απο την υπολοιπη δυτικη Ευρωπη.

Η Ρωσια του Πουτιν, με τα βρωμικα ενεργειακα παιχνιδια, την πληρη ελλειψη σεβασμου στην ανθρωπινη ζωη πολιτων και γειτονων (βλ. Τσετσενων), τον λαϊκισμο και την ελλειψη δημοκρατιας ποτε δεν ηταν ιδιαιτερα συμπαθης στην Δυση. Σημερα εν μεσω κατηγοριων για ανελευθερες εκλογες και κρουσματων μεγαλομανιας (ας πουμε επενδυσεις σε στρατιωτικους εξοπλισμους απο μια χωρα χωρις προβληματα ασφαλειας αλλα απο την αλλη με καταρρεουσες υποδομες και πεινασμενους πολιτες), με τον Πουτιν να επιλεγει ξεκαθαρα την αυταρχισμο και την “σταθεροτητα” εναντι της ελευθεριας, η Ρωσια εξελισσεται σε κρατος-παρία σχεδον και οι ελπιδες για ενα ευρωπαϊκο μελλον της χωρας διαψευδονται καθημερινα.

Read moreΕλλας – Ρωσια συμμορια

Περί Θεωριών Στέρησης (και μη)

(Σχόλιο στο άρθρο ‘Παγκόσμιο Χωριό – Οι θεωρίες της στέρησης’ του Πασχου Μανδραβελη)

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να ακούσω μια διάλεξη από τον (διάσημο) οικονομολόγο Sir Partha Dasgupta (On Discounting Climate Change) ο οποίος στο τέλος της παρουσίασής του ερωτήθηκε από το κοινό για την έρευνα που γίνεται στους κλάδους της οικολογίας και των οικονομικών και την δυνατότητα καλύτερης σύνδεσης των γνωστικών αντικειμένων. Ο Dasgupta χρησιμοποίησε το διάσημο στοίχημα/διαμάχη μεταξύ του Έρλιχ και του Σάιμον ως ένα παράδειγμα για την αξία μιας ολιστικής αντιμετώπισης προβλημάτων – υποστήριξε ουσιαστικά πως ο Έρλιχ σκεφτόταν στο παρελθόν απλά ως οικολόγος και σχετικά αφελώς για τα στάνταρντ ενός οικονομολόγου – νομίζω το αντίστροφο μπορεί να υποστηρίζουν και οι οικολόγοι :) Λόγω αυτής της ελλειπούς γνώσης οικονομικής, ο Έρλιχ έκανε το λάθος να βάλει το στοίχημα έχοντας στο μυαλό του μια τρομερά προβληματική υπόθεση: πως οι επιπτώσεις της κατανάλωσης φυσικών πόρων στο περιβάλλον και στα οικοσυστήματα του πλανήτη θα εμφανιστεί στις τιμές των πόρων. Αυτό φυσικά δεν έγινε και ακόμα και σήμερα επιστήμονες πασχίζουν να βρουν τρόπους για την ενσωμάτωση αβέβαιων, πολύπλοκων επιπτώσεων (ή εξωτερικοτήτων όπως λένε οι οικονομολόγοι) σε αγοραίες τιμές. Συνεπώς, κατά τον Dasgupta, και την δική μου κατανόηση των λεγομένων του, το στοίχημα χάθηκε λόγω normative αντί για positive thinking.

Θεωρώ πως πρέπει να αρχίσουμε πλέον να αποφεύγουμε προβληματικά στοιχήματα τύπου Έρλιχ vs Σάιμον (ή διαμάχες τύπου Lomborg vs The World) για την πληρέστερη κατανόηση θεματων που βρίσκονται στην διακλάδωση οικολογίας και οικονομίας, δύο βασικών τομέων γνώσης για την επίλυση πολλών σημερινών προβλημάτων της ανθρωπότητας. Καταπληκτικές συνεργασίες που υπερπηδούν τα “σύνορα” των επιστημονικών κλάδων έχουν ήδη παράγει αποτελέσματα.

Read moreΠερί Θεωριών Στέρησης (και μη)

Μια μικρη θεωρια περι τηλεπαραθυρων

Παντα απορουσα γιατι η ελληνικη τηλεοραση ειναι γεματη με αυτο το αθλιο φαινομενο των τηλεπαραθυρων. Συγγενικη ερωτηση ειναι βεβαια γιατι τα δελτια ειδησεων σπανε καθε ρεκορ διαρκειας (και τσαπατσουλιας). Επισης σχετικη ερωτηση ειναι γιατι οι Ελληνες πολιτικοι οταν συνδιαλεγονται μοιαζουν να κανουν επιδειξη κακων τροπων και φτηνης συμπεριφορας.

Με την μικρη μου εμπειρια εχω την εντυπωση οτι δεν υπαρχει αλλη χωρα στην ΕΕ ειτε στην Βορεια Αμερικη που να προσεγγιζει εστω το ελληνικο φαινομενο. Στην Γερμανια πχ τα δελτια ειδησεων ειναι κατω απο 5-10 λεπτα και τα τηλεπαραθυρα συναντωνται εξαιρετικα σπανια. Στην Ισπανια τα δελτια ειδησεων διαρκουν λιγο παραπανω αλλα επισης σπανιζουν τα τηλεπαραθυρα. Στις ΗΠΑ τα τηλεπαραθυρα ειναι καπως συχνοτερα, αλλα συνηθως οταν ο συνομιλητης βρισκεται σε αλλη πολη και βεβαια δεν φτανουν το γελοιο φαινομενο των 9 ταυτοχρονων talking heads στην οθονη. Γιατι λοιπον εχουμε στην Ελλαδα ατομα που ειναι στο ιδιο στουντιο αλλα παρολαυτα βρισκονται σε κακογουστα παραθυρα?

Read moreΜια μικρη θεωρια περι τηλεπαραθυρων

Υπερ των αδεσποτων (γατων και σκυλων)

Αγριες γατες και αδεσποτοι σκιουροι

Κατι που φαινεται αρκετα περιεργο σε εναν επισκεπτη της Αθηνας (ειδικα απο την Βορειοδυτικη Ευρωπη) ειναι το πληθος των αδεσποτων σκυλων και γατιων που κυκλοφορουν στους δρομους της πρωτευουσας. Μα πως τα ανεχεστε ρωτανε, δεν ειναι τεραστιος κινδυνος για την δημοσια υγεια?

Λοιπον το σκεφτηκα λιγο το θεμα και κατεληξα οτι τα σκυλια οντως καμμια φορα ειναι επικινδυνα (γιατι σχηματιζουν αγελες, τρομαζουν περαστικους και ενιοτε δαγκωνουν) αλλα οι γατες της Αθηνας ειναι σημα κατατεθεν της πολης και υπερασπιστες της μαλιστα. Δεν ξερω ποτε να ειχαμε επιδημιες ή προβληματα υγεις λογω των γατιων στους δρομους. Μαλιστα νομιζω μας σωζουν απο αρρωστιες. Μεχρι τα 18 μου δεν ειχα δει ποντικι ζωντανα επειδη εμενα στην Αθηνα, με το που μετακομισα στην Γερμανια εμαθα τι σημαινει ποντικοσυναξη. Ο λογος? Μα φυσικα οχι η ρυπανση των γερμανικων πολεων (που ειναι πεντακαθαρες συνηθως) αλλα η ελλειψη γατιων στους δρομους!

Οι γατουλες μας στην Αθηνα ομρφαινουν την πολη και εδω και καμποσα χρονια με τους νεους καδους απορριματων δεν προκαλουν κανενα απολυτως προβλημα*. Εν τελει οι γατες ειναι και αυτες ενα ζωντανο ειδος τελεια προσαρμοσμενο στο οικοσυστημα του, την πολη. Πως μιλαμε για οικολογια στην Ευρωπη, οταν αυτο το ειδος βασανιζεται συστηματικα και κλεινεται σε κλουβια επειδη τολμησε να εμφανιστει στο βασιλειο του ανθρωπου?

Read moreΥπερ των αδεσποτων (γατων και σκυλων)

Ολα οσα δεν θελατε να μαθετε για το ασφαλιστικο

ωστε μη γνωριζοντας την πραγματικοτητα, να παιρνετε συνταξεις χωρις τυψεις!

Αφαλιστικο, ασφαλιστικο, πολλα λεμε λιγα ξερουμε. Ας ξεκινησουμε απο τα βασικα, γιατι υπαρχει προβλημα και γιατι τωρα? Μην φταιει ο Μπους? Φταιει μηπως η κακη ΕΕ που προσπαθει να μας επιβαλλει παλι νεοφιλελευθερες πρακτικες για την Ευρωπη των πολυεθνικων (ποτε δεν καταλαβα γιατι η Ευρωπη των μονοεθνικων ειναι προτιμοτερη, τεσπα)?

Το γενικο προβλημα
Το ελληνικο συστημα, οπως σχεδον ολα τα ευρωπαϊκα εως σημερα, στηριζοταν στην μεγαλη ανοδο των εισοδηματων και αυξηση του πληθυσμου μεταπολεμικα, για να δινει γενναιοδωρες συνταξεις με χαμηλες εισφορες. Το συστημα δεν ηταν ποτε πραγματικα δικαιο, αλλα περισσοτερο ενα τεραστιο παιχνιδι Πονζι (γνωστο και ως πυραμιδα) μεταξυ των γενεων. Καθε γενια πληρωνoταν συνταξεις χρεωνοντας τους επομενους. Φανταστειτε ας πουμε ενα εστιατοριο που κανενας δεν πληρωνει το φαϊ του αλλα αφηνει τον λογαριασμο στον επομενο πελατη! Αν δοκιμαζε ενα μεμονωμενο ατομο κατι τετοιο, θα τον κλειναν μεσα για απατη. Οταν το κανει ολη η κοινωνια δεν λεγεται απατη, αλλα “ασφαλιστικο συστημα προκαθορισμενων συνταξεων αδιαφορως εισφορων”.

Το συστημα δουλευε για καμποσο καιρο, οπως καθε πυραμιδα βεβαια. Αφου ο πληθυσμος μας μεγαλωνε, σε καθε γεννια συνταξιουχων αναλογουσαν αρκετες φορες περισσοτεροι εργαζομενοι και ολοι ηταν χαρουμενοι.

Εδω και καποια χρονια ομως το παρτυ εχει αρχισει να τελειωνει. Η γεννητικοτητα μεταπολεμικα επαθε μια καθιζηση για να σταθεροποιηθει σε ενα χαμηλο ρυθμο περιπου 2 παιδιων ανα γυναικα και τα εισοδηματα μας επισης δεν αυξανονται πια οπως παλια. Η τεραστια απατη με το ασφαλιστικο δεν ειναι βιωσιμη πια, πουθενα στην Ευρωπη. Και προσεξτε οτι δεν μιλω για τα συστηματα Υγειας που υποφερουν απο ακομα πιο περιπλοκα προβληματα (οπως το προβλημα του λαθρεπιβατη, οτι δηλαδη κανεις δεν εχει κινητρα να μειωνει τις δαπανες υγειας, τις τριπλοσυνταγογραφησεις και τις ακτινογραφιες για στραμπουληγμα βλεφαριδας). Οι ιδιες οι απλες συνταξεις των Ευρωπαιων δεν ειναι πια εξασφαλισμενες. Χωρις μεγαλη μεταρρυθμιση του συστηματος, κινδυνευουν ολες οι δυτικες χωρες απο χρεοκοπια του συνταξιοδοτικου συστηματος!

Read moreΟλα οσα δεν θελατε να μαθετε για το ασφαλιστικο

Ελευθερια εκφρασης ισον ελευθερια να παραπλανεις ή να εξαπατας?

Το να εχουμε την ελευθερια να εκφραζομαστε ειναι πολυ σημαντικο. Αυτη η ελευθερια ομως πρεπει να προστατευεται απο την εκμεταλλευση της με εγκληματικους σκοπους

Ειμαστε στην Λουϊζιανα του 1900. Ο Τζο, ενας ομορφος και εξυπνος μαυρος νεος, γνωστος για τις επαναστατικες του ιδεες και την επιτυχια του με τις γυναικες (καθε τυπου επιδερμιδας) περπαταει στην μεση μιας συνοικιας με πολλα μπαρ. Οι παληκαραδες της περιοχης, τυφλα στο μεθυσι και χωρις γυναικες, τον βλεπουν να περναει και αρχιζουν να αγριευουν. Ενας απο αυτους, ο Τζακ “μικροπεος” Λωσον, γνωστος στην γειτονια φορεας συμπλεγματων λογω των σωματικων του ατελειων, βλεπει τον Τζο και φωναζει:
“να, το καθαρμα που μου βιασε την αδερφη.”

Οι παληκαραδες, που δεν ξερουν οτι ο κομπλεξαρας δεν εχει καν αδερφη πιανουν τον Τζο και τον αρχιζουν στο ξυλο. Οχλος, φασαρια, ο καθενας βαραει οπου βρει. Μετα απο μια ωρα ο Τζο ξεψυχαει και δεν ξερει καν γιατι…

Υπαρχει κανεις που θεωρει οτι ο Τζακ δεν ευθυνεται καθολου για αυτον τον φονο? Θεωρει κανεις οτι μπορει να καλυφθει πισω απο την ελευθερια της εκφρασης?

Read moreΕλευθερια εκφρασης ισον ελευθερια να παραπλανεις ή να εξαπατας?