Σωτηρης Γεωργανας – Page 5 – αναΜορφωση

Εραστές και στρατηγοί της δραχμής

23/10/201728/02/2017 by Σωτηρης Γεωργανας

Πρωτοδημοσιευτηκε στα Νεα
με τον
Κωνσταντίνο Καλλίρη, Δικηγόρο και Μεταδιδακτορικό Ερευνητή στο King’s College London

Πολλές περίεργες ιδέες για «έξοδο από την κρίση» έχουμε ακούσει. Αυτή που επανέρχεται όμως πιο πεισματικά στον διάλογο είναι πιθανότατα και η χειρότερη. Δυστυχώς για όλους μας, η «επιστροφή σε εθνικό νόμισμα» είναι τόσο καταστροφική που και μόνη η αναφορά της διώχνει κεφάλαια και μειώνει τα εισοδήματα στην χώρα.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η δικαιολογημένη απελπισία με την οικονομική πανωλεθρία της κυβέρνησης προκαλεί αδικαιολόγητη συμπάθεια σε καταστροφικές επιλογές. Οι συνέπειες μιας επιστροφής στη δραχμή θα ήταν ίδιες με αυτές της «υπερδιαπραγμάτευσης» που είδαμε πριν δύο χρόνια και ακόμα πληρώνουμε: κατάρρευση εμπιστοσύνης, πτώση επενδύσεων, μείωση εθνικού εισοδήματος. Περιέργως, όμως, αντί για αυξανόμενη οικονομική ωριμότητα, βλέπουμε την δημοφιλία της δραχμής να ανεβαίνει σε επίπεδα ρεκόρ.

Η έξοδος από μια ισχυρή νομισματική Ένωση μιας μικρής χώρας που δεν φημίζεται για την καλορυθμισμένη κρατική μηχανή της δεν θα ήταν ποτέ χωρίς κόστος. Πολιτικό, αλλά κυρίως οικονομικό. Ο πανικός της μετάβασης θα κόστιζε απευθείας περίπου 25% του εισοδήματος μας. Στην αρχή της κρίσης όμως θα είχαμε τουλάχιστον ένα όφελος: οριζόντια και αδιάκριτη μείωση όλων των τιμών, μισθών και συντάξεων στην χώρα, αυτό που για να ξορκίσουμε το κακό ονομάζουμε αποστειρωμένα υποτίμηση.

Όταν ο δήμος απαιτεί λιγότερη δημοκρατία: Ελλάς-ΗΠΑ-Βρετανία συμμαχία;

05/12/201602/12/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο Βημα
Μεγαλο μερος του κειμενου προεκυψε απο συνεργασια με τον Ζαχαρια Μανιαδη, αλλα οι τελικες αποψεις εκφραζουν μονο εμενα.

Δεν σταματάνε τα πλήγματα για την δυτική φιλελεύθερη δημοκρατία.

Πόσο γρήγορα και πόσο βαθιά έχουν αλλάξει τα πράγματα! Ούτε μια δεκαετία πριν, η συνεχής πρόοδος φαινόταν αναπόφευκτη. Δεν ήταν μόνο Αμερικανοί πολιτικοί επιστήμονες που προέβλεπαν το Τέλος της Ιστορίας. Για τους κατοίκους της Δύσης που δεν έζησαν μεγάλους πολέμους, και ειδικά αυτούς που δεν πρόλαβαν ως ενήλικες την Σοβιετική Ένωση, η κυριαρχία του δυτικού φιλελεύερου μοντέλου με το συνεχές άνοιγμα συνόρων και την διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων φαινόταν αυτονόητη, αδιαμφισβήτητη και αδιάκοπη. Θέμα χρόνου ήταν, νομίζαμε, να νικηθεί παγκοσμίως ο εθνικισμός και η ξενοφοβία, ο πλανήτης να μικρύνει, η φιλελεύθερη ουτοπία να αφιχθεί.

Οι αναπάντεχοι αλλά συνεχόμενοι θρίαμβοι του λαϊκισμού στους ισχυρότερους φάρους της δυτικής δημοκρατίας κλονίζουν θανάσιμα την θεωρία της αέναης προόδου. Είναι ξεκάθαρο ότι τόσο ο Τραμπ όσο οι δυνάμεις του brexit αποστρέφονται το δίπτυχο ανοιχτές αγορές-ανοιχτά μυαλά. Για πρώτη φορά στην ζωή ενός 35χρονου, η ελευθερία να κινούμαστε και να εργαζόμαστε σε όλη την Δύση αρχίζει να μειώνεται. Πώς φτάσαμε εδώ;

Τα μετάλλια των ισχνών αγελάδων, και το δίδαγμα τους

23/10/201702/09/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στο Βημα

Η Ελλάδα έχει κερδίσει φέτος στην Βραζιλία τα περισσότερα μετάλλια από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004 και μετά. Το εντυπωσιακό είναι ότι οι αθλητές μας δούλεψαν, μετά από τόσα χρόνια ύφεσης και μείωσης των κρατικών δαπανών, επί το πλείστον μόνοι τους, αθόρυβα, δίχως ένα πανάκριβο “Σπίτι της Σκοποβολής” ή ιδιαίτερη κρατική αρωγή, ενίοτε και μακριά από την Ελλάδα. Χωρίς να εξάγουμε υπερβολικά γενικά συμπεράσματα απ’την σημαντική προσωπική επιτυχία μιας χούφτας Συνελλήνων, φαίνεται να έχουμε ένα εξαιρετικό παράδειγμα της νέας Ελλάδας που αναδύεται από τις στάχτες της κρίσης: εξωστρεφής, με αυτοπεποίθηση, αλλά αθόρυβη και μακριά απο τον κρατισμό του παρελθόντος.

Για τα ολυμπιακά κατορθώματα, όσο και τις άλλες, αθόρυβες, αλλά πολύ υπαρκτές, καθημερινές επιτυχίες των Ελλήνων, σημαντικό ρόλο παίζει το υλικό κληροδότημα των καλών εποχών προ κρίσης. Επηρεασμένοι από την μιζέρια της ύφεσης τείνουμε να το υποτιμούμε, αλλά οι φυσικές και πνευματικές υποδομές της χώρας παραμένουν σε υψηλά επίπεδα ανεπτυγμένης χώρας. Τα τελευταία χρόνια πληγώθηκε βαριά η άμεση δυνατότητα μας να παράγουμε εισόδημα (με σημαντικότερη απώλεια το τραπεζικό σύστημα), αλλά θεμελιώδεις παράγοντες, όπως οι φυσικές υποδομές και το ανθρώπινο κεφάλαιο που χτίστηκε επί δεκαετίες, ακόμα και με δανεικά, παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο. Όπως θα έλεγαν στο Braveheart, μπορεί να χάσουμε τις κατασκευαστικές, αλλά δεν θα χάσουμε τους αυτοκινητόδρομους που έφτιαξαν.

Αυτεπίστροφοι φόροι ή η εξόντωση των κουλάκων

23/10/201706/07/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Λίγο διαφορετικη εκδοση δημοσιευτηκε στην Καθημερινη

Κάποιος βγάζει €7000, τον φορολογούμε και παίρνουμε 3000.
Μην μου πείτε ότι δεν ζει καλά με 3000!
Βουλευτής Γ. Κυρίτσης, αιτιολογεί την φορολογική πολιτική της κυβέρνησης

Κάθε φορά που αυξάνεται ένας φόρος, οπουδήποτε στον πλανήτη, σκοτεινοί «προφήτες» προβλέπουν αυτεπίστροφη καταστροφή. Σαν μπούμερανγκ που αντί να χτυπήσει το θήραμα, επιστρέφει και σκοτώνει τον κυνηγό, η ζημιά του φόρου στην οικονομία είναι τέτοια που τα συνολικά φορολογικά έσοδα θα πέσουν. Στην πραγματικότητα σπάνια βρίσκουμε ακλόνητα στοιχεία αυτεπίστροφου φόρου (βλ. καμπύλη Λάφφερ), αλλά φαίνεται ότι η οικονομική πολιτική μας καταφέρνει το ακατόρθωτο: πάμε για ένα νέο αρνητικό ρεκόρ.

Η προφητεία της αυτεπίστροφης φορολογίας οφείλεται συνήθως είτε σε παρανόηση είτε σε προσωπικό συμφέρον. Κάθε φόρος φυσικά βλάπτει σε πρώτο επίπεδο αυτούς που τον πληρώνουν (σε δεύτερο μπορεί να ωφελεί, αν χρηματοδοτεί απαραίτητες δημόσιες δράσεις), αλλά πολύ σπάνια οπισθοκροτεί τόσο που βλάπτει αυτόν που τον καθορίζει: καμμία κυβέρνηση δεν είναι τόσο αυτοκαταστροφική που να θέλει ταυτόχρονα χαμηλότερα έσοδα και δυσαρεστημένους ψηφοφόρους.

Για να ξεκαθαριστεί πόσο δύσκολο κατόρθωμα είναι η αυτεπίστροφη φορολογία, αρκεί το παράδειγμα του πετρελαίου θέρμανσης. Η αύξηση του φόρου οδήγησε σε κατακόρυφη πτώση της ζήτησης και ριζική στροφή σε συχνά υποδεέστερες μεθόδους θέρμανσης (όπως φαίνεται με γυμνό οφθαλμό χειμωνιάτικες μέρες στην Αθήνα). Όσο ισχυρά όμως και να αντέδρασαν οι πολίτες στην αύξηση του φόρου, τα συνολικά φορολογικά έσοδα ανέβηκαν, δεν έπεσαν (βλ. Γ. Παλαιολόγος «Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή»).

Not their finest hour ή οι ψεκασμενοι κερδιζουν στην πατριδα της κοινοβουλευτικης δημοκρατιας

07/07/201630/06/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Συντομευμενη εκδοση δημοσιευτηκε στα Νεα

Upon this battle […] depends our own British life,
and the long continuity of our institutions and our Empire.
[…] if the British Empire and its Commonwealth last for a thousand years,
men will still say, This was their finest hour.
W. Churchill

The best argument against democracy is a five-minute conversation with the average voter.
παλι, W. Churchill

Ποτέ στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν έγινε τόση ζημιά, σε τόσο πολλούς, από τόσο λίγους. Για λίγες ψήφους λοιπόν, η Βρετανία μπαίνει στον δρόμο για το άγνωστο. Με κακή διαχείριση του ζητήματος πανευρωπαϊκά (και δεν έχουμε δει πολύ καλή ώς τώρα) τα σκοτεινά σενάρια κυριολεκτικά τρομάζουν: από διάλυση της Βρετανίας μέχρι αποσάθρωση της ΕΕ.

Greek agriculture and the EU – inconvenient truths

13/03/201608/03/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Slightly different version published in ekathimerini

Incidentally, the European Court of Justice just ruled that subsidies of almost 500 million euros given in 2008-2009 to the farmers by the Greek government, are illegal. They will now have to be paid back, who knows how.

The deepest harm inflicted on Greece by the EU, among the many benefits, is probably that it has maintained a large agricultural sector. Hundreds of thousands of young Greeks, instead of working hard in creative ways to gain a better future, just sit around waiting for European subsidies to materialize. Instead of utilizing their skills to create useful knowledge and innovation, they devote themselves to devising EU-fooling tricks and ways to block Greek roads.

Notwithstanding what most Greeks think, the country is not truly agricultural – only about 13% of the population works in the sector. However, thanks to the EU’s Common Agricultural Policy, the Greek farming sector remains unusually big by European standards. Greece has the most farmers per capita after Romania, definitely more than the number that is needed or what the market would sustain.

Δημοσιοι λειτουργοι που δεν θα επρεπε να ειναι: η Βασιλικη Θανου

03/03/201629/02/2016 by Σωτηρης Γεωργανας

Στα δημοσια αξιωματα συχνα υπαρχουν (1) εμπαθεις/κακοτροποι ανθρωποι (2) ανθρωποι που δεν καταλαβαινουν την συμβολικη σημασια του αξιωματος (οτι ειναι παραδειγμα για τους αλλους) (3) ανθρωποι που δεν ξερουν να διαχειριστουν φειδωλα την οποιαδηποτε εξουσια τους δινεται και υπαρχουν και (4) ανθρωποι που εμφανως απλα δεν εχουν επαρκεις ικανοτητες για την θεση. Σπανιως υπαρχουν ομως σε ανωτατα αξιωματα ανθρωποι που τα συνδυαζουν ολα αυτα, ταυτοχρονα.

Η Βασιλικη Θανου με συνεχεις κινησεις προσπαθει να αποδειξει οτι ειναι μια απο τις σπανιες αυτες περιπτωσεις.

Ενα ιστορικο:

α) Τοποθετειται νυχτα (κυριολεκτικα) σε ενα απο τα ανωτατα αξιωματα της δικαιοσυνης και της ελληνικης πολιτειας γενικα, προεδρος του Αρειου Παγου.

β) Χωρις ιδιαιτερη περισκεψη ή γνωση του θεματος, προλαβαινει να γραψει επιστολη σε ολους τους προεδρους των ευρωπαϊκων δικαστηριων, παιρνοντας πολιτικη θεση (!!!) για το δημοψηφισμα του καλοκαιριου του 2015.

Οι ΄Ελληνες δεν ζητούν να μην πληρωθεί το χρέος του ελληνικού Κράτους, για τη δημιουργία του οποίου βεβαίως οι ίδιοι ουδεμία ευθύνη φέρουν, αφού αυτό (το χρέος) οφείλεται αφενός μεν στην κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος από τις Κυβερνήσεις, αφετέρου δε στην εσφαλμένη οικονομική πολιτική η οποία εφαρμόστηκε τα τελευταία πέντε χρόνια, με βάση τα μνημόνια που επιβλήθηκαν από την Τρόικα

Εδω η κα Θανου κανει ταυτοχρονα τον αναλυτη της ελληνικης ψυχης, τον δημοσκοπο, τον πολιτικο επιστημονα και τον οικονομολογο. Εντελως απροσκλητα φυσικα. Και στελνει το πονημα της σε ολη την Ευρωπη, επισημα και ωραια.

Ο καθηγητης Σταυρος Τσακυρακης απο την Νομικη Αθηνων γραφει μια μαλλον ηπια κριτικη στο κειμενο, λεγοντας μεταξυ αλλων: