προτασεις

Η δημοσιονομική κατάσταση στην Ελλάδα έχει, σχεδόν, φτάσει στο απροχώρητο. Οι αγορές έχουν πάψει να μας εμπιστεύονται και η εξεύρεση δανεικών για να συνεχίσουμε να χρηματοδοτούμε τον παρόντα τρόπο ζωής μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη υπόθεση. Υπό αυτές τις συνθήκες η μόνη λύση, πλην της πτώχευσης, είναι η υιοθέτηση δραστικών μέτρων που θα επιφέρουν θεμελιώδεις αλλαγές. Σε αυτό το πλαίσιο ο Φελντστάιν σε ένα άρθρο του στους FT προτείνει η Ελλάδα να εξέλθει προσωρινά από την Ευρωζώνη, να επανεισάγει τη δραχμή και μετά να εισέλθει ξανά σε αυτή, με νέα, υποτιμημένη, ισοτιμία. Τα προβλήματα που έχει αυτή η πρόταση του Φελντστάιν τα αναλύουν οι Μπάλντουιν και Βιπλός στο vox. Συνοπτικά η πρόταση του δεν είναι ούτε πολιτικά, ούτε οικονομικά βιώσιμη. Αν όμως η λύση δεν είναι ούτε η πτώχευση, ούτε η προσωρινή έξοδος, τότε τι μπορούμε να κάνουμε;

Στο ερώτημα αυτό απαντάνε οι Καβάγιο και Κοτάνι σε ένα άρθρο, πάλι στο vox, στο οποίο απορρίπτουν την πρόταση του Φελντστάιν και προτείνουν τη δική τους εναλλακτική. Κατ’αρχάς αναγνωρίζουν ότι σωστά ο Φελντστάιν εντοπίζει την ρίζα των δεινών της Ελληνικής οικονομίας στην μείωση της ανταγωνιστικότητας της και συμφωνούν ότι αν αυτή δεν βελτιωθεί το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Αντί για έξοδο από το κοινό νόμισμα και έκδοση μιας νέας, υποτιμημένης δραχμής, προτείνουν την αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος με τέτοιον τρόπο ώστε τα έσοδα δε θα μειωθούν, αλλά οι επιδράσεις στην πραγματική οικονομία θα αυξήσουν την ανταγωνιστικότητα μας.

Στηρίζουν το επιχείρημα τους στο ότι οι εισφορές κοινωνικής ασφάλισης αποδίδουν περισσότερα έσοδα από τον ΦΠΑ, παρότι η εισφοροδιαφυγή είναι μεγάλη.

Read moreΜια πρόταση για έξοδο από την δημοσιονομική κρίση

Συναντηθηκε ο ΓΑΠ με εκπροσωπους του τουρισμου και εκανε καταπληκτικες προτασεις. Χονδρικα χωριζονται σε κεινες που λενε οτι ο κλαδος του τουρισμου δεν χρειαζεται να πληρωνει φορους, οτι ο δρομος προς την αναπτυξη περναει μεσα απο το βολεμα κρατικοδιαιτης λέρας και εκεινες που λενε οτι στον τουρισμο ο,τι συμβολαιο και να υπογραφεί δεν μετραει καθολου και ο επιχειρηματιας δεν τηρει ποτε τις συμβατικες του υποχρεωσεις. Εκτος του οτι οι προτασεις ειναι απραδεκτες και προσβλητικες προς καθε Ελληνα πολιτη εκτος τουρισμου, εν τελει ειναι και εντελως καταστροφικες για τον κλαδο.

1 Αναστολή των δανειακών υποχρεώσεων και της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης κατά δανειοληπτών έως το 2010.
2 Ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις.

Καλα, ας αφησουμε το γεγονος οτι δανειοληπτης και δανειοδοτης εχουν εισελθει εθελοντικα σε ενα συμβολαιο και εχουν αναλαβει συγκεκριμενες υποχρεωσεις, ας αφησουμε το γεγονος οτι η τηρηση των συμβολαιων αυτων ειναι βασικη εθυνη του κρατους δικαιου.
Πειτε μου τωρα, ποια τραπεζα θα δωσει δανειο σε τουριστικη επιχειρηση οταν ξερει οτι αυτη μπορει να καθυστερει τις πληρωμες οποτε και οσο γουσταρει?

3 Σύνδεση των τουριστικών επιχειρήσεων και κυρίως των μικρομεσαίων στο πρόγραμμα των 28 δισ. που δίνονται στις τράπεζες και αύξηση του ποσού που θα διατεθεί στο ΤΕΜΠΜΕ.

Γιατι οχι και των σουβλατζηδων ή των ανεργων οικονομολογων?

4 Κατάργηση του ΕΤΑΚ με επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς.

12 Αναστολή καταβολής μέχρι το 2010 της εισφοράς του 0,6%.

Γιατι οχι γενικη καταργηση φορολογιας για ολους?

5 Αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, ενίσχυση των τουριστικών υποδομών με αξιοποίηση των υπόλοιπων πόρων του Γ’ ΚΠΣ. Αμεση έναρξη του ΕΣΠΑ στον τουριστικό τομέα.

6 Μείωση των τελών προσγείωσης στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας κατά 50%.

Οι ποροι για ολα αυτα θα βρεθουν φυσικα απο την μειωση της φορολογιας?!? Ή μηπως περιμενουμε να πληρωσει η ΕΕ (με τις βασικες χρηματοδοτριες χωρες να ειναι ηδη σε υφεση)?

Read moreΟι προτασεις του μελλοντικου (?) πρωθυπουργου για τον τουρισμο

Για τα προβληματα του ασφαλιστικου εχουμε γραψει, ποια ειναι και που οφειλονται.

Θα προσπαθησω εδω να δωσω και μια συντομη θετικη προταση, για το τι νομιζω οτι θα επρεπε να γινει, ανακεφαλαιωνοντας οσα διασπαρτα εχουμε πει αλλα και ως απαντηση σε διαφορα σχολια που ειχαμε.

Το ιδανικο συστημα για μενα θα ειχε σαφως ενα μεγαλο μερος ατομικης επιλογης και ευθυνης. Ο καθενας μας πληρωνει τις εισφορες που θελει (με καποιο ελαχιστο) οι οποιες και επενδυονται οπως θελει* (επιλεγοντας απο καποια πακετα του ταμειου). Απο την αποδοση των επενδυσεων θα παρει τελικα την συνταξη του, οποτε θελει. Σε περιπτωση πληρους αποτυχιας των επενδυσεων θα υπαρχει καποια ελαχιστη ασφαλιση. Για τους οικονομικα αδυναμους υπαρχει αμεση εισοδηματικη ενισχυση και οχι ενισχυση των ασφαλιστικων τους δικαιωματων μεσω δαιδαλωδων κανονισμων και χαριστικων διαταξεων, που τελικα οδηγουν να ενισχυονται οι επιτηδειοι και να ξεμενουν στην ψαθα οι πραγματικα εχοντες αναγκη.

Αυτο το συστημα ομως δεν ειναι αμεσα εφικτο, για διαφορους λογους. Αυτοι ειναι μεταξυ αλλων οι κοντοφθαλμες πολιτικες αντιδρασεις αλλα και το βασικο προβλημα οτι μια γεννια θα πρεπει να πληρωσει διπλά, μια για τις συνταξεις των παλιοτερων βασει του παλιου συστηματος και μια για τις δικες της συνταξεις βασει του κεφαλαιοποιητικου!

Σαν second best λυση θα προτεινα τα παρακατω ελαχιστα χαρακτηριστικα που πρεπει να περιεχει καθε μεταρρυθμιση του σημερινου συστηματος:

–εισφοροδιαφυγη

Πολλοι προτεινουν την παταξη της εισφοροδιαφυγης ως λυση. Εχει αναμφισβητητα πολυ ελκυστικα χαρακτηριστικα, καποια καθαρματα που σημερα δεν πληρωνουν εισφορες θα αναζητηθουν, θα τιμωρηθουν και θα σωσουν και το συστημα. Δυστυχως αυτη η αποψη ειναι απλοϊκη. Κατα πρωτον ξεχναμε το ουκ αν λαβεις παρα του μη εχοντος. Δεν ειναι καθαρματα που δεν πληρωνουν, ειναι πολυ συχνα καποιοι κακομοιροι συμπολιτες μας που δεν εχουν να πληρωσουν, ειναι μικρες οικογενειακες επιχειρησεις που αν πληρωναν εισφορες απλα θα εκλειναν κτλ Λογω της ελεγκτικης ανικανοτητας του κρατους και της κουτοπονηριας πολλων πολιτων, οι εισφορες οπως και η φορολογια πολυ συχνα ειναι παραλογες και αδικες. Οι πολιτες ειναι αναγκασμενοι να πληρωνουν με βαση τις τεκμαιρομενες δυναμεις τους και οχι τις πραγματικες. Οι πρωτες πολυ συχνα απεχουν παρασαγγας απο τις δευτερες. Ειμαι λοιπον υπερ της “παταξης της εισφοροδιαφυγης”? Ναι, αφου πρωτα εξορθολογιστουν οι ζητουμενες εισφορες!

Το δευτερο επιχειρημα ειναι οτι η παταξη της εισφοροδιαφυγης απλα δεν επαρκει. Το περισσοτερο που μπορει να κανει ειναι να προσθεσει ενα απολυτο ποσο στα εσοδα του συστηματος. Το συστημα ομως εχει ολο και αυξανομενα ελλειμματα, η προσθηκη ενος μικρου σταθερου ποσου απλα παρατεινει την διαρκεια αλλα δεν μας γλιτωνει απο την χρεοκοπια.

–ορια ηλικιας

Οτι κανεις υγιης Ελληνας δεν μπορει να παιρνει πληρη συνταξη στα 45 του εις βαρος των αλλων ειναι απλα προφανες νομιζω. Δεν μπορω να σκεφτω κανενα ορισμο κοινωνικης δικαιοσυνης που να επιτρεπει ενας 70ης να πληρωνει εισφορες που δεν του ανεβαζουν καθολου την συνταξη (η οποια ειναι σταθερη απο τα 65 και μετα), αλλα πηγαινουν απλα σε πληρωμες για τις συνταξεις εν μερει νεοτερων και υγιεστερων Ελληνων! Κιομως το σημερινο συστημα το επιτρεπει αυτο, μαλιστα δινει κινητρα συχνα σε 50ηδες να παρινουν προωρες συνταξεις!

Read moreΜια συντομη προταση για μεταρρυθμιση στο ασφαλιστικο συστημα