Ο Παυλος Σιδηροπουλος (που πεθανε απο υπερβολικη δοση ηρωινης) συνηθιζε να λεει οτι πρεζα δεν ειναι μονο η ηρωινη, πρεζες υπαρχουν πολλες. Η ηρωινη ομως σκοτωνει. Στην συγχρονη Ελλαδα υπαρχουν πολλες εξαρτησεις σιγουρα (το να βλεπεις ας πουμε 6 ωρες τηλεοραση την ημερα, ειδικα τετοιας ποιοτητας, με εθισμο μοιαζει). Η μεγαλυτερη ομως, ειναι το τσιγαρο. Και σαν την ηρωινη, το τσιγαρο σκοτωνει. Σχετικα με την ζημια που προκαλει το τσιγαρο στην δημοσια υγεια, τα εχουμε πει.
Οταν ομως νοημονες ανθρωποι οπως ο Α. Καρκαγιαννης προσφερουν τοσο αστειους ισχυρισμους σχετικα με την απαγορευση του καπνισματος σε δημοσιους χωρους, αισθανεται κανεις οτι το τσιγαρο βλαπτει και το μυαλο των καπνιστων. Λεει λοιπον:
Δεν είναι απλή συνήθεια, είναι εξάρτηση που περικλείνει τη στέρηση και το πέρασμα από τη στέρηση στην ανακούφιση και στην απόλαυση. Είναι περίπου το ίδιο με την απόλαυση που αισθάνεται ο πεινασμένος ή ο διψασμένος όταν βρίσκει τροφή ή νερό. Κάθε τσιγάρο που ανάβω κρύβει αυτή την ειδική απόλαυση μετά τη στέρηση.
Ειλικρινα, αντικαταστηστε την λεξη τσιγαρο με την λεξη ηρωϊνη, νομιζετε οτι θα εχει καμμια διαφορα η φραση? Προσωπικα μου θυμισε αυτο που ελεγε ο Μπαροουζ στο Junkie: χρειαζομαι την ηρωινη για να ξυπνησω το πρωϊ, για να πλυνω το προσωπο μου, για να ξυριστω. Ή σαν την εισαγωγη του Trainspotting που λεει I chose not to choose life. And the reasons? There are no reasons. Who needs reasons when you’ve got heroin?
Θα απαγορεύσετε την πώληση τσιγάρων σε νέους κάτω των 18 ετών. Δεν μπορώ να φαντασθώ με ποιο τρόπο θα ελέγχεται αυτή η απαγόρευση.[…] Εύχομαι να μην οδηγηθούμε στην εξάρτηση από το παράνομο τσιγάρο, όπως οδηγηθήκαμε στην ποικιλόμορφη και δαιδαλώδη εξάρτηση από το παράνομο ναρκωτικό.
Μα καλε μου ανθρωπε, στην εξαρτηση εχουν ηδη οδηγηθει γεννιες Ελληνων! Τοσο πληρη εξαρτηση που γραφουν κουταμαρες σαν αυτην εδω, χωρις να το καταλαβαινουν:
Καπνίζω επί 64 χρόνια, δεν το έκοψα παρά μόνο όταν έτυχε να βρεθώ στην απομόνωση, νοσοκομειακή ή άλλη. Για την ώρα δεν μου προκάλεσε καρκίνο αλλά έχει βλάψει πολύ σοβαρά την υγεία μου και πλέον με δυσκολεύει στην καθημερινή ζωή. Αν θα έπρεπε να συμβουλεύσω κάποιον θα του έλεγα να μην καπνίσει ποτέ.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να σας εξομολογηθώ ότι αγαπώ το τσιγάρο και το κάπνισμα και δεν θέλω να το κόψω παρ’ όλο που μου είναι πλέον βασανιστικό.
Τι περιμενει κανεις για να το κοψει? Να ερθει ο καρκινος στην πορτα?
Read moreΠρεζα δεν ειναι μονο η ηρωινη – ο πιο επικινδυνος εθισμος μας ειναι αλλος