ελευθερια

Ο Θανασης Αναγνωστοπουλος πριν κατι χρονια εθεσε μια ωραια ερωτηση για Τουρκους που θελουν την χωρα τους ως πληρες μελος στην ΕΕ και κατηγορουν την ΕΕ για ρατσισμο οσο δεν τους καλοδεχεται. Αν υποθεσουμε οτι η ΕΕ ηταν θεοφτωχη και μια υποτιθεμενη Αραβικη Ενωση πλουσια, με κοινοτικα πλαισια στηριξης και διαφορες επιδοτησεις, που θα θελατε να ανηκετε?

Θα πιστευε κανεις οτι το αντιστοιχο ελληνικο ζητημα εχει ληξει, το αργοτερο απο την ημερα εκεινη που ο Κωνσταντινος Καραμανλης ειπε το γνωστο ανηκομεν εις την Δυσιν.

Αν το σκεφτει κανεις ομως, η θεληση της Ελλαδας να ανηκει εις την Δυσιν, και ειδικοτερα στην ευρωπαϊκη οικογενεια, δεν εχει δοκιμαστει σοβαρα εως σημερα. Το γεγονος οτι στα ματια των Ελληνων η συμμετοχη στην ΕΕ γινοταν ολο και πιο αποδεκτη, αν οχι ελκυστικη, σιγουρα δεν ειχε και μικρη σχεση με το γεγονος οτι η χωρα λαμβανε και λαμβανει τεραστια χρηματικα ποσα απο την Ενωση. Τα Κοινοτικα Πλαισια Στηριξης ανερχοντουσαν προ κρισης σε καπου 3% του ελληνικου ΑΕΠ ετησιως, και τα οφελη διαχεονται ευρεως. Καθε Ελληνας εχει παρει χρηματα με τον ενα ή τον αλλο τροπο απο την Ενωση.

Read moreΕυρωπαϊστες κατα συνθηκη και ευρωπαϊστες απο πεποιθηση

Τα πανεπιστημια μας εχουν καταντησει οασεις βιας. Χειροτερα δεν γινεται…

Με αφορμη διαφορα γεγονοτα επανερχεται στο προσκηνιο το θεμα του ακαδημαϊκου ασυλου. Καταρχας πρεπει να πει κανεις οτι το ασυλο εχει ενα νοημα που ειναι παντα επικαιρο. Ενας ερευνητης να μπορει να αναζητει και να δουλευει χωρις να φοβαται για την ερευνα του, την ελευθερια του ή την σωματικη του ακεραιοτητα. Οι κοινωνιες μας αποφασισαν αρκετα νωρις οτι οι ακαδημαϊκοι μας πρεπει να ειναι ελευθεροι απο οποιαδηποτε επεμβαση της ασυνομιας ή πολιτων που δεν συμφωνουν με το θεμα της ερευνας*. Αυτο φυσικα βγαινει απο την πικρη εμπειρια μας οποτεδηποτε καποιοι προσπαθησαν να λογοκρινουν την ερευνα, με διασημοτερο παραδειγμα τον Γαλιλαιο (Κιομως γυριζει!) αλλα και πολλα λιγοτερο γνωστα παραδειγματα.

Στην Ελλαδα της μεταπολιτευσης ομως, απο ενα ιστορικο ατυχημα, το ασυλο παρερμηνευθηκε ως ελευθερια των φοιτητων να κλεινονται μεσα στα πανεπιστημια και να κανουν ο,τι θελουν. Πηγη αυτης της απεριοριστης ανοχης στην αυθαιρεσια των φοιτητων -γιατι περι αυτου προκειται- ηταν φυσικα τα γεγονοτα στο Πολυτεχνειο και αλλες Σχολες το 1973. Με την πτωση της δικτατοριας υπηρχε αυξημενη ευαισθησια και καμμια κυβερνηση δεν ηθελε να φανει οτι υιοθετει “δικτατορικες” τακτικες. Η ταξη και ασφαλεια στα πανεπιστημια επεσε θυμα της συσχετισης της με την χουντα, οπως και τοσες αλλες απολυτα συμβατες με την δημοκρατια τακτικες, βλεπε χτισιμο ψηλων κτιριων κτλ (αναρωτιεμαι αν ο Παπαδοπουλος ετρωγε κρουασαν καθε μερα, θα μας ειχαν απαγορευσει μετα τα κρουασαν?).

Read moreΑσυλο στα ΑΕΙ – Ακαδημαϊκη ελευθερια εναντιον αμυαλων τραμπουκων