ανεκτικοτητα

Dramatis personae

Εκείνος, ίσως και Εγώ
Εγώ, ίσως και Εκείνος
Χορός Μπαλαμών

Εκείνος, ίσως και Εγώ: Τσιγγάνοι, Αθίγγανοι, Γύφτοι… Η φυλή αυτή είναι κατά 80% σκάρτη. Ναρκωτικά, κλοπές, ληστείες. Παντρεύονται στα 14, 15. Κάνουν ένα σκασμό παιδιά και δεν έχουν να τα ταΐσουν. Μένουν μέσα στα σκουπίδια. Δεν πάνε σχολείο. Βρωμιά.

Εγώ, ίσως και Εκείνος: Αλλά κανείς δεν προτιμά την φτώχεια, την ρυπαρότητα, την αγραμματοσύνη. Φταίει η κοινωνία, φταίει η ιστορική προκατάληψη, φταίμε εμείς.

Χορός Μπαλαμών: Είναι χρέος του λευκού ανθρώπου να βοηθήση τον Αθίγγανο να βγη από την κατάστασή του!

Read moreΠερί Αθιγγάνων

Σήμερα περνούσα έξω από ένα ιχθυοπωλείο κοντά στον σταθμό της Βικτώριας. Πλησιάζουν την ιδιοκτήτρια τέσσερις πέντε Αφρικανοί [στερεότυπο: νεαροί, ψηλοί, πουλάνε σιντιά]. Ο ένας, ψηλός και γεροδεμένος, αράπακλας σωστός, την πλησιάζει και της λέει αργά αργά: -Άι γουόντ του μπάι ε φις. Με την αφρικάνικη προφορά του, αργά και σεβαστικά, σαν να ζητούσε βοήθεια. Η γυναίκα τρομοκρατήθηκε. Γυρνάει στην φίλη της που καθόταν δίπλα, με απόγνωση αλεπούς που την λούζουν οι προβολείς τριαξονικού στην εθνική. Δεν ήταν φοβισμένη, ήταν ταραγμένη από το άγχος της να επικοινωνήση και πιο πολύ από την αδυναμία της να το κάνη. -Ένα ψάρι, λέει, θέλει. -Α, ένα ψάρι. Παίρνει θάρρος, σηκώνει την φωνή: -Και ποιο ψάρι;

Τελικά, όλοι οι άνθρωποι τρώνε ψάρια

Λίγο μετά, κάτω στον σταθμό, στην αποβάθρα της ανόδου. Στην απέναντι αποβάθρα κάθονται στο παγκάκι μια ηλικιωμένη κυρία [στερεότυπο: η γκρινιάρα γειτόνισσα] και ένας μαύρος. Σε κάποια στιγμή η κυρία γυρνάει προς το μέρος του μαύρου και λέει: -Τι κάνεις εκεί; Δεν ντρέπεσαι; Αλλά δεν απευθύνεται σε αυτόν, παρά το φοβισμένο βλέμμα του. Κάτω είναι καθισμένες δυο κοπέλλες [στερεότυπο: πιτσιρίκες νταλικολεσβίες]. Υπάρχει θέση στα παγκάκια, αλλά δεν θα κάθονταν ποτέ κάπου που τους υποδεικνύει η επίπλωση του χώρου. Η μία βγάζει από την τσέπη της και κολλάει στον τοίχο ένα αυτοκόλλητο, αναρχοκομμουνιστικόν ασφαλώς. Η ηλικιωμένη κυρία σε αυτό αντέδρασε. Την σκυτάλη παίρνει από την δική μου αποβάθρα ένας ηλικιωμένος κύριος [στερεότυπο: πρέφα στο καφενείο, κοιλιά-φαλάκρα]. Η αυτοκολλήτρια τον κοιτάζει, γελά κάπως βεβιασμένα για να δείξη την αφοβία της και του λέει: -Δεν πέφτεις στις γραμμές καλύτερα; Εξαγριωμένε πολίτη! Εξαγριωμένε Έλληνα!

Read moreΜικρό προεκλογικό

Πράξις πρώτη

Dramatis personae:

Εγώ

Χρυσαυγίτης

Χορός Περαστικών της Σιωπηλής Πλειοψηφίας (βωβά πρόσωπα)

Στόν υπό ανακατασκευή υπόγειο ηλεκτρικό σταθμό της Ομόνοιας. Στην προ μετρού εποχή. Μια αφίσα της Χρυσής Αυγής καλεί σε κάποια συγκέντρωση, σε επαγρύπνηση, σε αγώνα, αγώνα, αγώνα διαρκείας.

Εγώ: (σκίζοντας την αφίσα με κρυφή έπαρση) Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο, πώς εκφράζονται ελευθέρως τα λαϊκιστικά εθνικιστικά μιάσματα, ομοίως με τους νομιμόφρονες νομοταγείς πολίτες; Ευτυχώς που αγρυπνώ Εγώ, ο φρουρός της δημοκρατίας, ο κέρβερος της πύλης του κοινοβουλίου, ο ελευθερωτής των αιχμαλώτων και υπερασπιστής των πτωχών, ο ένας, ο σπουδαίος και ο λατρεμένος!

Χρυσαυγίτης: (αρπάζοντας το κεφάλι του Εγώ και χτυπώντας το στα πλαϊνά κόντρα πλακέ των υπό κατασκευή διαδρόμων) Αν δεν με πειράξης, δεν θα σε πειράξω. Αν με πειράξης, θα σε οργώσω, θα σε σιδερώσω, θα σε λειώσω.

Εγώ: Ενδίδω στην ανωτέρα βία των καλογυμνασμένων δελτοειδών σου και του νεαντερταλείου εγκεφάλου σου. Είμαι ήρως της δημοκρατίας, στο όνομά μου θα γίνωνται καταλήψεις σε σχολεία και εργοστάσια, θα παγώνη η τσιμινιέρα και θα καθηλώνεται η Ολυμπιακή τρίτη-πέμπτη-σάββατο. Διαβήτε, Μήδοι!

Χορός Περαστικών της Σιωπηλής Πλειοψηφίας (συνεχίζει τις δουλειές του σαν να μην συμβαίνη τίποτα: αγοράζει εισιτήρια, μιλάει στο τηλέφωνο, κουβαλάει τις τσάντες του).

Πράξις δευτέρα

Dramatis personae:

Εγώ

Η Τότε Γκόμενά Μου και Μελλοντική Μητέρα του Παιδιού Μου

Αντιεξουσιαστής Φάσιον Πολίς

Έτερος Αντιεξουσιαστής Φάσιον Πολίς

Ετερώτερος Αντιεξουσιαστής Φάσιον Πολίς

Χορός Περαστικών της Σιωπηλής Πλειοψηφίας (βωβά πρόσωπα)

Read moreΠερί ανεκτικότητος μαθήματα βγαλμένα μέσα από την ζωή δύο