Month: July 2016

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιδιώκει να καταβιβάση το κατώτατο όριο του δικαιώματος του εκλέγειν στα 17 έτη (από 18 που είναι σήμερα). Πρόκειται φυσικά για μια πρόταση απολύτως σύμφωνη με την σοσιαλεθνικιστική ιδεολογία της, αλλά και με τους ειδικώτερους εκλογικούς και μικροκομματικούς σχεδιασμούς της. Το γλείψιμο στους πιτσιρικάδες αποτελεί προνομιακό πεδίο για τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον από τότε που η κομματική τους φυλλάδα κυκλοφορούσε το 2008 με χριστουγεννιάτικο ημερολόγιο με την καμμένη Αθήνα και “αντικάλαντα”.

Τι δέον ψηφίζειν όμως επί της προτάσεως αυτής; Ιδού μερικές σκέψεις:

Καταρχάς, να βάλουμε κάτω τα δεδομένα. Σήμερα ζουν στην Ελλάδα περί τους 100.000 17ρηδες (γεννήσεις 1999: 100.643). Αυτή είναι η νέα εκλογική πελατεία που θέλει να κολακεύση ο Τσίπρας και οι συν αυτώ, προσδοκώντας γύρω στις 30.000-40.000 ψήφους για το κόμμα τους, αν αφαιρέσουμε την αποχή και τις ψήφους των άλλων κομμάτων. Συγκριτικά, δεν είναι κάτι το πολύ σπουδαίο εκλογικά, αν αναλογιστούμε ότι τις εκλογές του Σεπτ 2015 τις κέρδισαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι με περιθώριο 400.000 ψήφους.

Read moreΟ δεκαεπταετής εκλογέας

Εδώ και πολλά χρόνια υποστηρίζω την αναγκαιότητα της απλής αναλογικής ως μόνου συνταγματικώς θεμιτού εκλογικού συστήματος. Έχω συζητήσει κατά καιρούς επιμέρους όψεις του θέματος, όπως τον εκλογικό πήχυ του 3%, τους κανόνες λήψεως αποφάσεων εντός της Βουλής και την γεωγραφική εκλογική ισότητα. Εδώ θα συνοψίσω κάποια επιχειρήματα, θα προβώ σε διευκρινίσεις και θα συντρίψω τσάκα τσάκα τους διαλογικούς μου αντιπάλους.

Πάμε:

1. Η απλή αναλογική έχει προεξέχον ηθικοπολιτικό βάρος ως αίτημα, τέτοιο που δεν έχει κανένα άλλο εκλογικό σύστημα. Αντιθέτως, κάθε εκλογικό σύστημα στιγματίζεται αρνητικά τόσο περισσότερο, όσο απέχει από την απλή αναλογική: το πλειοψηφικό για παράδειγμα αντίκειται ευθέως στο Σύνταγμα. Δεν είναι ίσα κι όμοια. Αναλογικότητα σημαίνει ισότητα, που σημαίνει δικαιότητα. Νιώστε λίγο.

2. Ισότητα της ψήφου σημαίνει ισοσθένεια της ψήφου. Ότι κάθε ψήφος συνυπολογίζεται εξίσου κατά την μετατροπή των ψήφων σε έδρες. Ότι μία ψήφος ισούται με μία ψήφο (με την επιφύλαξη εύλογων τεχνικών περιορισμών). ότι το εκλογικό σύστημα μεταγλωττίζει το ποσοστό των ψήφων σε ίσο κατά το δυνατόν ποσοστό επί των εδρών.

Αλλά μην ακούτε εμένα, διαβάστε το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο στην υπ’ αριθμ. 11/1994 απόφασή του:

Η ελευθερία βέβαια του κοινού νομοθέτη κατά τη θέσπιση του εκλογικού συστήματος τελεί υπό την επιφύλαξη της τηρήσεως της καθιερούμενης από το Σύνταγμα αρχής της ισότητας του εκλογικού δικαιώματος, το μεν και κυρίως, ως ειδικότερης μορφής της γενικής αρχής της ισότητας των Ελλήνων πολιτών ενώπιον του νόμου που πηγάζει από το άρθρο 4, το δε ως αρχής συνυφασμένης με την αρχή της καθολικότητας της ψήφου, που πηγάζει από το άρθρο 51 παρ. 3 του Συντάγματος. Σύμφωνα δε με την αρχή αυτή της ισότητας του εκλογικού δικαιώματος όλοι οι εκλογείς είναι ίσοι κατά την ψήφο με την έννοια: […] και γ) ότι κάθε ψήφος έχει ίση νομική δύναμη (αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου).
Η αρχή της ισοδυναμίας της ψήφου σημαίνει ότι η ψήφος κάθε εκλογέα ασκεί την ίδια επιρροή στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος και επομένως η ίδια εκλογική δύναμη, δηλαδή ο αυτός αριθμός εγκύρων ψηφοδελτίων ασκεί την ίδια επιρροή στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος στην ίδια εκλογική περιφέρεια, με το ίδιο σύστημα κατανομής εδρών και κάτω από τις ίδιες συνθήκες.

[Αδιάφορο αν το ίδιο το ΑΕΔ εφαρμόζει όσα ορθά εξαγγέλλει. Η μείζων πρόταση του δικανικού συλλογισμού είναι εκεί]
΄
Το ξεκαθαρίσαμε κι αυτό λοιπόν.

Read moreΥπέρ της απλής αναλογικής ΙΙ