Όταν θέλουμε να πιάσουμε ένα μεγάλο και δύσκολο θέμα (όπως ας πούμε πόσο καταπληκτικός Υπουργός υπήρξε ο Προκόπης Παυλόπουλος), καλό είναι να αρχίζουμε να σκεφτώμαστε απλά (: ο Παυλόπουλος ήταν κάκιστος υπουργός. Υπουργός Εσωτερικών ο Παυλόπουλος (5 χρόνια), ΥπΕσ και ο Ραγκούσης (ούτε 2 χρόνια). Συγκρίνετε έργο. Συγκρίνετε πορείες. Σοφέ ελληνικέ λαέ.).
Ας σκεφτούμε απλά λοιπόν.
Οι πιθανές γερμανικές οφειλές προς την Ελλάδα (αλλά όχι μόνο προς την Ελλάδα, προσοχή!) εξ αιτιών αναγομένων στον Β΄ ΠΠ είναι δύο ειδών:
1. Πολεμικές αποζημιώσεις για εκτελέσεις, δηώσεις κ.λπ.
2. Κατοχικό δάνειο.
Υπάρχει φυσικά το τεράστιο πολιτικό ζήτημα εδώ πέρα. Υπάρχει η Ελλάδα που διακονεύει κι άλλα κι άλλα κι άλλα λεφτά. Υπάρχει η Ελλάδα που επιλέγει να εξοργίση εκείνους από τους οποίους ψωμοζητεί. Υπάρχει η Ελλάδα που καλόφαγε επί τόσες δεκαετίες πακτωλούς κοινοτικών επιδοτήσεων και αμαζονίους πλαισίων στηριξης, αλλά θεωρεί ότι της χρωστάνε. Υπάρχει η Ελλάδα που συνεργάζεται με την Γερμανία εδώ και 60τόσα χρόνια, που έχει υπογράψει κάθε είδους συμφωνίες μαζί της, που ουδέποτε επιφυλάχθηκε ή διαμαρτυρήθηκε και που τώρα απλώνει πάλι το χέρι.
Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά, ας δούμε, απλά πάντα, το νομικό ζήτημα.