Θα επρεπε να εχουμε εκβιασει την Μερκελ? ή Γιατί το «δώστε μου λεφτά να μην αυτοκτονήσω» δεν είναι καλή στρατηγική
Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στα Νεα. Διαβαζεται και σε συνδυασμο με την σειρα κειμενων στους ΦΤ σχετικα με το παρασκηνια της ευρωδιασωσης.
Όσο απομακρύνεται η προοπτική ελληνικής εξόδου από την ευρωζώνη, πληθαίνουν οι φωνές που αμφισβητούν ότι τέτοιος κίνδυνος υπήρξε ποτέ. Όπως ακούσαμε ότι η Ελλάδα ποτέ δεν κινδύνεψε πραγματικά στον Ψυχρό Πόλεμο, έτσι υπάρχουν ήδη οπαδοί της θεωρίας ότι η ΕΕ ποτέ δεν θα επέτρεπε να καταρρεύσουμε.
Απ’τις δηλώσεις […] Μέρκελ [συμπεραίνουμε προφανώς] πως η Ευρωζώνη παραμένει πολύ σημαντική για να αφεθεί να καταρρεύσει [και] όλοι οι κρίκοι της είναι εξ’ ίσου σημαντικοί για τη διατήρησή της
[…]
Ακύρωσε [η καγκελάριος] μονομιάς το περίφημο Grexit, εκθέτοντας […] ως πολιτικά ιδιοτελείς και αναξιόπιστους τους λιγοστούς και απομονωμένους κινδυνολόγους του ευρώ. Εξέθεσε, επίσης, διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις […] που, αντί να διαπραγματευτούν σκληρά για την Ελλάδα, πειθήνια υπάκουσαν […] στα κελεύσματά της.Α. Τσίπρας Le Monde
Το επιχείρημα, αν το κατανοώ, είναι ότι αφού η Γερμανία επιθυμούσε να διατηρηθεί η ευρωζώνη ακέραιη, θα πλήρωνε κάθε αναγκαίο κόστος. Οφείλαμε συνεπώς να εκβιάσουμε μέχρις εσχάτων για να αποσπάσουμε το υψηλότερο δυνατό βραχυπρόθεσμο κέρδος. Όποιος δεν το έπραξε αδιαφόρησε για την πατρίδα.