Διοικητικές ποινές κατά πολιτικών κομμάτων; Ι: Η αναστολή της χρηματοδότησης

Έγραψα τις προάλλες μερικά λόγια για ένα τμήμα της επίδοξης αντιρατσιστικής νομοθεσίας, όπως διαγράφεται μέσα από τις κατατεθείσες προτάσεις νόμου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Περνάω τώρα σε έτερο κεφάλαιο φρικαλεοτήτων, το σχετικό με την επιβολή διοικητικών ποινών σε νομικά πρόσωπα, ειδικώτερα όμως σε πολιτικά κόμματα, ειδικώτατα μάλιστα στην ΧΑ, μιας και αυτή είναι η ανομολόγητη στόχευση των προτάσεων νόμου.

Καταρχάς, ας θυμηθούμε τι είναι τα πολιτικά κόμματα και τι τα θέλουμε. Σύμφωνα με το άρ. 29 παρ. 1 και 2 Σ

1. Έλληνες πολίτες που έχουν το εκλογικό δικαίωμα μπορούν ελεύθερα να ιδρύουν και να συμμετέχουν σε πολιτικά κόμματα, που η οργάνωση και η δράση τους οφείλει να εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Πολίτες που δεν απέκτησαν ακόμη το δικαίωμα να εκλέγουν μπορούν να συμμετέχουν στα τμήματα νέων των κομμάτων.
2. Τα κόμματα έχουν δικαίωμα στην οικονομική τους ενίσχυση από το Κράτος για τις εκλογικές και λειτουργικές τους δαπάνες, όπως νόμος ορίζει. […]

Τα κόμματα συνεπώς αποτελούν θεσμούς του πολιτεύματος, προβλεπόμενα ακόμη εκτενώς στα άρ. 37, 38, 54, 73, 113 Σ. Η ύπαρξη και η λειτουργία στο πλαίσιο μιας αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος, δεδομένου ότι είναι εκείνα που επιτρέπουν την “ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας“. Πράγμα που επιβεβαιώνεται και ιστορικά, καθώς άλλοι θεσμικοί ή εξωθεσμικοί πόλοι ισχύος αντιμετώπισαν εχθρικά τα πολιτικά κόμματα κατά την ιστορική διαδρομή τους, μέχρι να αποκτήσουν την συνταγματική τους κατοχύρωση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο δηλαδή που τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι μονοκομματικά.

Read moreΔιοικητικές ποινές κατά πολιτικών κομμάτων; Ι: Η αναστολή της χρηματοδότησης