Τα θαυματα της κοινωνικης μηχανικης και οι επιτυχιες του ελληνικου κρατιδιου του 19ου αιωνα
Πηγα προσφατα στο σπιτι του Μαρκ, παλιου Γερμανου φιλου, που δουλευει στην Παγκοσμια Τραπεζα* με σκοπο να σωσει τον πλανητη. Μια ασπρομαυρη φωτογραφια σ’ενα παλιο επιπλο μου κανε εντυπωση. Ηταν ο παππους του Μαρκ, με στολη αξιωματικου (?) των Ναζι, που ειχε επιστρεψει απο την Σιβηρια στην Γερμανια λογω τραυματισμου, και βρηκε λιγο χρονο να παντρευτει (την μελλοντικη γιαγια του Μαρκ). Ξεπερνω τα περιπλοκα συναισθηματα που πρεπει να εχει καποιος οταν παντρευεται το θλιβερο 1941. Πιο μεγαλη εντυπωση μου εκανε η τοσο μεγαλη αντιθεση μεταξυ ανθρωπων, ζωντανο παραδειγμα του θαυματος της γερμανικης κοινωνικης μηχανικης. Ο παππους απο την μια, σκοτωνει Ρωσους στην Σιβηρια για το μεγαλειο του Γερμανικου Εθνους (συνειδητα? ποιος ξερει? τι Σημασια εχει?). Ο εγγονος απο την αλλη, δουλευει σκληρα για να σωσει τους φτωχους και αποκληρους του πλανητη, τρεχοντας απο το Τατζικισταν στην Μοζαμβικη, με χιλιους δυο κινδυνους για την υγεια του (εχει πλακα να κρυβεσαι σε ενα σκοτεινο δωματιο σε καποιο -ισταν να μην σε πετυχουν οι σφαιρες του τελευταιου του εμφυλιου?) αλλα και την προσωπικη του ζωη. Δυο παρομοια ατομα απο την ιδιο χωριο και με πιθανως παρομοιο χαρακτηρα, τεραστια διαφορα για τον πλανητη.
Η Γερμανια ειναι το κατέξοχην παραδειγμα επιτυχημενης κοινωνικης μηχανικης.