Οι λάτρεις του ποδοσφαίρου, στους οποίους συγκαταλέγομαι, λένε ότι το ποδόσφαιρο αρέσει τόσο επειδή σε πολλές πτυχές του είναι σαν τη ζωή. Τι μπορούμε να συμπεράνουμε λοιπόν για τον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες προσεγγίζουν τη ζωή με βάση την παρουσία της Εθνικής στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου? Στις παραγράφους που ακολουθούν παραθέτω κάποιες σκέψεις που μου προξένησε ο τρόπος με τον οποίο οι Έλληνες ποδοσφαιριστές αντιμετώπισαν τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους σε σχέση με τους Αμερικανούς συναθλητές τους.
Η αντιδιαστολή με τις ΗΠΑ είναι χρήσιμη διότι οι τελευταίες είναι ίσως η μόνη χώρα που μετείχε στο Μουντιάλ στην οποία το ποδόσφαιρο δεν είναι το πιο δημοφιλές άθλημα. Για την ακρίβεια δεν είναι ούτε καν δεύτερο καθώς Αμερικάνικο ποδόσφαιρο, καλαθοσφαίρηση, μπέιζμπωλ, και χόκευ επί πάγου είναι πιο δημοφιλή. Το Αμερικάνικο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου ξεκίνησε μόλις το 1993, ενώ οι προϋπολογισμοί των ομάδων είναι πενιχροί. Οι ιδρυτές του επαγγελματικού πρωταθλήματος είχαν συσωρευμένες ζημιές $350 εκατομμυρίων από την ίδρυσή του μέχρι το 2004, ενώ μέχρι το 2002 ελάχιστοι ήταν οι θεατές και οι υποδομές ήταν ανύπαρκτες. Οι ομάδες δεν είχαν δικά τους γήπεδα με αποτέλεσμα να παίζουν σε ακατάλληλα γήπεδα φτιαγμένα για Αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Αντίθετα η αξία των ομάδων που μετέχουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα και κυρίως των Ο.Σ.Φ.Π. και Π.Α.Ο. μας κατατάσσει υψηλότερα από πολλές Ευρωπαικές χώρες. Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο είναι το πιο δημοφιλές άθλημα με ιστορία πάνω από 100 χρόνια, ενώ οι “μεγάλες” ομάδες έχουν δικά τους γήπεδα (ή παίζουν στο ανακαινισμένο Ο.Α.Κ.Α.) και προπονητικά κέντρα.
Read moreΣκέψεις για την Ελληνική κουλτούρα με βάση το Μουντιάλ