Υπέρ του δικαιώματος της εξόδου (και κατά της πατρίδας).

Σε ένα πολυδιαβασμένο άρθρο με τίτλο “Secession and the Limits of Taxation: Towards a Theory of Internal Exit” που δημοσιεύτηκε το 1987, ο Νομπελίστας οικονομολόγος James Buchanan και ο Roger Faith εξετάζουν τα όρια που θέτει η απειλή απόσχισης σε εκείνους που αντλούν οφέλη από το κράτος εις βάρος των υπολοίπων πολιτών. Πρώτα επισημαίνουν ότι ύστερα από την απόσχιση οι δαπάνες για την παροχή δημοσίων αγαθών όπως η άμυνα θα βαρύνει λιγότερους πολίτες οδηγώντας σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές για τους αποσχισθέντες. Το μέγεθος του κόστους της απόσχισης, κατά τους συγγραφείς, θέτει ένα όριο στο μέγεθος της εκμετάλλευσης από εκείνους που ελέγχουν την εξουσία. Όταν το κόστος της εκμετάλευσης ξεπεράσει το κόστος της απόσχισης τότε οι πολίτες που την υφίστανται θα αποσχιστούν (εσωτερική έξοδος) και τα οφέλη θα εξαφανιστούν για εκείνους που εκμεταλεύονται το κράτος .

Τριάντα χρόνια νωρίτερα, ο Charles Tiebout,  σε ένα άρθρο με τίτλο “A pure theory of local expenditures”,  επεξεργάστηκε το ζήτημα της ψήφου με τα πόδια (εξωτερικής εξόδου). Ο Tiebout ισχυρίστηκε ότι αν υπάρχει ελευθερία μετακίνησης τότε τα άτομα θα επιλέξουν να μετακινηθούν σε εκείνή την κοινότητα που πολιτικά είναι πιο κοντά στις προσωπικές τους προτιμήσεις. Η ελευθερία επιλογής θα οδηγήσει λοιπόν σε σχετικά ομοιογενείς κοινότητες, σε κοινότητες που θα απαρτίζονται από άτομα με παρόμοιες προτιμήσεις. Η ψήφος με τα πόδια είναι βελτιωτική καθώς δίνει στα άτομα τη δυνατότητα να επιλέξουν πώς θα ζήσουν χωρίς η ψήφος τους να είναι δεσμευτική για αυτούς που έχουν διαφορετικές προτιμήσεις.

Read moreΥπέρ του δικαιώματος της εξόδου (και κατά της πατρίδας).