Υποστηρίζω ότι το αναλογικό εκλογικό σύστημα είναι αναγκαία, αλλά όχι και επαρκής συνθήκη μιας δίκαιης εκλογής. Απόδειξη μεγαλύτερη δεν υπάρχει από τις ευρωεκλογές.
Σύμφωνα με το άρ. 7 παρ. 1 Ν. 1180/1981 περί εκλογής αντιπροσώπων εις την Συνέλευσιν των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων “Αι κατά το προηγούμενον άρθρον περιερχόμεναι εις έκαστον συνδυασμόν έδραι αντιπροσώπων εις το Ευρωπαϊκόν Κοινοβούλιον καταλαμβάνονται υπό των υποψηφίων αυτού κατά την σειράν της προτάσεως και κηρύξεως των υποψηφίων”.
Θα μπορούσαν να ονομάζωνται και Ευρωδιορισμοί 2009…
Δεν είναι δύσκολο πίσω από την υπηρεσιακή καθαρεύουσα να διακρίνουμε την ουσία του πράγματος: οι ευρωβουλευτές διορίζονται, δεν εκλέγονται. Την σειρά εκλογής δεν την ορίζει ο κυρίαρχος λαός, αλλά ο κυρίαρχος κομματοφρουρός. Οι ευρωβουλευτές δεν λογοδοτούν στους εκλογείς τους, παρά στον κομματικό μηχανισμό. Το σύστημα των δεσμευμένων συνδυασμών δεν είναι παρά ευφημισμός για τα δεσμά που επιβάλλονται στους εκλογείς. Ο καθένας μας είναι ελεύθερος να επιλέξη μόνο το μαντρί της αρεσκείας του, τα πρόβατα όμως ακούνε μόνο τον τσοπάνη τους, σε αυτόν χρωστάνε την ύπαρξή τους και προς αυτόν θα βελάζουν υμνητικά βελάσματα.