Στο παρον αρθρο θα συζητησουμε το θεμα των προβληματων της Ελλαδας στην εφαρμογη της συνθηκης του Κυοτο για το οποιο γραφτηκαν πολλα. Για να γινει σωστη δουλεια, συνδυαζουμε τις γνωμες ενος νομικου και ενος οικονομολογου α λα Μπεκερ-Ποσνερ.
Ο νομικος και πρωτοεμφανιζομενος συγγραφεας μας, ΠΠ:
Προς αποκατάσταση της αληθείας και κινούμενος από εμμονή στην ακρίβεια την παρεχόμενης πληροφόρησης θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής:
1. Η τελική απόφαση του Enforcement Branch της Επιτροπής Συμμόρφωσης με ημερομηνία 17 Απριλίου 2008 υιοθετεί τα συμπεράσματα στα οποία είχε καταλήξει το ίδιο στις 6 Μαρτίου 2008. Κατά συνέπεια εκεί (στο preliminary finding) θα πρέπει να αναζητηθεί η αιτιολογία του προσωρινού αποκλεισμού της Ελλάδας από το μηχανισμό εμπορίας ρύπων που έχει συσταθεί στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο.
2. Όπως παρουσιάζεται και στην ιστορική αναδρομή της Επιτροπής, η αρχική αναφορά επί του μηχανισμού μέτρησης ρύπων που έχει εγκαταστήσει η Ελλάδα συνέπεσε με την μετάβαση της αρμοδιότητας επίβλεψης του μηχανισμού αυτού από το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ (μέσα 2007 – αρχές 2008).
3. Το κύριο ερώτημα που τίθεται από την Επιτροπή, και επί του οποίου κρίνεται πως απαιτούνται επιπλέον πληροφορίες, αφορά τον μηχανισμό μέτρησης ρύπων και είναι το εξής (παραθέτω το απόσπασμα σημείο 16) :
“Additional information is required that specifically addresses whether and how the national system is maintained through transitions”.
Συνεπώς αυτό που θέλει να εξακριβώσει η Επιτροπή είναι το κατά πόσο ο μηχανισμός είναι σε θέση να διατηρεί την αξιοπιστία του κατά τις περιόδους μετάβασης της αρμοδιότητας επίβλεψης του μηχανισμού από φορέα σε φορέα. Ειδικότερα η Επιτροπή δεν απέκτησε καθαρή εικόνα κυρίως σε τρία ζητήματα που αφορούν την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων: 1. πώς εξασφαλίζεται η συνέχεια στην μέτρηση των ρύπων κατά τις μεταβατικές περιόδους 2. πως εξασφαλίζεται η μεταφορά της τεχνογνωσίας από τον προηγούμενο στον επόμενο φορέα και 3.την αδυναμία συνάντησης με το προσωπικό του νέου φορέα που θα φέρει την ευθύνη των μετρήσεων εφ’εξής (παρ. 12).
4. Το άρθρο του REUTERS, στο οποίο ανακριβώς παραπέμπουν αρκετοί, αναφέρεται σε συμπληρωματικά στοιχεία σχετικά με τα ανωτέρω ζητήματα τα οποία υπέβαλλε το ελληνικό κράτος ενώπιον της Επιτροπής πριν την λήψη της τελικής της απόφασης και όχι σε στοιχεία μετρήσεων ρύπων. Αντιθέτως το άρθρο του REUTERS επικαλείται τα στοιχεία των μετρήσεων για να σημειώσει πως είμαστε ελαφρά πάνω από τα όρια των στόχων του Κυότο.
5. Με την απόφαση της η Επιτροπή το μόνο που κάνει είναι να θέτει την Ελλάδα προσωρινά εκτός των μηχανισμού εμπορίας ρύπων, που υφίσταται στα πλαίσια του πρωτοκόλλου, έως ότου αποκτήσει πλήρη εικόνα επί των ζητημάτων που έχει θέσει εντός δηλαδή των επομένων δύο μηνών. Όπως σωστά επισημαίνει και το REUTERS η απόφαση αυτή δεν έχει ουδεμία πρακτική σημασία για την Ελλάδα δεδομένου ότι η τελευταία εβρισκόμενη μέσα στους στόχους εκπομπής ρύπων δεν έχει ανάγκη αγοράς ρύπων. Στην περίπτωση μάλιστα που δημιουργηθεί μία τέτοια ανάγκη αυτή θα καλυφθεί από την αγορά διοξειδίου του άνθρακα της Ε.Ε. στην οποία συνεχίζει να συμμετέχει («The ruling means that Greece is barred from such offsetting except under one track of emissions trading with former communist countries. Greek companies would still be able to take part in a European Union market for carbon dioxide. Greece’s emissions were running some 26 percent above 1990 levels in 2006, slightly above Greece’s Kyoto target of no more than 25 percent above 1990 levels between 2008-12. As a result it has little need to buy offsets.»).
Σχόλιο:
Μία ποινή δεν είναι ποτέ καλή για την εικόνα της χώρας, η εκμετάλλευση και η διόγκωση της σημασίας της είναι πολύ χειρότερη