Δεν εχω πειστει ακομα 100% για την αναγκη συστηματικης και αποτομης υποτιμησης, εσωτερικης ή εξωτερικης. Θεωρω οτι η Ελλαδα πασχει οντως απο ελλειψη ζητησης στο εσωτερικο, αλλα οχι επειδη δεν εξαγει αρκετα (κατασταση που θα βελτιωνοταν ισως με μια υποτιμηση), αλλα λογω πιστωτικης ασφυξιας. Σε εναν τελειο κοσμο η ΕΚΤ ή αλλος ευρωπαϊκος οργανισμος θα στηριζε τις τραπεζες μας ανεπιφυλακτα, ο δανεισμος προς τα νοικοκυρια θα ξαναζωντανευε, η καταναλωση θα ανεβαινε και το ολο δραμα θα τελειωνε εδω. Επειδη ομως στο παραμυθι που ζουμε οι λευκοι ιπποτες γινονται ολο και σπανιοτεροι, ενω οι δρακοι πολλαπλασιαζονται, κατανοω οτι καποιας μορφης υποτιμηση μπορει να ειναι απο τα λιγα οπλα που εχουμε οι Ελληνες στα δικα μας χερια (και κανενος αλλου) για να φερουμε μια μετρημενη ενισχυση της ζητησης. Οπως εχει περιγραψει με καποια λεπτομερεια ο Αρίστος, μειωνουμε τις τιμες των προϊοντων μας στο εσωτερικο, ετσι ωστε το εξωτερικο να θελει να αγορασει περισσοτερα απο αυτα, ενσχυοντας τις ελληνικες επιχειρησεις και φερνοντας νεες θεσεις εργασιας.*
Ας ξεκαθαρισουμε κατι που μου φαινεται οτι δεν εχει γινει επαρκως κατανοητο: οποιαδηποτε υποτιμηση σημαινει μειωση των πραγματικων εισοδηματων των Ελληνων.