Στο κείμενο που ακολουθεί θα θίξω κάποια θέματα που ανήκουν σε περιοχές εκτός της επιστημονικής μου ειδίκευσης, αφορούν όμως ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Κατά συνέπεια, θα εκτεθώ μεν στην κριτική των ειδικών, μέσα από την οποία ευελπιστώ όμως να προέλθουν πληροφορίες και διευκρινήσεις χρήσιμες σε εμάς τους μη ειδικούς.
Η πρόσφατη απόφαση του Ε.Δ.Δ.Α. στην υπόθεση Lautsi κατά Ιταλίας περί της απομάκρυνης του σταυρού από τις σχολικές αίθουσες ανοίγει, καθώς φαίνεται, τον δρόμο για την συζήτηση, αν μη επιβολή, του ίδιου μέτρου και στην Ελλάδα. Να αφαιρεθούν δηλ. τα θρησκευτικά σύμβολα από όλους τους χώρους και περιστάσεις της δημόσιας ζωής, στις οποίες υπάρχει υποχρεωτική παρουσία-συμμετοχή των πολιτών (σχολεία, δικαστήρια, δημόσιες υπηρεσίες, κλπ.). Είναι περιττό να αναφερθεί πως η εξέλιξη αυτή προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού σε όλους τους εν Ελλάδι θιασώτες αυτού που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ουδέτερο ή αποχρωματισμένο κράτος. Προκάλεσε επίσης αναμενόμενη δυσφορία σε όσους αντιλαμβάνονται την παρουσία της χριστιανικής εκκλησίας στην Ελλάδα με όρους «επικρατούσας θρησκείας». Καθώς τα πιο πολλά επιχειρήματα των τελευταίων δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ακριβώς υψηλής ποιότητος, αξίζει να εστιάσει κανείς την προσοχή του κυρίως στην άλλη πλευρά. Τα δικά της επιχειρήματα εκτίθενται με συγκροτημένο τρόπο σε σχετική ανάρτηση του E-Lawyer και μπορούν να συνοψισθούν στην επιγραμματική φράση «το κράτος δεν δικαιούται να θρησκεύεται» του καθηγητή Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης κ. Μιχάλη Σταθόπουλου. Οι σκέψεις μου έχουν ως αφετηρία αυτήν ακριβώς την φράση.
Εντύπωσή μου είναι πως η διατύπωση του κ. Σταθόπουλου είναι ελαφρώς παραπλανητική. Το κράτος που ευαγγελίζεται δεν μου δίνει και τόσο την αίσθηση του ουδέτερου.
Read more«Αποχρωματισμός» ή φιλελευθερισμός; Τα θρησκευτικά σύμβολα στα δημόσια κτήρια