Δυο λόγια σύντομα για την απελευθέρωση του ωραρίου των εμπορικών, που από τρίχα έχει γίνει τριχιά:
1.
Φτου ξελευθερία ολέ!
Ο καθένας να ανοίγη το κατάστημά του όποτε θέλη και για όσο θέλη. Όποτε και όσο, το ξαναγράφω. Η επαγγελματική και οικονομική του ελευθερία μπορούν να περιωρίζωνται μόνο όταν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος. Αντιστοίχως, η συμβατική ελευθερία του καταναλωτή να αγοράση κάποιο αγαθό ή υπηρεσία δεν μπορεί να εξαρτάται από το πώς λένε την ημέρα της εβδομάδας, αν δεν υπάρχει πάλι κάποιος σοβαρός λόγος. Το βάρος της απόδειξης επιρρίπτεται στους απαγορευτές, όχι στους ελευθερόφρονες. Στους δύο τρίτος (καταρχήν) δεν χωρεί. Ακόμη και αν αυτό το υπαγορεύη η παράδοση, η θρησκεία ή η ιδεοληψία.
Ο λαός, και εδώ, ψηφίζει με τις πράξεις του.
Read moreΥπέρ της απελευθέρωσης του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων