Ας ξεκινησουμε με μια βασικη παραδοχη. Οι δρομοι ανηκουν στο κρατος. Το κρατος οχι μονο δικαιουται, αλλα οφειλει να τους διαχειριζεται με τον τροπο που προσφερει τα μεγαλυτερα οφελη στην κοινωνια. Αν αυτο σημαινει ακριβα διοδια, τοτε αυτο πρεπει να γινει. Αν σημαινει δωρεαν αυτοκινητοδρομους, τοτε ας γινει αυτο.
Εστω οτι το κρατος κατειχε ενα ξενοδοχειο 200 κλινων σε ενα απομονωμενο νησι, τι θα επρεπε να κανει? Να δινει δωρεαν πακετα διακοπων με αεροπορικη μεταφορα προς/απο το νησι σε οποιον προλαβει? Να δινει δωρεαν δωματια σε οποιον τυχερο εχει σκαφος και μπορει να παει στο νησι? Νομιζω η απαντηση ειναι προφανης, το κρατος πρεπει απλα να νοικιαζει τα δωματια οσο πιο ακριβα μπορει και με τα εσοδα να ενισχυει την δημοσια τσεπη.
Το ιδιο ισχυει με σχεδον καθε περιουσιακο στοιχειο του κρατους, πρεπει να το εκμεταλλευομαστε με τον πιο κερδοφορο τροπο και τα κερδη πρεπει να πηγαινουν για την καλυψη σημαντικων υποχρεωσεων του κρατους, ειτε μιλαμε για συνταξεις, ειτε για επενδυσεις, ειτε για μισθους υπαλληλων.
Καποια περιουσιακα στοιχεια του κρατους βεβαια εχουν μεγαλες εξωτερικοτητες: η χρηση τους μπορει να οφελει την κοινωνια γενικα και οχι μονο τους χρηστες.
Read moreΠοιος (να) πληρωνει τις δημοσιες υποδομες/υπηρεσιες: Παραχωρησεις και διοδια