Αναδημοσίευση από το τελευταίο Βήμα Ιδεών (και εδώ σε πδφ). Ευχαριστώ ξανά τον Λεκτοράτιο, αλλά και την Στάσσα για αυτό το άρθρο της, από το οποίο έμαθα πολλά.
Σήμερα, λίγο πριν την λήξη της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, τα προβλήματα που προκύπτουν ως προς την νομική και κοινωνική θέση της γυναίκας είναι σε κάποιο βαθμό τα ίδια και γνωστά, περισσότερο οντικά παρά κανονιστικά: γιατί οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται στα ανώτερα επαγγελματικά και οικονομικά κλιμάκια, πώς θα σταματήση η εκμετάλλευση της προσφοράς γενετησίων υπηρεσιών από το ωργανωμένο έγκλημα, αν θα λέμε βουλευτίνα ή βουλεύτρια. Έχουν εμφανιστή όμως και κάποιες οριακές καταστάσεις, κατά το μάλλον ή ήττον πρωτόγνωρες για την κοινωνία μας. Στις καταστάσεις αυτές ανιχνεύονται τα όρια της γυναίκας ως μητέρας, ως αυτόνομης προσωπικότητας, ακόμη και ως φύλου. Δεν είναι ακόμη καθημερινές καταστάσεις, μπορεί όμως να γίνουν. Και κυρίως, μας λένε πολλά όχι μόνο για την αυτοκατανόηση των γυναικών, αλλά για τα όρια της ανεκτικότητας όλων μας. Ας τις δούμε:
Read moreΗ μητρομάμμη, ο μπουρκοφύλαξ και ο ημίθηλυς κένταυρος
