Στους φίλους ΔΑ και ΓΑ.
Οι χορτοφάγοι είναι λίγοι μεν, αλλά αυτό δεν αποτελεί επαρκή λόγο να μην διακρίνωνται σε ομάδες και ομαδώσεις που τσακώνονται μεταξύ τους, ωσάν τους φιλελέδες. Ων έστι άριθμός, τον οποίο επιχειρώ να παρουσιάσω:
Εν αρχή και καταχρηστικά μπορούμε να εντάξουμε τους ημιχορτοφάγους (που είναι το ίδιο με τους ημικρεωφάγους!): εκείνους δηλαδή που απλώς περιορίζουν την κατανάλωση κρέατος σε σχέση με τον νεοελληνικό μέσο όρο ή καταναλώνουν μόνο ένα είδος κρέατος ή νηστεύουν τακτικά. Υπάρχει εδώ, όπως είναι σαφές, ένα συνεχές αποχής από την σάρκα των έμβιων φίλων μας: κάποιος που καταναλώνει κρέας Χριστούγεννα και Πάσχα είναι υπό μια έννοια χορτοφάγος κατά ποσοστό 363/365, ήτοι 99,45%, που δεν είναι κι άσχημα. Ό,τι μπορεί ο καθένας.
Στην πραγματικότητα, σε κατάσταση ημιχορτοφαγίας με αυτήν την έννοια μεγάλωσαν οι παππούδες και οι πατεράδες μας, τρώγωντας κρέας καναδυό φορές τον μήνα. Αυτή είναι η λιτή μας μεσογειακή δίαιτα και η παράδοση της καθ’ ημάς Ανατολής, όχι τα μπέργκε και τα αργεντίνικα και τα σενιάν της γαστριμαργικής ευμάρειας. Η παχύσαρκη κρεωφαγία των επάλληλων προκοιλίων είναι έθιμο που μετρά δεν μετρά 40 χρόνια ζωής. Ας μην το ξεχνάμε αυτό.
