Λίγες εβδομάδες πριν το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου εξέδωσε σε διηυρυμένη σύνθεση μια πραγματικά ιστορική απόφαση, μια από εκείνες τις αποφάσεις που θα διδάσκωνται στα πανεπιστήμια, θα τις υπολογίζουν οι πολιτικοί, αλλά, πάνω από όλα, θα πραγματώνουν την δικαιοσύνη.
Πρόκειται φυσικά για την απόφαση στην περιλάλητη υπόθεση Κύπρου κατά Τουρκίας.
Εν προκειμένω είχαμε κάτι ούτως ή άλλως σπάνιο, ήτοι μια διακρατική προσφυγή, με άλλα λόγια μια υπόθεση όπου ένα κράτος είχε εναγάγει ένα άλλο κράτος μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης. Για προφανείς λόγους διεθνών σχέσεων κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά σπάνιο. Η κυπριακή προσφυγή ασκήθηκε το μακρινό 1994, ενώ η απόφαση εκδόθηκε το 2001, διαπιστώνοντας πολλές παραβιάσεις εκ μέρους της Τουρκίας, επιφυλασσόμενη όμως ως προς το ζήτημα της ικανοποίησης:
Holds unanimously that the issue of the possible application of Article 41 of the Convention is not ready for decision and adjourns consideration thereof.
