Ειναι συνηθες να μιλαμε για τους αποτυχημενους των πανελληνιων υποτιμητικα. Κανεις ομως δεν μιλαει για το ποσο αποτυχημενες ειναι οι ιδιες οι πανελληνιες!
Σπανιως συμφωνω με την Ελευθεροτυπια, ποσο μαλλον με τον εκδοτη της. Αλλα στο αρθρο Αδιάβλητο, αλλά λάθος ο Θανασης Τεγοπουλος χτυπαει διανα:
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΜΕΝ, άθλιο δε, το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων. Οταν καθηγητής των Μαθηματικών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο βεβαιώνει ότι φοιτητές που πήραν άριστα στις πανελλαδικές δεν μπορούν να λύσουν ασκήσεις, αν χρειάζεται να συνδυάσουν δύο διαφορετικά κεφάλαια, το σύστημα είναι αποτυχημένο. Οταν σε άλλο κλάδο θέλουν να σπουδάσουν τα παιδιά και αλλού βρίσκονται, χρειάζεται ριζική αναθεώρηση.
Ετσι ειναι, ο κυριος Τεγοπουλος εχει δικιο, αλλα δυστυχως δεν μπαινει αρκετα βαθια στο θεμα και δεν προτεινει καμμια λυση, οποτε αποφασισα να αναζητησω καποιες παλιες σημειωσεις μου στο θεμα:
Ποτε δεν καταλαβα την μανια των Ελληνων με την “αδιαβλητοτητα”. Αν θελουμε απλα ενα αδιαβλητο συστημα εχω να προτεινω το πιο απλο και φτηνο: λοτταρια, ας πουμε καθε 17χρονος αναλογα με τον αριθμο δημοτολογιου του να συμμετεχει σε μια κληρωση για μια θεση στα ΑΕΙ. Προφανως θα σας φαινεται γελοιο ενα τετοιο συστημα, αλλα τοτε δεν ξερω πως γινεται οι πανελληνιες να σας φαινονται πολυ πιο σοβαρες. Οι σημερινες πανελληνιες εισαγωγικες εξετασεις ειναι εντελως αποτυχημενος στον σκοπο τους. Προκαλουν τεραστιο κοστος σε γονεις και παιδια, χωρις να φερνουν αποτελεσμα. Και οι θεσεις σπουδων δινονται σε πληρη αναντιστοιχια με τα προσοντα του φοιτητη.
Αυτο οφειλεται στο γεγονος οτι οι εξετασεις δεν ειναι σε καμμια περιπτωση αξιοκρατικες. Μετρανε τις επιδοσεις 17χρονων παιδιων σε εξετασεις σε 6 μαθηματα (καποτε 4 εως και 9 μια εποχη) που κατα κανονα δεν εχουν καμμια σχεση με το θεμα που επιδιωκει να σπουδασει ο υποψηφιος. Ειναι μαλιστα συχνα εξαντλητικες, τα παιδια οχι μονο λαμβανουν μαλλον αχρηστη γνωση αλλα και με υπερβολικο κοστος για την πνευματικη και φυσικη υγεια τους (ειναι κοινο μυστικο οτι τα παιδια που προετοιμαζονται για πανελληνιες δεν εχουν χρονο για τιποτα αλλο, για αθληση ή ψυχαγωγια ή απλα διαβασμα εξωσχολικη υλης. Δεν εχουν καν χρονο να ερευνησουν αν τα πανεπιστημια που στοχευουν ειναι αυτα που τους ταιριαζουν!). Αλλα ακομα και αν δεν ηταν τοσο απαιτητικες σε χρονο, χωρις καμμια ουσιαστικη αποδοση σε μορφωτικο επιπεδο (τι ακριβως προσφερει η κατα λεξη παπαγαλια ενος βιβλιου ιστοριας?), ειναι σιγουρα πληρως αναξιοκρατικες.