Μ’επιασε παλι και μελετουσα την ελληνικην στα εξαιρετικα λημματα της αγγλοφωνης βικιπαιδειας. Εκανα καποιες παρατηρησεις:
α) δομη της γλωσσας και λεξιλογιο: Μην εχετε συμπλεγματα αν δεν καταλαβαινετε τα ελληνικα του Περικλη. Πιθανοτατα ακομα και φιλοσοφοι 2000 χρονων δεν θα τα επιαναν, μια και τα ελληνικα του 200πΧ ειχαν ηδη αλλαξει παρα πολυ απο τα αττικα ελληνικα του Περικλη. Μπορει να πει κανεις οτι οι μεγαλες αλλαγες τελειωσαν καπου στους ελληνιστικους χρονους (οι κατοπινες ηταν μονο προς την περιεργη δημοτικια μου φαινεται, με μετατροπες του κυριος σε κυρης κτλ).
Παρολα αυτα υπηρχαν και τοτε καποιοι περιεργοι που ηθελαν να σταματησουν την εξελιξη της γλωσσας. Λεει ας πουμε ο Φρυνιχος
* Βασίλισσα οὐδείς τῶν Ἀρχαίων εἶπεν, ἀλλὰ βασίλεια ἢ βασιλίς.
(δεν λεγεται βασιλισσα ρε αγραμματοι αλλα βασίλεια!)
* Διωρία ἑσχάτως ἀδόκιμον, ἀντ’ αυτοῦ δὲ προθεσμίαν ἐρεῖς.
(οχι διωρια ρε βλαχοι, προθεσμια λεγεται!)
* Πάντοτε μὴ λέγε, ἀλλὰ ἑκάστοτε καὶ διὰ παντός.
(το παντοτε ειναι μπας κλας, εκαστοτε και δια παντος ειναι το σωστο)
β) προφορα: ναι η προφορα μας ειναι πολυ μακρια απο την κλασσικη. Ναι οι δυτικοευρωπαιοι εχουν συνηθως δικαιο -τεχνικα- οταν κανουν αυτες τις περιεργες προφορες των αρχαιων ελληνικων, οτι το Β διαβαζεται μπ, το Η διαβαζεται ε, εξου και τα προβατα σε αρχαια κειμενα κανουν ΒΗΗΗΗΗ, οχι ΜΠΕΕ.
Αλλα η προφορα μας ειναι πολυ κοντα στην προφορα των ελληνιστικων χρονων, δηλαδη εχει αλλαξει πολυ λιγο εδω και 2000 χρονια (κατι που ισχυει για πολυ λιγες γλωσσες που γνωριζω)! Ισως ειναι καιρος και οι υπολοιποι Ευρωπαιοι να προσαρμοστουν στις αλλαγες μας και να κοψουν ας πουμε αυτο το κακοηχο mü ή χειροτερα mju που προφερουν το κακομοιρο το γραμμα “μ”!
Μια εναλλακτικη ειναι ναρχισουμε να μιλαμε σαν τους Κυπριους ή τους Ποντιους, αυτοι εχουν μεινει πιο κοντα στην αρχαϊκη προφορα…
γ) λατινικη επιρροη: απο που προερχονται λεξεις οπως μανουαλι, καρβουνο, φουρνος, ταβλα, σελλα, σκαμνι? Οχι δεν ειναι απο τα συγχρονα ιταλικα, ειναι αρχαια προσμιξη λατινικων στα ελληνικα, απο την εποχη της διγλωσσιας στην νεαρη Βυζαντινη αυτοκρατορια. Πιο εντυπωσιακο δανειο απο τα λατινικα? Για μενα, σιγουρα η καταληξη -πουλος στα ονοματα, που βγαινει απο το (οχι αυτο που νομιζατε και χαχανιζετε σαν εφηβοι) pullus=πουλαρι, αλλα και η καταληξη -ριος. Μα καλα, αν βγαλουμε αυτες τις καταληξεις και διωξουμε και τις τουρκικες (ογλου) και σλαβικες, δεν μας μενει και καμμια ελληνικη καταληξη μου φαινεται!
Read moreΠεντε εξι σημειωσεις περι της εξελιξης της ελληνικης γλωσσας