Με την διεθνη δημοφιλια του ελληνικου κρατους (ισως και του ιδιου του εθνους) να ειναι σε χαμηλα δεκαετιων, εντεινεται σε αρκετους Ελληνες η εντυπωση οτι ειμαστε αναδελφος λαος, καταδικασμενοι για παντα στο περιθωριο των παγκοσμιων πολιτικων εξελιξεων, και ακομα πιο σημαντικο, καταδικασμενοι να παιρνουμε 12 ποντους στην Ευρωβιζιον απο την Κυπρο και μονον.
Στην παρουσα κριση του ελληνικου κρατους, θελουμε δεν θελουμε, τα ερεισματα μας στο εξωτερικο επαιξαν και θα παιξουν μεγαλο ρολο. Τεραστια εντυπωση μου εχει κανει λοιπον η εντονη ελλειψη προβολης των ελληνικων θεσεων στο εξωτερικο. Στην Ουασιγκτων, στο Λονδινο ή σε οποιαδηποτε αλλη μεγαλη πολη που κυκλοφορω, ελαχιστες εκδηλωσεις της προκοπης εχω δει που να εξηγουν τα πραγματα απο την ελληνικη σκοπια και καμμια δεν εχει διοργανωθει απο το ελληνικο κρατος. Ισως οι ταγοι της πολιτειας μας θεωρουν οτι οι εταιροι μας εχουν τοσον αναγκη που θα μας βοηθανε ουτως ή αλλως. Ισως νομιζουν οτι στην Δυση η γνωμη των λαων δεν παιζει ρολο και το μονο σημαντικο ειναι να συναλλασονται με 5-6 ηγετες σε σκοτεινα δωματια· αυτος ηταν αλλωστε παντα ο αγαπημενος τροπος των ηγετων μας. Σε καθε περιπτωση οι λιγες ελληνικες φωνες που ακουγονται δεν ειναι μερος ενος ολοκληρωμενου σχεδιου προωθησης των θεσεων μας, ισα ισα συχνα πανε εναντια στα σχεδια του ελληνικου κρατους και ενιοτε τα συμφεροντα του εθνους.*
Κιομως δεν θα τα ριξω ολα στους Ελληνες πολιτικους, οπως ειναι του συρμου. Δυνατα ρευματα στην ελληνικη κοινωνια -αν οχι τα κυριαρχα- εμπνεονταν και εμπνεονται απο τις πιο μισαλλοδοξες, ξενοφοβικες και -μεταξυ μας- κακιασμενες αρχες, εις βαρος του πραγματισμου και της ενισχυσης της πατριδας.