Οι ευρωπαϊκοι σιδηροδρομοι καταρριπτουν συνεχως νεα ρεκορ ταχυτητας αλλα ειναι αυτο καλο για τους καταναλωτες? Ποια ειναι τα διδαγματα για την Ελλαδα?
Τα τρενα υψηλης ταχυτητας μπορει να μην ειναι ευρωπαϊκη εφευρεση (το Σινκανσεν της Ιαπωνιας κατεχει μαλλον τα πρωτεια) αλλα φαινεται να εχουν βρει στην Ευρωπη το πιο γονιμο εδαφος για αναπτυξη. Γαλλια και Γερμανια κυριως εχουν οδηγησει την κουρσα με τα TGV και ICE, αλλα απο κοντα ερχονται Βελγιο (THALYS), Ολλανδια, Ισπανια (AVE), Ιταλια, Αυστρια και Αγγλια.
Απο την Φρανκφουρτη σημερα μπορεις να εισαι σε μια ωρα στην Κολωνια (200χμ), σε 3 ωρες στο Μοναχο (392χμ) σε τεσσερεις στο Βερολινο (560χμ) απο το κεντρο της μιας πολης στο κεντρο της αλλης, με ανεση και ασφαλεια. Ακομα πιο εντυπωσιακες ειναι οι επιδοσεις των γαλλικων τρενων. Παρισι-Μασσαλια 815 χμ, 3ωρες και εικοσι λεπτα! Παρισι-Βρυξελλες 309χμ, 1ωρα 20 λεπτα. Αλλα και στην Ισπανια εχουμε προοδο, τα 538χμ απο Μαδριτη προς Σεβιλλη γινονται ηδη απο το 1992 (με την ευκαιρια της Εξπο1992 στην Σεβιλλη) σε 2 ωρες και 35 λεπτα.
Το τρενο σε ολες αυτες τις διαδρομες ειναι αμεσος ανταγωνιστης στο αεροπλανο πια, ειναι πιο οικολογικο και χρησιμευει στο να μειωθουν οι αποστασεις στην Ευρωπη. Η μονη μεγαλη χωρα που φαινεται να ειναι πισω στα τρενα υψηλων ταχυτητων ειναι η καποτε πρωτοπορος Βρετανια.