Τι λενε οι οικονομολογοι περι ΜΜΕ, ιστολογιων, πολιτισμικων συγκρουσεων…

Ο επιστημονικος ιμπεριαλισμος των οικονομολογων εξαπλωνεται ολο και περισσοτερο. Καλο ή κακο?

Αυτες τις μερες ετυχε να ειμαι σε ενα απο τα μεγαλα οικονομικα συνεδρια της χρονιας, αυτο της Econometric Society στο πανεπιστημιο Duke. Οπως παντα στα γενικης φυσεως οικονομικα συνεδρια μπορει να μην κερδιζω πολλα επαγγελματικα, αλλα κανω πολυ ενδιαφερουσες παρατηρησεις σχετικα με το μελλον της οικονομικης επιστημης. Θα συνοψισω εδω λιγη απο την δουλεια που παρουσιαστηκε, για να δειτε και σεις* που το πανε οι οικονομολογοι σημερα και ισως για τους αμυητους να δειτε και τι πραγματικα κανουν οι οικονομολογοι, ποσο ευρυ πεδιο μελετουν. Μερικοι το θεωρουν επιστημονικο ιμπεριαλισμο, εγω το θεωρω μια καλη αρχη, φτανει να μην παιρνουμε τα αποτελεσματα πολυ στα σοβαρα.

Προσθηκη: Γιατι οι φτωχες χωρες δεν τα πανε καλα στις εμπορικες διαπραγματευσεις

Γιατι οι φτωχες χωρες δεν καταφερνουν στις διαπραγματευσεις του Παγκοσμιου Οργανισμου Εμποριου να επιβαλλουν μειωση των δασμων στα προϊοντα (πχ αγροτικα) που εξαγουν στις πλουσιες χωρες? Δεδομενου του μεγαλου αριθμου τους θα ειχε νοημα να δημιουργησουν εναν μεγαλο συνασπισμο και να εχουν μεγαλη διαπραγματευτικη δυναμη, κιομως δεν φαινεται να συμβαινει αυτο. Παρουσιαστηκε ενα σχετικα πολυπλοκο πεηπερ με ομως απλο και κατανοητο αποτελεσμα περι των διεθνων σχεσεων και του εμποριου, απο τον Βρεταννοκυπριο Μπεν Ζησσιμο. Βρισκει λοιπον οτι το προβλημα ειναι ακριβως ο μεγαλος αριθμος των φτωχων χωρων που παραγουν παρομοια προϊοντα! Αν δεν αγορασει η ΕΕ καφε απο μια χωρα, θα αγορασει απο μια αλλη… Γενικο συμπερασμα, οταν υπαρχουν χωρες που παραγουν διαφορετικων ειδων προϊοντα, οι χωρες που παραγουν ενα προϊον που παραγεται και απο πολλες αλλες θα εχουν την χειροτερη στρατηγικη θεση (ακουγεται προφανες, αλλα ειναι πολυ δυσκολο να αποδειχτει μαθηματικα σε ενα σοβαρο μοντελο διεθνους εμποριου).

Πως οι εθνικες μνημες και παραδοσεις προκαλουν καταστροφικους πολεμους

Συμφωνα με την απλη ορθολογικη θεωρια παιγνιου, ενας καταστροφικος πολεμος σαν τον Β ΠΠ δεν συμβαινει ποτε. Οι συμμετεχοντες χανουν τοσα πολλα, που δεν εχει νοημα να φτασουν στον τελειωτικο πολεμο, καταλαβαινουν γρηγορα ποια ειναι η στρατηγικη τους θεση (το πολυ μετα απο λιγες μαχες) και διαπραγματευονται με βαση αυτην. Ενα ενδιαφερον πεηπερ ερευνητων απο το Γεηλ και το Georgetown (Social Memory and Evidence from the Past) ισχυριζεται οτι η βαση για τετοιας κλιμακας καταστροφες ειναι οι εθνικοι μυθοι, δηλαδη η προφορικη συνηθως παραδοση πληροφοριων απο γονεις σε παιδια, που κανει τα παιδια να μην εχουν τις σωστες πληροφοριες για το παιχνιδι και την στρατηγικη τους θεση.

Read moreΤι λενε οι οικονομολογοι περι ΜΜΕ, ιστολογιων, πολιτισμικων συγκρουσεων…