Θυμα των καφρων στους δρομους ή των υπευθυνων που δεν λενε να βαλουν μια ταξη στους ελληνικους δρομους?
Εγραφα πριν λιγους μηνες για μια αρχαιολογο που σκοτωθηκε στο κεντρο της Αθηνας βαδιζοντας σε πεζοδρομο. Οπως ελεγα και τοτε, οποιος και να σκοτωνεται ειναι λογος να λυπομαστε. Αλλα μερικες φορες ενας θανατος μπορει να ειναι ιδιαιτερα τραγικος και να σε στενοχωρει παραπανω.
Διαβασα στον Εκονομιστ για εναν ποδηλατη μεγαλων αποστασεων, τον Ian Hibell, που μας αφησε προσφατα, στα 74 του χρονια. Σε 40 χρονια ποδηλασιας, καλυπτε περιπου 10.000 χμ τον χρονο, δηλαδη συνολικα καπου 10 φορες την περιφερεια της γης! Απο την βορεια κορυφη της Αμερικης στην νοτια ακρη, απο τη Νορβηγια στο Ακρωτηρι της Καλης Ελπιδας, απο την Μπανγκ-κοκ στο Βλαδιβοστοκ. Ποδηλατησε στην αμμο της Σαχαρας, αναμεσα στα δεντρα της ζουγκλας στον Αμαζονιο, ξεπερασε ατυχηματα και κινδυνους, γνωρισε Κινεζους χωρικους, Ινδιανους ιθαγενεις, βοηθηθηκε απο Τουαρεγκ στην ερημο και… βρηκε το τελος τον Αυγουστο στον καταραμενο δρομο απο Θεσσαλονικη για Αθηνα, οπως δυστυχως και τοσοι αλλοι ανθρωποι! Θυτης, ενας οδηγος που φαινεται λεει οτι κυνηγουσε καποιο αλλο αυτοκινητο! Δηλαδη δεν ειναι καν οτι καποιος ημιτυφλος 80ρης τον χτυπησε λογω μειωμενων ικανοτητων, μιλαμε οτι χτυπηθηκε απο καποιον καννιβαλο που εκανε κοντρες*!
Γιατι αυτο ειναι που πραγματικα με εξοργιζει στην Ελλαδα, δεν εχουμε τοσους θανατους απο ατυχηματα που δυσκολα μπορουμε να αποφυγουμε, ας πουμε κακες καιρικες συνθηκες, ομιχλη, επειδη ηρθε τελοσπαντων η “κακια στιγμη”. Εχουμε τοσους θανατους απο απλη και καθαρη καφριλα, επειδη καποιος καννιβαλος νομισε οτι ειναι μονος τους στον δρομο και οτι το καταραμενο ΙΧ του, πειραγμενο ασταθες μπρικι των 1000 κυβικων εγινε Φερραρι (ή σε λιγες περιπτωσεις οτι επειδη εχει Φερραρι εγινε ο ιδιος Σουμαχερ και ο μονολωριδος καροδρομος εγινε πιστα Φορμουλα 1). Εχουμε θανατους επειδη δεν λενε να καταλαβουν οτι η επιθυμια τους να αυτοκτονησουν δεν μπορει να επιβαλλεται στους υπολοιπους που αγαπαμε την ζωη και αρτιμελεια μας!