Χρηματιστηρια και προβλεψεις ή πως το Βημα και ενας φυσικος δυσφημουν τα οικονομικα
Η προβλεψη ειναι πολυ δυσκολη, ειδικα οταν αφορα το μελλον!
Ετσι λεει τουλαχιστον το κλασικο αστειακι μεταξυ οικονομετρών και χρηματιστων. Ειναι διαβοητα δυσκολο να προγνωσεις το μελλον της οικονομιας, σε μερικες περιπτωσεις οπως στα χρηματοοικονομικα ειναι ισως θεωρητικα αδυνατο. Ο λογος δεν ειναι ομως η υπαναπτυξη της οικονομικης επιστημης οπως συχνα υποθετουν πολλοι, αλλα κατι που θα μπορουσα να ονομασω: η αρχη της αβεβαιοτητας στα χρηματοοικονομικα (γνωριζω οτι πολλοι φυσικοι θα τσαντιστουν, αλλα ας διαβασουν λιγες σειρες ακομα).
Μιλω βεβαια για την υποθεση των αποτελεσματικων αγορων (βλ. την κλασικη εργασια του E. Fama). Η ιδεα ειναι σχετικα απλη: σε εναν ανταγωνιστικο κοσμο οπως οι χρηματαγορες με πολλους παικτες που προσπαθουν να βγαλουν κερδος, καθε προφανης ευκαιρια να κερδισεις χρηματα αξιοποιειται σε δευτερολεπτα (μαλιστα λενε οτι γινεται σε κλασματα του δευτερολεπτου στις αγορες συναλλαγματος). Αυτο σημαινει οτι δεν υπαρχει τροπος να προβλεψεις την πορεια των τιμων αυριο με πληροφοριες που εχεις σημερα. Οτιδηποτε πληροφορια ειναι δημοσια γνωστη* σημερα, εχει ηδη ενσωματωθει στις τιμες! Κινηση στις τιμες μπορει να φερει λοιπον μονο μια νεα, αγνωστη εως σημερα στο κοινο πληροφορια και προφανως ειναι αδυνατο να προβλεψεις μια αγνωστη πληροφορια.