Ενα μικρο μοντελο συμπραξεων ιδιωτικου και δημοσιου τομεα και λιγη θεωρια συμβασεων
Με αφορμη τα σχολια του δειμου, μια μικρη συζητηση που παντα ηθελα να κανω.
Ο δημος Ανω Μαγουλας εχει ενα χωραφι που εχει αξια 10.000 ευρω και βοσκουν προβατα. Στην Μαγουλα βαρεθηκαν τα προβατα, ο δημαρχος θελει να φερει τουριστες στην περιοχη. Χτιζει 5 εξοχικα με κοστος 100.000 ευρω. Τα πουλαει για 1 δις ευρω. Υπαρχει ξεπουλημα? Μπορει να πει κανεις οτι “παραχωρειται κατι που πληρωσε ο λαος”? Προφανως οχι, αφου ο λαος βγαινει κερδισμενος. Τωρα το ερωτημα ειναι πως να χτισει ο δημος τα εξοχικα και πως να τα πουλησει.
Ο σχολιαστης δειμος λεει:
Γιατί να μην κάνει το Κράτος τις επενδύσεις αυτές και να κερδίζουν έτσι οι πολίτες;
Μα γιατι το κρατος ειναι πολυ κακος επενδυτης! Παμε παλι στο χωραφι. Ο δημος εχει τρεις επιλογες
α) να βαλει τον Μητσαρα, τον γιο του προεδρου να χτισει τα εξοχικα και να τα πουλησει μετα
β) να βαλει μια κατασκευαστικη να τα χτισει και το κοστος να το πληρωσει ο δημος. Μετα θα τα πουλησει ο δημος.
γ) να παραχωρησει σε μια κατασκευαστικη το ολο εργο, κατασκευης, πωλησης και συνολικης ευθυνης.
Η επιλογη α ειναι προφανως ηλιθια, γιατι ο γιος δεν ειναι ειδικος κατασκευαστης. Τα εξοχικα θα ειναι κακοχισμενα και με υψηλο κοστος και χαμηλη αξια. Αυτη η επιλογη ισοδυναμει με το δημοσιο να προσπαθει να κανει τα παντα.
Read moreΠως να (μην) χτιζετε ενα σπιτι ή ενα δρομο: δημοσιες επενδυσεις και συμβασεις