Η υποθεση μιας νεας γυναικας που περιεγραφε καθημερινα τα προβληματα της με το ελληνικο συστημα υγειας συγκινησε πολλους.
Η αρρωστια της μπορει να ηταν ανιατη, η ταλαιπωρια της ομως δεν ηταν αναποφευκτη. Το ελληνικο κρατος για μια ακομη φορα εδειξε πως μπορει να ταλαιπωρει τους πολιτες του χωρις λογο. Η γραφειοκρατια και παρεοκρατια που κυριαρχει στο δημοσιο δεν μας ριχνει απλα την ευημερια, καταρρακωνει το επιπεδο ζωης και εξευτελιζει ατομα σαν την Αμαλια που αξιζουν κατι καλυτερο.
Ας αναπαυθει αυτη η γυναικα εν ειρηνη, ελπιζω οτι εχει απαλλαγει απο τα βασανα της οπου κιαν ειναι. Ας ελπισουμε ομως να εφερε εστω μια μικρη αλλαγη στο συστημα το οποιο την βασανισε.
Ισως αυτη η περιπτωση γινει μια ευκαιρια για τους βολεμενους τυρρανισκους* στις δημοσιες υπηρεσιες να καταλαβουν οτι δεν παει αλλο με την τυπολατρεια τους, την ελλειψη στοιχειωδους οργανωσης, την αδιαφορια και την ραθυμια τους. Αμφιβαλλω ομως. Αυτο που περιμενω ειναι να αλλαξουμε εμεις οι ιδιοι σταση.