Το ιστορικό της χρηματοπιστωτικής κρίσης 1: Η ακμή και η πτώση

Οι περισσότερες εξηγήσεις για την πρόσφατη χρηματοπιστωτική κρίση που κυκλοφορούν στην Ελληνική μπλογκόσφαιρα είναι εξαιρετικά επιφανειακές και πάσχουν από τεράστια δόση ιδεολογικής προκατάληψης. Θα επιχειρήσω λοιπόν μια απλουστεμένη περίληψη των γεγονότων που έλαβαν χώρα στον χρηματοπιστωτικό τομέα πριν την κρίση χωρίς να αναφερθώ στο ποιος φταίει, το οποίο θα επιχειρήσω στο δεύτερο μερος.

Ας υποθέσουμε ότι είστε στελέχη μιας τράπεζας. Ο νόμος σας επιτρέπει με τις καταθέσεις των πελατών σας να δίνετε στεγαστικά δάνεια μόνο σε άτομα με καλό ιστορικό (prime borrowers). Προκειμένου να αυξήσετε την κερδοφορία της τράπεζας, και έτσι και τα μπόνους σας, πολλά δάνεια τα πουλάτε στους οργανισμούς Freddie Mac και Fannie Mae για τους οποίους θα γραψω περισσότερα στο επόμενο μέρος. Αυτό σας επιτρέπει να πάρετε πίσω τα χρήματά σας για να δώσετε και άλλα δάνεια, κρατώντας για κάθε δάνειο προμήθεια για τις υπηρεσίες σας. Οι προμήθειες αυτές επιτρέπουν να αυξηθεί η κερδοφορία σας, αλλά όχι πολύ καθώς οι  οργανισμοί αγοράζουν μόνο δάνεια που πληρούν αυστηρές προϋποθέσεις (conforming loans). Π.χ. οι δανειολήπτες πρέπει να έχουν καλό ιστορικό, οι δανειακές τους υποχρεώσεις να μην υπερβαίνουν ένα ποσοστό του εισοδήματός τους, κ.ο.κ. Έτσι, η αγορά στην οποία μπορείτε να κινηθείτε είναι περιορισμένη και ο ανταγωνισμός με άλλες τράπεζες μεγάλος. 

Read moreΤο ιστορικό της χρηματοπιστωτικής κρίσης 1: Η ακμή και η πτώση

Ισορροπία Φορτίων

Πολιτική οικονομία στο Λιμάνι

Νομίζω οτι μπορούμε να προβλέψουμε πως θα καταλήξει η ιστορία με το ΣΕΜΠΟ στον Πειραιά.  Συνοπτικά:  οι τρείς εμπλεκόμενοι παίκτες θα καταλήξουν σε μια νέα ισορροπία όπου και οι τρεις θα είναι κερδισμένοι σε σύγκριση με το status quo της ισχύουσας (και μη εφαρμοζόμενης) σύμβασης. Οι μη εμπλεκόμενοι παίκτες, δηλαδή το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής οικονομίας, θα βγουν χαμένοι.

Ας  δούμε τα στοχεία του προβλήματος.

Status quo ante (SQA) — πριν να υπογραφεί η συμφωνία με την COSCO: Κρατικό μονοπώλιο.  Ελλειψη επενδύσεων και χώρων. Αργή εξυπηρέτηση, με συχνές διακοπές . Εσοδα του κράτους χαμηλά. Αμοιβές εργαζόμενων υψηλότατες. Δηλάδη, κλασική συμπεριφορά προστατευμένου μονοπωλίου, με τη διαφορά οτι σχεδόν το σύνολο της μονοπωλιακής προσόδου το καρπούνταν οι εργαζόμενοι. Με εκβιαστικές απεργίες και με πολιτικές προσβάσεις πετύχαιναν να διατηρούν τα κεκτημένα και να επαυξάνουν. Ζημιωμένοι οι εξαγωγείς και οι εισαγωγείς, δηλαδή αφενός οι πιο ανταγωνιστικές επιχειρήσεις, και αφετέρου (έμμεσα) οι καταναλωτές.

Status quo de Jure (SQJ) – ότι θα ισχύσει αν εφαρμοστεί η ισχύουσα συμφωνία με την COSCO:  Η COSCO αναλαμβάνει την προβλήτα ΙΙ, ο ΟΛΠ διατηρεί την προβλήτα Ι. Στην ΙΙ ισχύουν νέες εργασιακές σχέσεις, με πιθανό αποτέλεσμα χαμηλότερες αμοιβές εργασίας από ότι στο SQA, άρα χαμηλότερο λειτουργικό κόστος. Επίσης, η COSCO επενδύει στη δημιουργία νέας προβλήτας ΙΙΙ,  που θα αυξήσει τη χωρητικότητα και θα μειώσει τους χρόνους διακίνησης των εμπορευμάτων.

Ερώτημα: στο SQJ ποιός θα ωφεληθεί από τη μείωση του κόστους εργασίας, οι πελάτες ή η COSCO;

Read moreΙσορροπία Φορτίων

Athens allowance?!

Στο Λονδίνο υπάρχει εδώ και χρόνια μια επιδότηση για τους [δημόσιους] υπαλλήλους που ζουν κι εργάζονται στη βρετανική πρωτεύουσα. Το πριμ αυτό ακούει στο όνομα “London allowance” και το οποίο ουσιαστικά εξισώνει την αγοραστική δύναμη των [δημοσίων] υπαλλήλων που ζουν στην πόλη, μ’αυτήν των υπολοίπων Βρετανών. Ο θεσμός υπάρχει εδώ και χρόνια και λειτουργεί αρκετά … Read more Athens allowance?!

Μια κρισιμη συγκυρια για το ελληνικο πολιτικο συστημα

Ειναι δυνατον να συζηταμε εναμιση μηνα μετα τις εκλογες για προωρες εκλογες? Να που δεν πρεπει στην Ελλαδα να παιρνεις τιποτα σαν δεδομενο.

Τα τελευταια 10-15 χρονια η χωρα εχει καταφερει μεγαλη προοδο προς την κανονικοποιηση της, δηλαδη προς την δημιουργια μιας κανονικης ευρωπαϊκης χωρας, με ευημερουσα, ανοιχτη κοινωνια και σταθερη δημοκρατια. Ο δρομος ομως προς αυτο το μελλον (που ολοι μας ευχομαστε να ερθει ελπιζω) δεν ειναι χωρις εμποδια ουτε μη αναστρεψιμος. Χρειαζεται συνεχης προσπαθεια και σοβαροτητα για να γινει η Ελλαδα η χωρα που την θελουμε να ειναι.

Το μη αναστρεψιμο της προοδου φαινεται θεαματικα στην τρεχουσα πολιτικη συγκυρια, μια απο τις πιο ασχημες που μπορω να θυμηθω. Εχουμε ενα εθνικιστικο λαϊκιστικο κομμα στην Βουλη, δυο ανευθυνα (σε βαθμο υποκινησης χαοτικων κινησεων στην περιπτωση του ΣΥΝ), μια αξιωματικη αντιπολιτευση υπο διαλυση και μεσα σε ολα αυτα μια κυβερνηση που δεν μπορει να κυβερνησει! Δυστυχως οπως γραφαμε πριν λιγο μολις καιρο, η ελληνικη δημοκρατια δεν ειναι ωριμη ακομα και δεν ειναι ετοιμη για αναλογικα συστηματα εκπροσωπησης. Ακριβως οπως ειχαμε προβλεψει, καποιοι βουλευτες της ΝΔ φαινονται τοσο μεθυσμενοι απο την δυναμη τους να καθοριζουν την τυχη της κυβερνησης (2 παραιτησεις ριχνουν την ΝΔ!) που συμπεριφερονται τρομερα ανευθυνα και φερνουν την κυβερνηση στα προθυρα της καταρρευσης. Ασχετα αν ειναι κανεις ικανοποιημενος με το εκλογικο αποτελεσμα, η σταθεροτητα των ελληνικων κυβερνησεων ειναι κεφαλαιωδους σημασιας.

Σε μια χωρα που συνδυαζει μεσογειακες συνηθειες σπαταλης δημοσιου χρηματος, ανευθυνους πολιτικους, κραυγαζοντα ΜΜΕ και πολυ ανυπομονους πολιτες, οι συνεχεις εκλογες ειναι τελεια συνταγη για ακρατη παροχοδοσια και διαλυση του κρατους. Μαλιστα, βρισκομαστε σημερα σε μια πολυ κακη στιγμη για μια ενδεχομενη επανοδο της πολιτικης ασταθειας παλιοτερων εποχων.

Read moreΜια κρισιμη συγκυρια για το ελληνικο πολιτικο συστημα