Πανδημια 2020: σκέψεις και υπολογισμοί

Πρωτη εκδοση 12 Απριλιου, γινονται προσθηκες εκτοτε. Μια τετοια αναλυση παραμενει work in progress οσο ερχονται δεδομενα και αποτελεσματα. Η σημερινη επιδημια προσφερει ενα δυσκολο διλημμα για εναν οικονομολογο, ή αλλο κοινωνικο επιστημονα που αγαπαει να παιζει με δεδομενα. Αν μιλησει, χωνεται εκει που δεν τον σπερνουν. Αν δεν μιλησει, μπορει να κατηγορηθει για δειλια. … Read more Πανδημια 2020: σκέψεις και υπολογισμοί

Βιωματικες διαφορες, θυμικες αντιδρασεις και επιστημονικη σκεψη

Οδηγει η διαφορα βιωματων και παραστασεων σε αδυναμια συνεννοησης? Υπαρχει λυση για αυτο το προβλημα?

Τι ελπιδες εχει ο πολυπολιτισμος οταν ατομα της ιδιας εθνοτητας και γλωσσας δεν μπορουν να συνεννοηθουν?
Οσο περναει ο καιρος βλεπω ολο και πιο δυνατο το φαινομενο οι ζωες που αποκλινουν να οδηγουν σε δυσκολιες συνεννοησης. Αυτο το βλεπω σε καθε διασταση της ζωης. Οσο πιο βαθια μπαινει κανεις στο επαγγελμα του, τον τροπο ζωης του, την χωρα ή ακομα και την γειτονια που μενει, τοσο πιο πολυ ιδιοσυγκρατικα ειναι τα βιωματα του, τοσο πιο μοναδικες ειναι οι παραστασεις του, τοσο πιο ασυμβατη γινεται η ομιλια του με την ομιλια των αλλων, αν οχι η σκεψη του.

Πιο εντυπωσιακη μου φαινεται η διαφορα μεταξυ επιστημονικου κοσμου και καθημερινης συνομιλιας. Στο συναφι μου μια θεωρια ή προταση δεν εχει καποια αξιολογικη χροια απο μονη της. Το σημαντικο ειναι ποσο συνεπης/συνεκτικη ειναι και ποσο καλα περιγραφει τα γεγονοτα. Εχω την εντυπωση οτι πιο ευκολα μπορει να το καταλαβει αυτο κανεις με ενα παραδειγμα απο την εξελικτικη βιολογια.

Read moreΒιωματικες διαφορες, θυμικες αντιδρασεις και επιστημονικη σκεψη

Ο Ριτσαρντ Φαϋνμαν (Richard Feynman) και η Ελλαδα

O Φαϋνμαν ειναι απο τους αγαπημενους μου επιστημονες. Οταν ημουν καπου 10 χρονων διαβασα το Σιγουρα θα αστειευεστε κ. Φέυνμαν (λανθασμενη μεταφραση του ονοματος βεβαια) και ξετρελαθηκα, ημουν σιγουρος οτι θελω να γινω ακαδημαϊκος φυσικος οταν μεγαλωσω.* Το ωραιο με τον Φάυνμαν, εκτος του οτι εφερε σημαντικοτατες καινοτομιες στην φυσικη, ειναι οτι εχει μια γενικοτερη περιεργεια και ασεβεια. Βλεπει τα πραγματα με μια ιδιαιτερη ματια και εκφραζεται χωρις φοβο και πολιτικη ορθοτητα. Βρηκα μια επιστολη του απο επισκεψη στην Ελλαδα του 1980 και την βρηκα πολυ ενδιαφερουσα (σημειωσεις δικες μου φυσικα). Εχει διαφορες αστειες παρατηρησεις, οι περισσοτερες θα μπορουσαν να γραφτουν για την σημερινη Ελλαδα. Ειδικα μου κανει εντυπωση ποσο τα προβληματα της Αθηνας του 1980, 29 χρονια πριν, ειναι ιδια με τα σημερινα, προφανη σε καθε επισκεπτη για λιγες μερες, και ποσο λιγη προσπαθεια εχουμε κανει να τα αλλαξουμε.

RICHARD P. FEYNMAN TO GWENETH, MICHELLE, AND CARL FEYNMAN,
JUNE 29, 1980
Sat. June 29, 1980
3 P.M.
Royal Olympic Hotel
Poolside

Dear Gweneth, and Michelle (and Carl?) [Carl was expected home shortly, after spending part of the summer working in Massachusetts.]
This is my third day in Athens.

I’m writing by the side of the hotel pool with the paper in my lap because the tables are too high and the chairs are too low.

The trip was all on time but uncomfortable anyway because the plane from N.Y. to Athens was absolutely full—every seat. I was met by a Prof. Iliopoulos, a student, and his nephew, who is just Carl’s age. I was surprised to find the weather here just like in Pasadena [η Πασαντηνα, στο Λος Αντζελες, οντως εχει παρομοιο καιρο με την Αθηνα] (but about 5° cooler)—the vegetation is very similar—the hills look bare and desert like—same plants, same cacti, same low humidity and same cool nights. But there the similarity ends. Athens is a sprawling, ugly, noisy, exhaust-filled mess of streets filled with nervous traffic jumping like rabbits when the lights go green and stopping with squealing brakes when they go red and blowing horns when it goes yellow. Very similar to Mexico City—except the people don’t look as poor as in Mexico and there are only occasional beggars in the streets. You, Gweneth, would love it because there are so many shops (all small) and Carl would love walking around in the arcades and rabbit warren twists and surprises, especially in the old part of town.

Read moreΟ Ριτσαρντ Φαϋνμαν (Richard Feynman) και η Ελλαδα

Ο υπεροχος Δαρβινισμος και η καταδικη του στην αιωνια παρανοηση

Δαρβινος, κοινωνιοβιολογια και προχειροκρινοντες γραφιαδες

200 χρονια μετα την γεννηση του Δαρβινου και ακομα δεν μπορουν να καταλαβουν μερικοι ανθρωποι την θεωρια. Ακομα χειροτερα, δεν την καταλαβαινουν αλλα διατεινονται οτι την εχουν καταλαβει τοσο βαθια που μπορουν να κριτικαρουν ακαδημαϊκους βιολογους. Χωρις καν να τους διαβασουν.

Διαβασα το κειμενο του Αλεξ Καλλινικου στην Ημερησια:

Πολύ πιο πρόσφατα, είδαμε την εμφάνιση του ρεύματος της «κοινωνιοβιολογίας». Στην ουσία πρόκειται για μια απόπειρα να εξηγηθεί η κοινωνική συμπεριφορά των ανθρώπων με βάση τα γονίδιά τους.

Οι αντιδραστικές προεκτάσεις αυτής της προσέγγισης διατυπώθηκαν ανοιχτά από τον Ρίτσαρντ Ντόκινς ο οποίος περιγράφει τους ανθρώπους ως «άτσαλα ρομπότ» που χρησιμοποιούνται από τα «εγωιστικά γονίδιά» τους για την αναπαραγωγή τους.
Καμιά από αυτές τις «θεωρίες» δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τον Δαρβίνο.

Ο «κοινωνικός δαρβινισμός» αναπτύχθηκε πριν δημοσιευτεί η «Καταγωγή των Ειδών». Ο γεννήτοράς του ήταν ο φιλελεύθερος κοινωνιολόγος Χέρμπερτ Σπένσερ ο οποίος ήταν αυτός που λανσάρισε και τη φράση «η επιβίωση του ισχυροτέρου».
Για να δικαιολογήσει τους ισχυρισμούς του στηρίζεται συνήθως στη αντίληψη της εξέλιξης του Γάλλου ζωολόγου Ζαν Μπαπτίστ Λαμάρκ η οποία διαφέρει ριζικά από αυτή του Δαρβίνου -ουσιαστικά είναι ασύμβατες μεταξύ τους.

Ειναι φανερο οτι ο κ. Καλλινικος δεν εχει διαβασει συστηματικα Ντωκινς, αλλα φαινεται να αναφερεται στο βιβλιο του “Εγωιστικο Γονιδιο” κοιτωντας τον τιτλο και ισως μια περιληψη. Μεσα στο βιβλιο ο Ντωκινς δηλωνει κατηγορηματικα αντιθετος στον κοινωνικο δαρβινισμο και φυσικα απορριπτει τον Λαμαρκισμο που εχει ξεπεραστει ηδη απο τον ιδιο τον Δαρβινο, ποσο μαλλον απο τους συνεχιστες του σαν τον Ντωκινς.

Ας αρχισω με τον κοινωνικο δαρβινισμο, δηλαδη την ιδεα καποιων ανθρωπων του 19ου αιωνα με γνωστοτερο ισως τον Herbert Spencer οτι οι κοινωνιες μας προοδευουν λογω του εγωιστικου ανταγωνισμου ατομων. Οτι ολοι παλευουμε για τον ιδιο στοχο (οικονομικη επιτυχια συνηθως) και οτι πρεπει αν δεχομαστε την επιβιωση του ισχυροτερου. Mε λιγα λογια οσοι αποτυγχανουν πρεπει να πεφτουν στον Καιαδα. Αυτην την αβασιμη, ρατσιστικη και εν τελει αστεια θεωρια δεν την δεχεται κανενα λογικο ατομο εδω και αιωνες, ποσο μαλλον ο Ντωκινς:

Read moreΟ υπεροχος Δαρβινισμος και η καταδικη του στην αιωνια παρανοηση

Πως ξερουμε οτι μας απατουσαν οι γυναικες μας πριν 50.000 χρονια

Αλλοι οι ορχεις της μαϊμους και αλλοι του γοριλλα ή γιατι λιγη εξελικτικη θεωρια θα σας κανει καλυτερους στην σχεση σας

Η θεωρια της εξελιξης ειναι μια απο τις δυνατοτερες ιδεες της συγχρονης επιστημης, σε βοηθαει να καταλαβεις παμπολλα φαινομενα απο την βιολογια εως τα οικονομικα και την κοινωνιολογια. Ενα αγαπημενο μου χομπυ ειναι να παρατηρω ενα φαινομενο και να αναρωτιεμαι τι ρολο παιζει εξελικτικα.

Εχετε αναρωτηθει λοιπον ποτε γιατι σε μερικα ζωα οι ορχεις ειναι σχετικα πιο μεγαλοι ενω σε αλλα οχι? Καλα, ξερω δεν ειναι μια ερωτηση που σας κραταει αγρυπνο καθε βραδυ, αλλα ειναι μια ενδιαφερουσα ερωτηση για τον εξης λογο: το μεγεθος των ορχεων εχει να κανει με την ποσοτητη σπερματος που παραγεται. Γιατι λοιπον μερικα ζωα παραγουν περισσοτερο σπερμα απο αλλα?

Η σωστη ερωτηση απο την μερια της εξελικτικης θεωριας ειναι: τι πλεονεκτημα εχει ενα ζωο που παραγει περισσοτερο σπερμα?

Read moreΠως ξερουμε οτι μας απατουσαν οι γυναικες μας πριν 50.000 χρονια