Περί διασποράς ψευδών ειδήσεων

Σύμφωνα με το άρ. 191 παρ. 1 ΠΚ περί διασποράς ψευδών ειδήσεων “Όποιος δηµόσια ή µέσω του διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει µε οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις µε αποτέλεσµα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθµό ανθρώπων ή σε ορισµένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων, που αναγκάζονται έτσι να προβούν σε µη προγραµµατισµένες πράξεις ή σε µαταίωσή τους, … Read more Περί διασποράς ψευδών ειδήσεων

Η ελευθερία έκφρασης του Τραμπ στο Τουίτερ

Δημοσιεύθηκε στα Νέα της 15ης Ιανουαρίου 2021.             Η τεχνολογική και κοινωνική εξέλιξη ολοένα δημιουργεί καινούργια προβλήματα, καινούργια ζητήματα στα οποία μας ζητεί να ακονίσουμε τα παλιά μας εργαλεία και να αποτολμήσουμε νέες απαντήσεις. Ένα ζήτημα που θα φαινόταν ας πούμε ακατανόητο μόλις 15 χρόνια πριν είναι αυτό που προέκυψε τις τελευταίες ημέρες: έχει δικαίωμα … Read more Η ελευθερία έκφρασης του Τραμπ στο Τουίτερ

Ελευθερία της έκφρασης και υπουργική εντολή

Δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ της 17ης Ιανουαρίου 2020. Εγνώσθη ότι η περιβόητη πλέον διαφήμιση κατά των εκτρώσεων στο μετρό της Αθήνας διεκόπη εντολή του αρμοδίου Υπουργού κ. Καραμανλή Γ΄. Η εντολή Υπουργού έγινε με δεκτή κατά πλειοψηφία με χειροποδοκροτήματα ενθουσιασμού και ανακούφισης από το φιλοθέαμον εκλογικό κοινό, ότι αποκατεστάθη η διασαλευθείσα τάξις των καθεστηκυιών ιδεών, την … Read more Ελευθερία της έκφρασης και υπουργική εντολή

Πολιτική εξουσία και δημοσιογραφική ελευθερία

Αναδημοσίευση από τα Νέα της 18ης Δεκεμβρίου 2018, σχετικά με την φασιστική επίθεση σε Σκάι και Καθημερινή.

Ασφαλώς έσπευσαν όλοι να καταδικάσουν την εγκληματική βομβιστική επίθεση στο κτήριο των δύο μεγάλων αντιπολιτευόμενων μέσων ενημέρωσης, του ραδιοτηλεοπτικού Σκάι και της εφημερίδας «Καθημερινή». Η ομόθυμη αποδοκιμασία της θρασύδειλης επίθεσης αποτελεί όρο εκ των ων ουκ άνευ για την πολιτική απομόνωση των εγκληματιών. Χωρίς «ναι μεν, αλλά», χωρίς συμψηφισμούς, δισταγμούς ή αοριστολογίες.

Ανάμεσά τους καθόλου λιγώτερο ειλικρινής εμφανίζεται και η καταδίκη των διαφόρων κυβερνητικών αξιωματούχων. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι τα στελέχη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πράγματι αποτροπιάζονται με την επίθεση και πράγματι εύχονται να μην είχε συμβή ποτέ.

Μόνο που ένα ερωτηματικό αιωρείται πάνω από τις δηλώσεις τους. Ένα ερωτηματικό που δημιουργείται από την μακροχρόνια, συστηματική, προσωποποιημένη, εριστική και απεριόριστη επίθεση σειράς προβεβλημένων υπουργών και παρατρεχάμενων της εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατά των αντιπολιτευόμενων δημοσιογράφων. Κατ’ αυτών ακριβώς δηλαδή που έπεσαν θύμα της βομβιστικής επίθεσης.

Μπορείτε άραγε να διανοηθήτε ένα κράτος όπου σωρεία υπουργών καταφέρεται επί χρόνια εναντίον των θρησκευτικών λειτουργών ενός διαφορετικού θρησκεύματος; Με χαρακτηρισμούς αντίστοιχους των χαρακτηρισμών «ερπύστριες», «βοθροκάναλα» και «θα σας θάψουμε στα τρία μέτρα»; Δεν θα συνιστούσε κάτι τέτοιο παραβίαση της θρησκευτικής ελευθερίας; Δεν θα καταγγελλόταν πανταχόθεν; Και ακόμη: ποιος θα ήταν σταλήθεια ο φταίχτης, αν βρισκόταν ένας βλαξ που θα επετίθετο σε κάποιον από τους εν λόγω λειτουργούς;

Read moreΠολιτική εξουσία και δημοσιογραφική ελευθερία

Περί της εικονικής πορνογραφίας ανηλίκων

Για την πορνογραφία ανηλίκων έχω γράψει πριν σχεδόν 10 χρόνια αυτό εδώ το άρθρο. Εκεί έγραφα τα εξής σοφά λόγια:

Η παρ. 3 του άρ. 348Α ΠΚ τιμωρεί ακόμη και εικονικές αποτυπώσεις εικονικών ασελγών πράξεων. Στην περίπτωση αυτή όμως ο ζήλος των συντακτών του νόμου υπερβαίνει τα εσκαμμένα. Ο ποινικός νόμος δεν επιτρέπεται να τιμωρή την παιδεραστία (ή την πιπινοθηρία!) καθ’ αυτήν ως έξη, αλλά μόνο συγκεκριμένες παιδεραστικές πράξεις που βλάπτουν το έννομο αγαθό της ανηλικότητας. Διαφορετικά, η αρχή της βλάβης ως νομιμοποιός του Ποινικού Δικαίου εξοβελίζεται εις όφελος ενός Ποινικού Δικαίου του εγκληματία, των τηλεοπτικών παραθύρων και της μέσης νοικοκυράς και όχι της εγκληματικής πράξης. Περί αυτού όμως ακριβώς πρόκειται και εδώ: η δημιουργία εικονικού πορνογραφικού υλικού με εικονικούς ανηλίκους μόνο την εικονική ανηλικότητα βλάπτει, όχι την πραγματική, και μόνο εικονικά εγκλήματα μπορεί να στοιχειοθετήση, όχι πραγματικά. Πρόκειται ουσιαστικά για μία έμμεση τιμώρηση του εγκληματικού φρονήματος, όχι βέβαια καθ’ αυτό, αλλά μίας αβλαβούς εκδήλωσής του. Για να γίνη αυτό πιο κατανοητό, έστω το εξής παράλληλο παράδειγμα: εάν ο Α δημιουργεί πορνογραφικά κινούμενα σχέδια, στα οποία κάποιος αρσενικός χαρακτήρας «βιάζει» έναν θηλυκό χαρακτήρα ή ακόμη ο ένας σκοτώνει τον άλλο ή πλαστογραφεί την υπογραφή του άλλου, δεν μπορεί να υποστηριχθή δογματικά η τιμώρησή του για την πράξη αυτή (εικονικός βιασμός; εικονική ανθρωποκτονία; εικονική πλαστογραφία;).

Πράγματι, το άρ. 348Α παρ. 3 ΠΚ προβλέπει τις εξής ανοησίες:

Υλικό παιδικής πορνογραφίας, κατά την έννοια των προηγούμενων παραγράφων, συνιστά η αναπαράσταση ή η πραγματική ή εικονική αποτύπωση σε ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό φορέα του σώματος ή μέρους του σώματος ανηλίκου, κατά τρόπο που προδήλως προκαλεί γενετήσια διέγερση, καθώς και πραγματικής ή εικονικής ασελγούς πράξης που διενεργείται από ή με ανήλικο.

Άρα λοιπόν ο Έλλην νομοθέτης εξομοιώνει κανονιστικά το πραγματικό ανήλικο σώμα με το εικονικό: εικονικό ίσον πραγματικό, πράγμα που σημαίνει επίσης με μια απλή αντιστροφή και ότι πραγματικό ίσον εικονικό. Μα τι υπέροχη προστασία της ανηλικότητας, πόσο καλούλης είναι ο Έλλην νομοθέτης και τι μας νοιάζει εμάς η ελευθερία της έκφρασης.

Παρακαλώ; Η ελευθερία της έκφρασης; Τι σχέση μπορεί να έχη η ελευθερία της έκφρασης με ένα στυγερό εγκληματία, όπως ο πορνογράφος ανηλίκων;

Read moreΠερί της εικονικής πορνογραφίας ανηλίκων

Η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα σήμερα

Την 01η Δεκεμβρίου 2018 έδωσα μια ομιλία στο Ηράκλειο Κρήτης υπό την αιγίδα του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών, διοργανωθείσα από την κ. Δέσποινα Λιμνιωτάκη, την οποία και ευχαριστώ και από αυτήν εδώ την θέση. Η ομιλία διήρκεσε τρεις ώρες, στις οποίες εξετάσαμε την συνολική κατάσταση της ελευθερίας του λόγου στην Ελλάδα, νομοθετικά και νομολογιακά, υπό το … Read more Η ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα σήμερα

Υπέρ της ελευθερίας ψευδομαρτυρίας

Σύμφωνα με το άρ. 224 παρ. 1 και 2 ΠΚ

1. Όποιος ως διάδικος σε πολιτική δίκη δίνει εν γνώσει του ψευδή όρκο, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους. 2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος, ενώ εξετάζεται ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρχής αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση ή αναφέρεται στον όρκο που έχει δώσει, καταθέτει εν γνώσει του ψέματα ή αρνείται ή αποκρύπτει την αλήθεια.

Η διάταξη εισάγει ένα από τα πλέον κλασσικά αδικήματα, ένα αδίκημα που μαζί με τα αδελφάκια του, την ψευδή καταμήνυση και, κυρίως, την συκοφαντική δυσφήμηση, κάνει τα πινάκια των δικαστηρίων να στενάζουν, ένα αδίκημα που υπάρχει ήδη από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης. Οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ ενετείλατο ο αυστηρός Θεός στην Ενάτη Εντολή και έκτοτε πράγματι η ψευδορκία έχει διατελέσει ένα αυτονόητο έγκλημα περί την απονομή της δικαιοσύνης.

Δεν είναι τάχα αυτονόητα όλα αυτά;

Όχι, δεν είναι.

Τι θα γινόταν τάχα αν καταργούσαμε το αδίκημα της ψευδορκίας; Θα σταματούσε η Γη να περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο; Θα διακινδύνευε σοβαρά η απονομή της δικαιοσύνης στην χώρα μας;

Όχι.

Read moreΥπέρ της ελευθερίας ψευδομαρτυρίας