Οι ραπισματοδέκτες

Οι ραπισματοδέκτες είναι οι εργαζόμενοι σε εκείνο τον εξειδικευμένο κλάδο υπηρεσιών οι οποίοι, με το αζημίωτο φυσικά, δέχονται ραπίσματα, προπηλακισμούς και λοιπές απλές σωματικές βλάβες και έργω εξυβρίσεις από ανθρώπους που θέλουν να εκτονωθούν. Δεν σου μάνταρε τις κάλτσες η γυναίκα σου; Την σκρόφα, πετάγεσαι στον ραπισματοδέκτη της γειτονιάς σου και του αστράφτεις δυο χαστούκια, 19,95 ευρώ, συμπεριλαμβάνεται ΦΠΑ. Και γλυτώνεις και την μήνυση για ενδοοικογενειακή βία.

Read moreΟι ραπισματοδέκτες

Περί Πελαγιανισμού

Ας υποθέσουμε ότι για κάποιον λόγο έχουμε ανάγκη μεταφυσικής σωτηρίας από ένα Σωτήρα Θεό. Και ας υποθέσουμε ότι υπάρχει Θεός. Ποια είναι η σχέση του Θεού με αυτήν την σωτηρία; Την επιβάλλει, την ευνοεί, την καθιστά εφικτή; Είναι αναγκαίος ή περιττός;

Μια πιθανή απάντηση είναι ο απόλυτος προορισμός: ο Θεός, ο παντογνώστης και παντοδύναμος, έχει επιλέξει προ πάντων των αιώνων όσους πρόκειται να σωθούν. Ο αριθμός τους έχει κλείσει και οτιδήποτε και αν πράξουν δεν πρόκειται να αλλάξη την βούληση του Θεού. H θεία Χάρις είναι ακαταμάχητη, το άτομο δεν έχει ελευθερία βούλησης, δεν μπορεί να διαλέξη να μην σωθή.

Η Ορθοδοξία υιοθετεί την μέση άποψη: θεία Χάρις και ατομική βούληση ενεργούν από κοινού, η μία δεν νοείται χωρίς την άλλη, καίτοι το προβάδισμα ανήκει ασφαλώς στην θεία Χάριν. Για να καρποφορήση όμως απαιτείται και η συνεργία του ανθρώπου. H θεία Χάρις παρέχεται σε όλους δαψιλώς, λίγοι όμως την αξιοποιούν: είναι καθολική, όχι όμως και ακαταγώνιστη, διότι είναι δώρο Θεού. Το προπατορικό αμάρτημα απλώς αμαύρωσε την ανθρώπινη φύση, αλλά δεν κατήργησε εντελώς το καθ’ ομοίωσιν.

Read moreΠερί Πελαγιανισμού