Ο προεδρος Λουλα ανετρεψε ολα τα προγνωστικα για να γινει απο τους πιο επιτυχημενους ηγετες της Λατινικης Αμερικης στην μνημη των κατοικων της. Πλουσια τα διδαγματα για Λατινοαμερικανους και μη
Οταν ο Λουίζ Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα εξελεγη 35ος προεδρος της Βραζιλιας πριν 8 χρονια, πολλοι οικονομικοι αναλυτες πανικοβληθηκαν. Υπηρξε διαχυτος φοβος για μια πιθανη αναστροφη της σχετικα καλης πορειας που ειχε δει η Βραζιλια υπο τον προεδρο Καρντοζο, με ανοιγμα αγορων, υπευθυνη δημοσιονομικη πολιτικη και αποκλιμακωση του πληθωρισμου.
Οι συγκρισεις με τον Τσαβεθ στην Βενεζουελα και την πολυ μεγαλη αναταραχη στην Αργεντινη ερχοντουσαν αυτοματα στο μυαλο και η απαισιοδοξια ηταν γενικευμενη. Το ρεαλ υποτιμηθηκε αποτομα και οι δεικτες εκτιμωμενου ρισκου για την βραζιλιανικη οικονομια απογειωθηκαν. Κιομως, ο Λουλα απογοητευσε τους βιαστικους και ενιοτε κακοπιστους μαντεις κακων. Το εβδομο απο τα οχτω παιδια φτωχων ανθρωπων που εμαθε να διαβαζει στα 10 του, χειριστης εργοστασιακης πρεσας χωρις ιδιαιτερη μορφωση, συνδικαλιστης του εργατικου κινηματος, προεδρος ενος κομματος με μαρξιστικες ριζες και σημα ενα κοκκινο αστερι… κιομως ειχε ψυχραιμια και πραγματισμο που υπερισχυσε της ιδεοληψιας.