Ως ποτε θα πληρωνουμε ετσι την ιδεοληψια και τον ερασιτεχνισμο

Η πιθανοτατα πιο ανοητη θεωρια πρακτικης πολιτικης που ακουσα ποτε ηταν επι ΝΔ κατα το 2007, οτι αφηνουν τις διαφορες εκδηλωσεις βιας αχαλινωτες και ελευθερες “για να μην εχουν κανενα νεκρο”. Το αποτελεσμα ηταν φυσικα η βια να μην ξεθυμαινει αλλα ισα ισα να εθιζονται σε αυτην ολο και περισσοτεροι, αστυνομικοι και αναρχοκαφροι, μεχρι που φτασαμε στο να εχουμε και νεκρο και πρωτακουστες εκδηλωσεις βιας στο κεντρο της Αθηνας. Εγραφα τοτε οτι

Κιομως η τσαπατσουλια, αδιαφορια και ανικανοτητα του ελληνικου κρατους σκοτωνουν

Ηλπιζα οτι δεν θα εχουμε ποτε πια αφορμη για τετοιες σκεψεις. Ματαια.

Το πρωτο πραγμα που με ρωτησαν σημερα οταν μαθαμε για τους τρεις νεκρους στην Αθηνα ειναι: is the greek government that incompetent?

Σκεφτηκα να αρχισω να εξηγω το υποβαθρο της ελληνικης ανοχης στην βια, ειδικα την αριστερη, αλλα τελικα κατεληξα στην απλη και οδυνηρη σκεψη: ναι οι ελληνικες κυβερνησεις ειναι ανικανες, λογω μυωπιας, ερασιτεχνισμου και ιδεοληψιας και σε αυτο καθρεφτιζουν κατα κανονα την ελληνικη κοινωνια.

Μυωπια γιατι δεν βλεπουν περα απο την μυτη τους, προσπαθουν να αποφυγουν το προβλημα σημερα και αυριο εχει ο θεος. Ερασιτεχνισμος γιατι αντι να βαζουν τα καλυτερα ατομα στις καλυτερες θεσεις ανεχονται μια αστυνομια σε διαλυση, μια πυροσβεστικη υπηρεσια που κατα τα φαινομενα δεν επαρκει. Ιδεοληψια γιατι μενουν στα παραδοσιακα κολληματα που μαστιζουν την Ελλαδα χωρις να σκεφτουν δευτερολεπτο αν εχουν νοημα.

Read moreΩς ποτε θα πληρωνουμε ετσι την ιδεοληψια και τον ερασιτεχνισμο

Σχόλιο σε μια επέτειο

Ο πρόωρος και άδικος θάνατος του εφήβου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πέρυσι συγκλόνισε τους πάντες. Η νεοελληνική κοινωνία πέρασε δύσκολες ώρες, το κοινό περί δικαίου αίσθημα όλων μας δοκιμάστηκε, κλονίστηκε ανεπανόρθωτα η δημόσια ασφάλεια, εθίγησαν ατομικά δικαιώματα πολλών –για να το πούμε τελοσπάντων, εντελώς αγοραία, επικράτησε πανικός και μπάχαλο. Το συμπέρασμα που κάθε παρατηρητικός Νεοέλληνας συνήγαγε ή πάντως όφειλε να έχει συναγάγει από την περυσινή περιπέτεια ήταν σαφές: Πρέπει ως νεοελληνική Πολιτεία και ως οργανωμένο Κράτος να καταφέρουμε να ελέγξουμε επιτέλους τρία πράγματα: Την αστυνομία μας (εκπαίδευση και προσλήψεις προσωπικού σε αυτή), τις διάφορες αντιεξουσιαστικές ομάδες από νεόκοπους Τσε των Εξαρχείων και, τέλος, το συναίσθημά μας…

Έναν χρόνο μετά το θλιβερότατο συμβάν, ακόμη και αν ο Χρυσοχοίδης καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να ελέγξει τα δύο πρώτα από τα τρία που ανέφερα, αποτυγχάνει ωστόσο παταγωδώς στον έλεγχο του τρίτου. Η αποτυχία του βέβαια δεν είναι προσωπική, δεν του καταλογίζεται λοιπόν ως μομφή. Η αποτυχία είναι συλλογική, είναι αποτυχία ενός λαού, καθενός εξ ημών χωριστά και όλων από κοινού εις ολόκληρον. Αποτυγχάνουμε και φέτος να ελέγξουμε το συναίσθημά μας, όπως αποτύχαμε και πέρυσι. Ενόψει της δίκης ενός κατηγορουμένου (του Κορκονέα, όπως νομίζω ότι λέγεται ο εμπλεκόμενος αστυνομικός από την σφαίρα του οποίου έχασε την ζωή του ο Γρηγορόπουλος), αποτυγχάνουμε παταγωδώς να εξασφαλίσουμε στον κατηγορούμενο μια δίκαιη με όλη την σημασία της λέξης διαδικασία (μια fair trial επί το αγγλικότερον).

Read moreΣχόλιο σε μια επέτειο

αναΜορφωση στην Ελληνικη Αστυνομια

Ποιος ειπε οτι δεν υπαρχουν καινοτομα μυαλα στην ΕΛ.ΑΣ. Θα θυμαστε ισως την γκρινια μας για τις μεθοδους που χρησιμοποιει η ελληνικη αστυνομια κατα την προσληψη μελλοντικων αστυνομικων. Δεν εισαστε οι μονοι. Λαβαμε πριν λιγες μερες ενα ηλεκτρονικο γραμμα απο τον αστυφυλακα Ιασωνα Παπαγιαννιδη, της υπηρεσιας Εσωτερικων Υποθεσεων της Ελληνικης Αστυνομιας. Σε αυτο μας λεει, … Read more αναΜορφωση στην Ελληνικη Αστυνομια

Που ειναι ο Μπομπυ μας?

Το 1968 βιαιες εξεγερσεις συγκλονιζαν τις ΗΠΑ, απο τα κορυφαια της πανεπιστημια μεχρι τα χειροτερα γκετο, η χωρα διχασμενη στα δυο απο το Βιετναμ και τις φυλετικες διαμαχες. Η παρομοιωση με την Ελλαδα σημερα ειναι σιγουρα τραβηγμενη, αλλα η αναγκη για εναν σοβαρο, ιδεαλιστη και οραματικο ηγετη ηταν ισως ιδια στις ΗΠΑ τοτε οσο στην Ελλαδα σημερα.

Κοιταχτε αυτον τον τρομερο λογο του Μπομπυ Κεννεντυ σχετικα με το κυμα βιας που επληττε την χωρα:

Whenever any American’s life is taken by another American unnecessarily – whether it is done in the name of the law or in defiance of the law, by one man or a gang, in cold blood or in passion, in an attack of violence or in response to violence – whenever we tear at the fabric of our lives which another man has painfully and clumsily woven for himself and his children, whenever we do this…then the whole nation is degraded.

Yet we seemingly tolerate a rising level of violence that ignores our common humanity and our claims to civilization alike.

Too often we honor swagger and bluster and the wielders of force; too often we excuse those who are willing to build their own lives on the shattered dreams of other human beings.

But this much is clear; violence breeds violence, repression breeds retaliation, and only a cleansing of our whole society can remove this sickness from our souls.

Read moreΠου ειναι ο Μπομπυ μας?

“Εξεγερση” και οι μακροπροθεσμες αλλαγες που μπορει να φερει

Η εξεγερση του Σπαρτακου και των σκλαβων το 73 πΧ εναντιον της Ρωμης ηταν μια πολυ ενδιαφερουσα στιγμη στην δυτικη ιστορια και αρκετα ρομαντικη για να την κανει ταινια ο Σ. Κουμπρικ. Ηταν ομως και εντελως ανουσια απο την αποψη ενος αντικειμενικου αναλυτη. Οι σκλαβοι δεν ηταν, ουτε θα μπορουσαν να γινουν ποτε φορεις πολιτικης αλλαγης, οπως μας ελεγε στο Λυκειο ενας (τρομερα ενδιαφερων, μαρξιστης) καθηγητης. Απο την στιγμη που το ολο μοντελο αναπτυξης της εποχης στηριζοταν στην δουλεία, παντα υπηρχε η αναγκη για δουλους. Ο Σπαρτακος ακομα και αν κερδιζε δεν θα εξαλειφε την δουλεία, απλα θα αλλαζε την ταυτοτητα των δουλων.

Ο Αριστοτελης ελεγε οτι αν ο αργαλειος υφαινε μονος του δεν θα υπηρχε αναγκη για δουλους. Ειναι ενδιαφερον οτι σημερα ο αργαλειος υφαινει σχεδον μονος του αλλα η αναγκη για εργασια δεν εχει εξαλειφθει πληρως, απλα εχουμε περασει σε ανωτερες μορφες της: πιο ανετη και δημιουργικη εργασια, πλην ομως εργασια. Το προβλημα στην Ελλαδα ειναι νομιζω οτι οι Ελληνες δεν ειναι προθυμοι για οποιασδηποτε μορφης εργασια. Φαινεται πραγματικα να πιστευουμε ομαδικα στο δωρεαν γευμα και στην ενεργεια εκ του μηδενος. Το ελληνικο μοντελο στηριζεται σε παραλογο βαθμο στην αποκτηση αγαθων, αξιωματων και θεσεων εργασιας χωρις κοπο και μοχθο.

Σημερα οι νεοι εξεγειρονται, μας λενε τα ΜΜΕ. Ειναι αγανακτισμενοι με το συστημα που τους αναγκαζει να ψαχνουν γνωριμιες και ρουσφετια για μια θεση εργασιας, να παρακαλανε και να λαδωνουν σε 45 μεριες για να φτιαξουν μια επιχειρηση, να δουλευουν για αχρηστα αφεντικα και ολιγοφρενεις εργοδοτες, να τους κυβερνουν ατομα χωρις τις στοιχειωδεις γνωσεις και ικανοτητες.

Τι αποτελεσμα ομως μπορει να εχει αυτη η “εξεγερση”? Ειναι οι νεοι μας φορεις πολιτικης αλλαγης ή περισσοτερο αλλαγης της κυριαρχης νοοτροπιας που εχει φερει την χωρα εδω που ειναι? Μπορουν να κανουν αυτο που ο Σπαρτακος ποτε δεν θα μπορουσε?

Read more“Εξεγερση” και οι μακροπροθεσμες αλλαγες που μπορει να φερει

Η κατανομη της (αντικοινωνικης) συμπεριφορας σε μια κοινωνια

Μπορει η συστηματικη και ευρεια ανοχη στην βια να την νομιμοποιει κι ενισχυει?

Η απαντηση ειναι νομιζω σαφης. Η αντικοινωνικη συμπεριφορα, οπως και καθε αλλη συμπεριφορα πηγαζει απο την κοινωνια, τις συνηθειες και τις ιδεολογιες που υπαρχουν σε αυτην. Οι πασης φυσης βιαιοι και ακραιοι ανθρωποι, χουλιγκανοι εως τρομοκρατες, μεσα απο την κοινωνια βγαινουν. Δεν ειναι, συνηθως, ατομα με βαριες ψυχασθενειες που δρουν εντελως εξω απο τις νορμες της κοινωνιας στην οποια ζουνε. Ειναι εκφανσεις υπαρχοντων ρευματων, αλλα πιο ακραιες. Ειναι ατομα που παιρνουν αυτο που ολοι δεχονται ως ανεκτο, και το προχωρανε ενα σκαλι πιο πανω. Ειναι τα ατομα που αν ειναι αποδεκτο να ακους δυνατη μουσικη μεχρι τις 10 θα βαζουν ακομα πιο δυνατη μεχρι τις 12. Ειναι τα ατομα που αν ειναι αποδεκτο να σπας το οριο ταχυτητας κατα 10 χαω θα το σπανε κατα 30.

Παρα πολλα ανθρωπινα χαρακτηριστικα, απο τα φυσικα (υψος, βαρος) εως τα πνευματικα (IQ) παρατηρειται οτι εχουν μια κανονικη (ή Γκαουσιανη) κατανομη. Μια μεγαλη μαζα του πληθυσμου βρισκεται κοντα στον μεσο ορο, ενω οσο πιο μακρια πας απο τον μεσο ορο τοσο λιγοτεροι ανθρωποι υπαρχουν. Ο μεσος δυτικος αντρας ειναι ας πουμε 80 κιλα. 50% των ανδρων ειναι απο 70 εως 90 κιλα. Λιγοι ειναι 100 κιλα και ελαχιστοι ειναι 130 κιλα.

Οι ιδεες και ιδεολογιες που κουβαλαει ενα ατομο ειναι αποτελεσμα ενος συνδυασμου γενετικων χαρακτηριστικων (IQ, επιπεδα τεστοστερονης κτλ) και επικτητων/περιβαλλοντικων χαρακτηριστικων (μορφωση, φροντιδα απο γονεις, μιμηση κτλ). Μια και ολα αυτα τα χαρακτηριστικα εχουν μια λιγο πολυ Γκαουσιανη κατανομη, το φυσικο αποτελεσμα ειναι οι ιδεολογιες σε μια κοινωνια να κατανεμονται λιγο πολυ γκαουσιανα. Με την ανοχη ή αποστροφη στην βια τα πραγματα ειναι πολυ παρομοια νομιζω. Μια χωρα μπορει να εχει συμπεριφορες απο ολο το φασμα, απο ατομα που δεν βλαπτουν μυγα μεχρι ατομα που ειναι ετοιμα να σκοτωσουν οποιον διαφωνει μαζι τους, αν ξερουν οτι δεν θα υπαρξουν συνεπειες για τους ιδιους.

ANohiStinBia

Η διαφορα ειναι στα ποσοστα των ατομων που υπαρχουν σε καθε κατηγορια. Τοσο η Γερμανια οσο η Ελλαδα εχουνα τομα απο το Α εως το Ω κομματι του φασματος. Αλλα θεωρω οτι η Ελλαδα ειναι μετατοπισμενη λιγο προς τα δεξια, στην πρασινη κατανομη εναντι της μπλε που ειναι η Γερμανια. Η διαφορα στον μεσο ορο ειναι μικρη, ομως ενα πολυ σημαντικο χαρακτηριστικο της Γκαουσιανης κατανομης ειναι οτι μια μικρη μετατοπιση του μεσου φερνει πολυ μεγαλη αλλαγη στο ποσοστο που βρισκεται στα ακρα. Ενω ο μεσος Ελληνας διαφερει λιγο απο τον μεσο Γερμανο, το ποσοστο Ελληνων που βρισκεται στο σημειο Χ και ειναι ετοιμοι να τα σπασουν ειναι διπλασιο απο οτι στην Γερμανια. Το ποσοστο οσων θα εριχναν μολοτωφ σε ΜΑΤατζη και σφαιρα σε 15χρονο παιδακι εινα 5 πλασιο.

Read moreΗ κατανομη της (αντικοινωνικης) συμπεριφορας σε μια κοινωνια

Το τελος της σιωπης των ικανων και η αναγκη για Ηγεσια

Η πολιτικη των μεσοβεζικων καταστασεων και της μιζερης διατηρησης της κληρονομημενης εξουσιας απετυχε. Ειναι ωρα για ατομα που θα τραβηξουν τους Ελληνες μπροστα, που θα ανοιξουν τον δημοσιο διαλογο και θα δειξουν ηγεσια

Μεσα απο τους καπνους αυτων των ημερων, προϊον της τραγικης αποτυχιας του ελληνικου κρατους, αρχιζει σιγα σιγα να διαφαινεται καθαρη η εικονα ενος γενικοτερου διδαγματος: η προοδος της Ελλαδας δεν μπορει να ερθει χωρις την συμμετοχη των Ελληνων. Το προτζεκτ της κανονικοποιησης (του εξευρωπαϊσμου) της Ελλαδας δεν μπορει να κατορθωθει ερημην των Ελληνων.

Ας εξηγηθω: οι πρωτογνωρες καταστροφες που ειδαμε αυτες τις μερες εχουν ξεκαθαρα να κανουν με την κουλτουρα της βιας στην χωρα μας, με το προβλημα οτι οι κοινωνικες ή ακομα και ιδεολογικες διαμαχες τεινουν να καταληγουν σε φτηνους τσαμπουκαδες. Ξερουμε οτι εκφραση πολλων συστηματων ιδεων στην Ελλαδα ειναι εξαιρετικα βιαιη. Αλλα το βαθυτερο προβλημα ειναι οτι τα συστηματα ιδεων πολλων Ελληνων ειναι προβληματικα.


Οπως παρατηρει ο Εκονομιστ σε εξαιρετικο αρθρο του

THERE is something weird and frightening about the sight of a modestly prosperous European country—assumed by most outsiders to have recovered from its rocky history of coups and civil strife—that is suddenly gripped by an urban uprising that the authorities cannot contain.

Ειναι οντως τρομακτικο μια πλουσια και δημοκρατικη χωρα να υποφερει ετσι.

Read moreΤο τελος της σιωπης των ικανων και η αναγκη για Ηγεσια