απεργια-πεινας

Πριν χρόνια και καιρούς είχα ασχοληθή με το ζήτημα της αναγκαστικής σίτισης απεργών πείνας που δεν τυγχάνουν κρατούμενοι σε μια μνημειώδη ανάρτηση, που συμπληρώθηκε με μια μνημειωδέστερη συζήτηση στα σχόλια. Αίφνης, προέκυψε στην (ακροαριστερή) επικαιρότητα νέα περίπτωση απεργίας πείνας με τον Νίκο Ρωμανό. Ερωτάται λοιπόν ολίγον διαφοροποιημένα:

επιτρέπεται η αναγκαστική σίτιση κρατούμενου απεργού πείνας;

[άσχετο, πώς μου ήρθε τώρα: ο τέως απεργός πείνας Σακκάς με τις μη αναστρέψιμες βλάβες πού να είναι, χάθηκε αυτό το παλληκάρι, ώπα, θυμήθηκα, την έχει κοπανήσει]

Read moreΠερί αναγκαστικής σιτίσεως ΙΙ

Όχι, δεν αναφέρομαι εδώ στο τι περνάγαμε μικροί (βασικά, εγώ το έτρωγα όλο το φαΐ μου, φαίνεται άλλωστε!). Αναφέρομαι στο φαινόμενο των απεργών πείνας, για την ακρίβεια των απεργών πείνας τελικού σταδίου.

Επιτρέπεται νομικά, αλλά και ηθικά, η αναγκαστική τους σίτιση;

Από Σωφρονιστικού Κώδικα άρξασθαι:

Σύμφωνα με το άρ. 31 παρ. 3 Ν. 2776/1999

Αν ο απεργός περιέλθει σε κατάσταση άμεσου κινδύνου ζωής ή σοβαρής και μόνιμης βλάβης της υγείας του εφαρμόζεται ανάλογα η διάταξη του άρθρου 29 παράγραφος 3 του παρόντος. Για τη φύση και την έκταση των μέτρων συνεκτιμώνται η προσωπικότητα του κρατουμένου, οι επιδιώξεις του και η σταθερότητα της απόφασής του.

το δε άρ. 29 παρ. 3 προβλέπει

Αν ο κρατούμενος δεν βρίσκεται σε κατάσταση να συναινέσει ή αρνείται τη συναίνεσή του σε ιατρική πράξη κατά την προηγούμενη παράγραφο, η οποία πράξη κρίνεται αναγκαία για την υγεία του, ο αρμόδιος δικαστικός λειτουργός διατάσσει τη λήψη των κατάλληλων κατά περίπτωση μέτρων.

Read moreΠερί αναγκαστικής σιτίσεως