Η σχεση μισθων και ανεργιας και το παραδειγμα των παραλογων τιμων στα ταξι

Το κειμενο πρωτοδημοσιευτηκε σε λιγο συντομοτερη εκδοση στην Καθημερινη

Οι οδηγοι ταξι εχουν ενα κοινο με μεγαλο μερος των νεων εργαζομενων στην Ελλαδα και με την ηγεσια της Δημοκρατικης Αριστερας: φαινεται να αγνοουν εναν απο τους νομους με την καθολικοτερη ισχυ στην οικονομικη επιστημη

Μια απο τις χαρακτηριστικοτερες εικονες της οικονομικης κρισης στην Ελλαδα ειναι οι ουρες ταξι που περιμενουν με τις ωρες για πελατη, ειδικα την νυχτα. Η ειρωνεια του ζητηματος ειναι οτι οι ουρες δεν υπαρχουν λογω ελλειψης ανθρωπων που θελουν να μετακινηθουν. Aκομα και σε μερη οπως το Γκαζι, με πληθος ανθρωπων να κυκλοφορουν, τα ταξι μενουν αεργα. Ο λογος ειναι προφανης, οταν ολοι οι Ελληνες πιεζονται οικονομικα, το να δωσεις 15 ευρω για μια μικρη διαδρομη με το ταξι ακουγεται παρανοϊκο.

Αυτο που φαινεται να μην καταλαβαινουν τα συνδικατα των ταξι ειναι οτι οι υψηλες ταριφες που καταφεραν να αποσπασουν ως λαφυρο απο σειρα αδυναμων, ατολμων και μυωπικων ελληνικων κυβερνησεων δεν ειναι παντα ωφελιμες, ακομα και αν τους νοιαζει το στενο συμφερον της συντεχνιας τους και μονο.

Read moreΗ σχεση μισθων και ανεργιας και το παραδειγμα των παραλογων τιμων στα ταξι