Μηχανιστικές προσεγγίσεις και μέτρα που οπισθοκροτούν στην πανδημία

(με τον Σωτήρη Βανδώρο, Αν. Καθηγητή Οικονομικών Υγείας στο King’s College London και Adjunct Αν. Καθηγητή στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Harvard. vandoros@hsph.harvard.edu ) Ελαφρώς διαφορετική έκδοση δημοσιεύτηκε στο Βήμα Ίσως θυμάστε, προ δεκαετίας, την μεγάλη αύξηση στον φόρο πετρελαίου θέρμανσης με στόχο την αύξηση των φορολογικών εσόδων. Το αποτέλεσμα ήταν όχι μόνο να πνιγόμαστε ως σήμερα … Read more Μηχανιστικές προσεγγίσεις και μέτρα που οπισθοκροτούν στην πανδημία

Η ύφεση της πανδημίας και η αγορά υπηρεσιών

Δημοσιεύτηκε σε λίγο διαφορετική έκδοση στα Νέα Πόσο βαθιά ύφεση περιμένουμε να έρθει το επόμενο διάστημα στην Ελλάδα, και τι μπορεί να γίνει για να αποφύγουμε τα χειρότερα; Σε ενδιαφέρουσα συνέντευξη του (Τα Νέα, 19.10.2020), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας είπε μεταξύ άλλων ότι αν έχουμε επιδείνωση της επιδημίας ερχόμαστε κοντά στο … Read more Η ύφεση της πανδημίας και η αγορά υπηρεσιών

Γνωσεις των νεων περι κομμουνισμου

Σε συνεργασια με το ΚΕΦΙΜ και χρησιμοποιωντας την βαση δεδομενων paignia.net καναμε μια ερευνα γνωμης σχετικα με τις γνωσεις των νεων περι κομμουνισμου. Η μελέτη, έχει ως στόχο την καταγραφή και μέτρηση των γνώσεων των νέων Ελλήνων (18-40) σχετικά με τον κομμουνισμό και το πώς οι γνώσεις και οι στάσεις τους συσχετίζονται με τις πολιτικές … Read more Γνωσεις των νεων περι κομμουνισμου

Από την εποχή του φουγάρου στην εποχή της γνώσης

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη

Σε προηγούμενο άρθρο μιλούσαμε για την ζημιά που κάνει η υπερβολική ρύθμιση στην αγορά εργασίας. Αυτές τις μέρες, απτό παράδειγμα περιγράφει γλαφυρά την σοβιετική νοοτροπία της κυβέρνησης και την πολλαπλή ζημία που προκαλεί, φανερή ακόμα και στους δρόμους της πόλης. Η κυβέρνηση ρυθμίζει την αγορά εργασίας λες και βρίσκεται στο Μετρόπολις του Φριτς Λανγκ (1927). Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά να γυρίζει την οικονομία στο 1927.

Η ιστορία της έμμισθης εργασίας χαρακτηρίζεται, στο μυαλό πολλών, από μια συνεχή πάλη για περισσότερο ελεύθερο χρόνο και υψηλότερους μισθούς. Ποιος έφερε το 8ωρο, αν όχι οι αγώνες των εργαζομένων; Η σωστή απάντηση είναι: η άνοδος της παραγωγικότητας χάρη στην εκβιομηχάνιση, σε συνδυασμό με την εξομάλυνση της αγοράς εργασίας.

Σκεφτείτε ότι οι (αυτοαπασχολούμενοι) αγρότες του 1900 φυσικά δεν ήξεραν από 8ωρα. Όσο χρειαζόταν, δούλευαν, από ανατολή μέχρι δύση του ήλιου. Κανένας αγώνας ή απεργία δεν θα το άλλαζε αυτό. Οι βιομηχανικοί εργάτες κατάφεραν να ξεφύγουν από τον ζυγό αυτής της αδιάκοπης εργασίας επειδή δούλευαν σε βιομηχανίες, με μηχανήματα που πολλαπλασίαζαν την δύναμη του κόπου τους.

Read moreΑπό την εποχή του φουγάρου στην εποχή της γνώσης

Airbnb: φιλοξενία στην νέα ελληνική

Η πλήρης έκδοση του κειμένου που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις “Αντιπαραθέσεις”, με την άλλη πλευρά να υποστηρίζει ο κ. Τάσιος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων

Ξέρεις ότι το Airbnb πιάνει στην χώρα, όταν Έλληνες κάποιας ηλικίας, χωρίς ιδιαίτερη αγάπη στην τεχνολογία ή ανάγκη χρημάτων, νοικιάζουν το αγαπημένο τους εξοχικό συστηματικά μέσω της πλατφόρμας. Και σκέφτονται και άλλους χώρους, σαν να είναι παιχνίδι.

Η μίσθωση σπιτιών και εξοχικών σε περιόδους που δεν τα χρησιμοποιείς, δεν εφευρέθηκε τώρα. Η Airbnb όμως έφερε πραγματική επανάσταση στην αγορά, ξεκλειδώνοντας ακίνητο πλούτο που έμενε αδρανής και άχρηστος, χάρη σε δύο χαρακτηριστικά: ευκολία, εμπιστοσύνη.

Το Airbnb είναι πολύ ευκολότερο από προηγούμενα μοντέλα ενοικίασης, λόγω σύγχρονης τεχνολογίας και πελατών που είναι εξοικειωμένοι με αυτήν. Δεν χρειάζονται τουριστικά γραφεία και πολύπλοκες συνεννοήσεις, βάζεις το σπίτι σου με τρία κλικ στην πλατφόρμα, με δύο κλικ το αναζητά ο πελάτης. Διαλέγει, κλείνετε σύμβαση και σε πληρώνει με άλλα δύο.

Read moreAirbnb: φιλοξενία στην νέα ελληνική

Νομπέλ 2017: Ριτσαρντ Θεηλερ και Συμπεριφορικα Οικονομικα

Ο Ριτσαρντ (Ντικ) Θεηλερ κερδισε το Νομπελ Οικονομικων 2017 για την συμβολη του στα Συμπεριφορικα Οικονομικα. Τι ακριβως ειναι τα συμπεριφορικα οικονομικα, και γιατι πρεπει να μας νοιαζει;
Ενα εισαγωγικο κειμενο, μια μπονους συνεντευξη, και ενα παλιοτερο κειμενο ειδικα για την Ελλαδα, θα λυσουν καθε απορια :)

1) Ο οικονομολόγος που μας λύνει τα χέρια – δένοντας τα

Δημοσιευτηκε λιγο διαφορετικο στην Athens Voice

«Σας παρακαλώ κύριε Μπιτζίδη, μαζέψτε τα γλυκά από το τραπέζι, δεν θέλω να φάω άλλα», η γνωστή σκηνή σε κάθε γιορτινό τραπέζι ανά την χώρα. Μα όποιος όντως δεν θέλει, απλά δεν τρώει, θα έλεγε ένας παραδοσιακός οικονομολόγος ή φιλελεύθερος φιλόσοφος. Όχι όμως ο Ντικ Θέηλερ (Thaler) που κέρδισε προχτές το Νομπέλ Οικονομικών, ο οποίος θα σας πρότεινε για να γλυτώσετε από τον κακό εαυτό σας, να κλειδώσετε τα γλυκά σε χρηματοκιβώτιο που προκαλεί ηλεκτροσόκ όταν πάτε να το ανοίξετε.

Αντισυμβατικός πανεπιστημιακός, όπως μαρτυρούν και τα δύο βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης που έγραψε, με εκατομμύρια αντίτυπα πωλήσεις, και βέβαια η όλο χαμόγελα εμφάνιση του σε χολλυγουντιανό μπλοκμπάστερ συνοδευόμενος από λαμπερή στάρλετ.

Χαρακτηριστικά αντισυμβατικές και οι ερευνητικές απορίες του βραβευθέντος, πρωτοστάτη των Συμπεριφορικών Οικονομικών: Πώς γίνεται έξυπνοι άνθρωποι να φέρονται ενίοτε τόσο χαζά, για την τσέπη τους, την καριέρα τους ή και την συναισθηματική τους ζωή; Τι σημαίνει πραγματικά πειρασμός και ανυπομονησία; Κατ’επέκταση, γιατί τόσοι Έλληνες δυσκολευόντουσαν να πληρώσουν εγκαίρως τους λογαριασμούς τους, ακόμα και στις εποχές των παχύτερων αγελάδων; Τέτοιες, απλές, «χαζές» (κατά τον ίδιο) ερωτήσεις διαπερνούν το έργο του Θέηλερ και τον οδηγούν στην διαπίστωση ότι δεν είμαστε τέλειοι, δεν είμαστε καν κατά προσέγγιση ορθολογιστές στις σημαντικές αποφάσεις ζωής.

Read moreΝομπέλ 2017: Ριτσαρντ Θεηλερ και Συμπεριφορικα Οικονομικα

Ελληνική αυτοκαταστροφή: Όταν αυτοκτονούν για να μην αλλάξουν

Δημοσιευτηκε σε λιγο διαφορετικη εκδοση στην Καθημερινη

«Κάτσε να’ρθει δώ ο umber (sic) και θα δει τι θα πάθει». Ξημερώματα Ιουλίου στο λιμάνι του Πειραιά, οι ασχημότερες εικόνες της αμεταρρύθμιστης Ελλάδας που παραμένει σε βαθιά κρίση. Ουρές ταξί, έξω και πέρα από τις προκαθορισμένες πιάτσες, σε κάθε πλευρά του δρόμου, μίξη απόγνωσης, οργής και φτηνού τσαμπουκά που δυσφημίζει την πόλη στους επισκέπτες και κάνει τον Αθηναίο να μετανιώνει που επέστρεψε. Μικρό αυτοκίνητο σταματάει με αλάρμ μπροστά στην πύλη του λιμανιού, οδηγοί ταξί μυρίζονται ανταγωνιστή και κινούνται απειλητικά. Σε δευτερόλεπτα η κατάσταση πάει να ξεφύγει, χτυπάνε το καπώ και προσπαθούν να ανοίξουν την πόρτα του επιβάτη. Αν ο Αθηναίος δεν φώναζε «τι κάνετε κει, ντροπή σας!» ποιος ξέρει τι κατάληξη θα είχαμε.

Αντί να καταδιώκουν όμως τους χαμηλόμισθους νέους της uber που βρήκαν εργασία χάρη στην δειλή ημι-απελευθέρωση της αγοράς, οι οδηγοί κίτρινων ταξί θα έπρεπε να κατηγορούν τον μυωπικό τους εαυτό και την (επιεικώς) ανεπαρκή συνδικαλιστική τους ηγεσία.

Πρόκειται για τυπική ιστορία ελληνικής αυτοκαταστροφής: μια επαγγελματική ομάδα που μέσα από ακραίες διεκδικήσεις, αδιαφορία για τον πελάτη και απλή καθαρή άγνοια του πως λειτουργεί η αγορά, αυτοκτονεί σταδιακά. Γιατί, πέρα από ζητήματα κράτους δικαίου (πόσο βάρβαρο θέαμα 20 αφηνιασμένοι άνδρες να παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους χωρίς να δίνουν λογαριασμό) και διανεμητικής δικαιοσύνης (προηγείται κοινωνικά το «δίκιο» του μεσοαστού ιδιοκτήτη ταξί και όχι του ανέργου που προσλαμβάνει η uber;), τα ταξί έβλαψαν και συνεχίζουν να βλάπτουν πρώτα απ’όλα τον εαυτό τους.

Read moreΕλληνική αυτοκαταστροφή: Όταν αυτοκτονούν για να μην αλλάξουν