Μικρή εμπειρική έρευνα περί της λεπτής τέχνης του νομοθετείν, μέρος Θ

Συνεχίζω και σε αυτήν την ανάρτηση την παρουσίαση των διεθνών συμβάσεων που συνήψε η χώρα μας τα έτη 1990-2016. Στο προηγούμενο επεισόδιο σχολιάσαμε τις διμερείς συμβάσεις, οπότε τώρα περνάμε στο επόμενο στάδιο.

Ελάχιστα καλύτερα από πλευράς βαρεμάρας είναι τα πράγματα με τις πολυμερείς συμβάσεις, συνήθως στο πλαίσιο του ΟΗΕ ή κάποιου από τους θυγατρικούς οργανισμούς του, π.χ. Γιούνισεφ (αλλά και άλλων, του Συμβουλίου της Ευρώπης ή του ΝΑΤΟ π.χ.). Ενίοτε παρουσιάζονται ωστόσο και εδώ συμβάσεις με κάποιο πραγματικό διακύβευμα και ευρύτερη νομική σημασία, με πολιτικές προεκτάσεις ή ηθικό προβληματισμό, όπως το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Ν. 3003/2002), το Πρωτόκολλο του Κιότου (Ν. 3017/2002), η Σύμβαση κατά της φαρμακοδιέγερσης (Ν. 3516/2006) ή η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για θέματα αστικού δικαίου περί διαφθοράς (Ν. 2957/2001).

Μερικά (πολλά) παραδείγματα για να πάρετε μια μυρωδιά:

Read moreΜικρή εμπειρική έρευνα περί της λεπτής τέχνης του νομοθετείν, μέρος Θ

Περί του Μακεδονικού

Έχω γράψει στο παρελθόν δύο άρθρα για το μακεδονικό ζήτημα των ημερών μας και την Χώρα από Μ: Το σώμα θύσεις τουμόν, ουχί τούνομα και Περί Μακεδονίας μέσω Σουδάν και Βουκουρεστίου, ενώ κάποια πράγματα έχω προτείνει και στο άρθρο Περί Τσάμηδων και Σλαβομακεδόνων. Στην σημερινή ανάρτηση θα επαναλάβω μερικά από τα σημεία που έχω θίξει στα άρθρα εκείνα, θα αναφερθώ σε άλλα, θα εμβαθύνω στο όλον και έτσι θα προσπαθήσω να δώσω μια συνολική πρόταση για το ζήτημα. Για να το κάνω αυτό, θα ακολουθήσω την προσφιλή μέθοδο των σημείων:

Σημείο 1: Οι παίκτες

Ας συγκρίνουμε λίγο τις δύο χώρες κατά τα βασικά τους μεγέθη: η Ελλάδα έχει υπερπενταπλάσιο πληθυσμό και έκταση και εικοσαπλάσιο εθνικό εισόδημα. Η κυρίαρχη εθνότητα της γείτονος μάλιστα, η μακεδονική, αριθμεί περί τα 1,3 εκ. άτομα όλα κι όλα.

Όθεν συνάγεται το προφανές: διαπραγματευόμενοι, εμπορευόμενοι και συμβιβαζόμενοι ακόμα με μια μικρή γείτονα χώρα δεν έχουμε τίποτε να φοβηθούμε και τίποτε να χάσουμε. Μόνο να κερδίσουμε, αμφότεροι.

Read moreΠερί του Μακεδονικού

Μικρή εμπειρική έρευνα περί της λεπτής τέχνης του νομοθετείν, μέρος Η

Στο προηγούμενο μέρος της εμπειρικής μας έρευνας, είπαμε δυο λόγια για τις διμερείς διεθνείς συμβάσεις της χώρας κατά την περίοδο 1990-2016. Πρόκειται για τις συμβάσεις εκείνες που καταστρώνουν τον ιστό των διεθνών σχέσεων μιας χώρας, των συμβάσεων εκείνων που αποκαλύπτουν εκλεκτικές φιλίες, την δύναμη της ιστορίας και της γεωγραφίας και τον προσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας. Γιατί όλες τους ξεκίνησαν από την πρωτοβουλία των συμβαλλομένων χωρών αντί να τους έρθουν έτοιμες, όπως συμβαίνει λίγο πολύ με τις πολυμερείς συμβάσεις.

Οι διμερείς λοιπόν (και όχι πολυμερείς!) συμβάσεις ανά έτος και επί του συνόλου των διεθνών συμβάσεων που κυρώθηκαν διά νόμου έχουν ως εξής:

1990 5/10 (δεν είναι οι: 1879, 1883, 1890, 1912, 1913)
1991 23/40 (δεν είναι οι: 1922, 1923, 1935, 1937, 1942, 1944, 1949, 1950, 1971, 1974, 1979, 1981, 1983, 1990, 1992, 1995, 1996)
1992 27/70 (δεν είναι οι 2004, 2005, 2006, 2011, 2013, 2014, 2015, 2017, 2022, 2029, 2030, 2031, 2033, 2034, 2035, 2036, 2037, 2038, 2039, 2044, 2045, 2046, 2047, 2048, 2049, 2053, 2054, 2055, 2058, 2059, 2060, 2061, 2062, 2064, 2070, 2092, 2101, 2102, 2103, 2104, 2105, 2107, 2110)
1993 15/30 (δεν είναι οι: 2124, 2128, 2131, 2132, 2133, 2134, 2135, 2146, 2148, 2149, 2151, 2152, 2153, 2154, 2155)
1994 29/47 (δεν είναι οι: 2179, 2184, 2199, 2202, 2203, 2204, 2205, 2208, 2209, 2213, 2216, 2219, 2220, 2223, 2252, 2254, 2262, 2264)
1995 26/39 (δεν είναι οι: 2280, 2282, 2283, 2285, 2290, 2293, 2306, 2309, 2310, 2321, 2337, 2354, 2361)
1996 26/43 (δεν είναι οι: 2371, 2380, 2385, 2391, 2393, 2400, 2401, 2403, 2405, 2417, 2418, 2421, 2422, 2425, 2427, 2442, 2444)
1997 33/62 (δεν είναι οι: 2455, 2460, 2462, 2468, 2476, 2480, 2481, 2484, 2487, 2488, 2489, 2490, 2491, 2498, 2502, 2505, 2511, 2513, 2514, 2532, 2534, 2535, 2537, 2540, 2542, 2543, 2546, 2550, 2551)
1998 49/73 (δεν είναι οι: 2566, 2567, 2569, 2580, 2583, 2584, 2587, 2588, 2589, 2595, 2605, 2610, 2613, 2615, 2619, 2627, 2632, 2652, 2654, 2655, 2656, 2657, 2665, 2670, 2709, 2710, 2711)
1999 31/55 (δεν είναι οι: 2678, 2679, 2686, 2689, 2691, 2697, 2698, 2706, 2707, 2708, 2709, 2710, 2711, 2718, 2719, 2723, 2726, 2727, 2749, 2750, 2763, 2769, 2770, 2772)
2000 40/58 (δεν είναι οι: 2783, 2785, 2786, 2787, 2802, 2803, 2805, 2809, 2814, 2824, 2825, 2826, 2827, 2828, 2856, 2865, 2872, 2875)
2001 32/56 (δεν είναι οι: 2879, 2883, 2884, 2888, 2890, 2893, 2899, 2901, 2903, 2908, 2918, 2923, 2925, 2931, 2933, 2952, 2953, 2957, 2959, 2962, 2968, 2973, 2974, 2978)
2002 43/64 (δεν είναι οι: 2999, 3002, 3003, 3004, 3006, 3017, 3019, 3022, 3024, 3025, 3026, 3032, 3033, 3034, 3048, 3058, 3062, 3067, 3071, 3080, 3087)
2003 42/65 (δεν είναι οι: 3100, 3104, 3116, 3121, 3123, 3124, 3128, 3131, 3137, 3138, 3140, 3141, 3155, 3157, 3161, 3165, 3171, 3176, 3180, 3183, 3184, 3198, 3203, 3233, 3236, 3237, 3238, 3240, 3241)
2004 28/45 (δεν είναι οι: 3223, 3233, 3236, 3237, 3238, 3240, 3241, 3261, 3266, 3275, 3280, 3287, 3289, 3292, 3294, 3295, 3298)
2005 41/69 (δεν είναι οι: 3308, 3315, 3317, 3319, 3334, 3337, 3338, 3344, 3348, 3351, 3361, 3362, 3363, 3364, 3365, 3378, 3380, 3384, 3393, 3394, 3395, 3396, 3400, 3403, 3417, 3420, 3422, 3425)
2006 21/41 (δεν είναι οι: 3447, 3452, 3456, 3462, 3465, 3482, 3486, 3493, 3495, 3497, 3503, 3504, 3505, 3506, 3507, 3515, 3516, 3519, 3520, 3521)
2007 38/54 (δεν είναι οι: 3530, 3532, 3537, 3544, 3553, 3560, 3568, 3572, 3582, 3598, 3609, 3615, 3616, 3618, 3625, 3628)
2008 37/50 (δεν είναι οι: 3632, 3633, 3635, 3646, 3650, 3666, 3675, 3694, 3701, 3703, 3706, 3718, 3722)
2009 31/51 (δεν είναι οι: 3735, 3736, 3738, 3740, 3743, 3745, 3747, 3753, 3757, 3761, 3765, 3767, 3774, 3776, 3778, 3787, 3791, 3804, 3806, 3807)
2010 15/24 (δεν είναι οι: 3835, 3858, 3875, 3876, 3880, 3881, 3893, 3902, 3903)
2011 48/73 (δεν είναι οι: 3933, 3940, 3941, 3946, 3947, 3954, 3956, 3964, 3967, 3968, 3969, 3970, 3977, 3990, 3991, 3997, 4000, 4005, 4006, 4007, 4010 4011, 4012, 4017, 4020)
2012 14/26 (δεν είναι οι: 4040, 4041, 4054, 4068, 4074, 4078, 4085, 4090, 4094, 4096, 4103, 4104)
2013 38/55 (δεν είναι οι: 4137, 4153, 4154, 4158, 4167, 4169, 4175, 4176, 4184, 4191, 4193, 4195, 4204, 4215, 4216, 4217, 4222)
2014 17/31 (δεν είναι οι: 4226, 4228, 4230, 4231, 4232, 4245, 4259, 4260, 4266, 4268, 4287, 4288, 4292, 4309)
2015 4/6 (δεν είναι οι: 4341, 4345)
2016 26/43 (δεν είναι οι: 4359, 4365, 4372, 4380, 4381, 4382, 4383, 4388, 4390, 4393, 4400, 4402, 4411, 4417, 4426, 4428, 4432)

Γραφηματικώς αυτό έχει ως εξής:

Συνεπώς, οι διμερείς συμβάσεις της χώρας στην 27ετία 1990-2016 αθροίζονται συνολικά σε 779, ήτοι 29 περίπου ετησίως.

Read moreΜικρή εμπειρική έρευνα περί της λεπτής τέχνης του νομοθετείν, μέρος Η

Χάρτες της Ευρώπης: μια άλλη ματιά

Κατασκεύασα μερικούς χάρτες της Ευρώπης με αυτό εδώ το πολύ εύχρηστο εργαλείο. Ας κάνουμε και μερικά σχόλια:

Πολλές φορές όταν κοιτάζουμε ένα χάρτη, σκεφτόμαστε με όρους έκτασης των χωρών: συγκρίνουμε τις μικρές με τις μεγάλες και ανεπαίσθητα συνάγουμε τα συμπεράσματά μας, ειδικά για όσες χώρες το μόνο που ξέρουμε είναι η έκτασή τους. Όταν γνωρίζουμε και τον πληθυσμό μιας χώρας, καθώς και την γενική φήμη της, πλησιάζουμε σε μια καλύτερη εκτίμηση της ισχύος της, αλλά απέχουμε ακόμη.

Αποφασιστική σημασία όμως δεν έχει η έκταση καθ’ αυτήν ούτε ο πληθυσμός, αλλά το προϊόν που παράγεται από την συμπλοκή των δύο: το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, και μάλιστα στην ονομαστική του αξία, ώστε να διευκολύνωνται οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών. Μόνο το ΑΕΠ, δηλαδή ο πλούτος κάθε χώρας, αποτελεί καλό ενδείκτη της σχετικής ισχύος της: ισχυρές είναι οι πλούσιες χώρες, ενώ οι χώρες που δεν παράγουν δεν ακούγονται κιόλας. Σκληρό, αλλά να ακουστή.

Χρησιμοποιώντας σαν εργαλείο τον πλούτο συνεπώς, έχουμε ένα πρώτο κριτήριο για την επιρροή που ασκεί μια χώρα, για το πόσο σημαντική (ή ασήμαντη) είναι διεθνώς και γενικώτερα για την θέση της στην διεθνή κατάταξη ισχύος.

Διαβάζοντας κριτικά και συγκριτικά λοιπόν τον κατάλογο των χωρών κατά το ΑΕΠ τους, μαθαίνει κανείς πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα. Ότι, ας πούμε, το ΑΕΠ της Γερμανίας είναι μεγαλύτερο από το ΑΕΠ της Βρετανίας κατά μια ολόκληρη Ολλανδία.

Ή ας πούμε:

Γερμανικό ΑΕΠ.

Ο χάρτης αυτός αντιπαραθέτει την Γερμανία αφενός και αθροιστικά όλες τις χώρες νοτιανατολικά της αφετέρου, συν την Μπενελούξ. Η Γερμανία κερδάει.

Η Γερμανία αποτελεί τον γίγαντα της Μεσευρώπης. Αν στα δυτικά της η Γαλλία δορυφοροποιείται ταχέως μεν, διατηρεί όμως έναν ίδιον όγκο, που της επιτρέπει την δική της φωνή, στην Άγρια Ανατολή της δεν υπάρχει τίποτε ανάμεσα στον Όντερ και στην Ρωσσία. Μια γενιά μετά την Επανένωση, η Γερμανία διαθέτει πολιτικο-οικονομική ισχύ, για καλό ή για κακό, που δεν διέθετε ούτε το 1914 ούτε το 1939. Ο μόνος τρόπος να χάση τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι να προσέξουν οι άλλες μεγάλες χώρες ότι τον έχει κερδίσει ήδη.

Read moreΧάρτες της Ευρώπης: μια άλλη ματιά

9 σκέψεις για το Κυπριακό

Πριν δυόμισυ μήνες είχα γράψει αυτό εδώ το κείμενο σχετικά με την προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Θα ήθελα τώρα να εκθέσω μερικές ακόμη σκέψεις σχετικά:

1.

Δεν ξεχνώ όσους το 2004 μάς έλεγαν ότι εκείνη ήταν η τελευταία ευκαιρία. Ή ότι κάθε επόμενη θα ήταν χειρότερη. Το 2004 ζήσαμε μια απίστευτη εκστρατεία κατατρομοκράτησης του ελληνοκυπριακού λαού. Ένα διεθνές πρόβλημα άλυτο επί δεκαετίες ξαφνικά έπρεπε να επιλυθή σώνει και καλά μέχρι την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Η προταθείσα λύση παραβίαζε τις συνταγματικές ελευθερίες των Κυπρίων και ήταν καταφανώς ετεροβαρής υπέρ των Τ/Κ. Και αποπάνω, ο γγ του ΟΗΕ απειλούσε:

“Let me be clear, the choice is not between this settlement plan and some other magical or mythical solution, in reality at this stage the choice is between this settlement or no settlement.”

Δεν ξεχνάμε τίποτα.

Ένα άλλο απόφθεγμα της συμβατικής σοφίας για το Κυπριακό είναι το “κάθε πέρσι και καλύτερα”, ότι δηλαδή κάθε νέο σχέδιο επίλυσης είναι δυσμενέστερο από το προηγούμενο. Θα συνομολογήσω μεν ότι υπάρχουν πολλές αποδείξεις αυτού του ισχυρισμού ιστορικά, νά όμως που έφτασε το τέλος και αυτής της σοφίας: η παρούσα διαπραγμάτευση, εξ όσων γίνονται γνωστά, σέβεται πλήρως τις συνταγματικές ελευθερίες των Κυπρίων, ιδίως δε την ελευθερία εγκατάστασης. Αλλά και το γενικό διπλωματικό κλίμα είναι ευμενέστερο. Ακούστε:

Read more9 σκέψεις για το Κυπριακό

Η ευρωπαϊκή λύση του Κυπριακού

Το Κυπριακό πρόβλημα είναι μεγαλύτερο σε ηλικία από μένα. Στις μέρες μας μοιάζει να κορυφώνεται άλλη μία απόπειρα λύσης του από το δίδυμο Αναστασιάδη – Ακιντζή (Θυμάμαι τον Κόφι Άναν να μας απειλή το 2004 ότι δεν πρόκειται να υπάρξη άλλο σχέδιο λύσης του Κυπριακού. Βρε τι λες.). Διαρρέουν διάφορα, αρκετά αισιόδοξα. Βέβαια, λύση δεν πρόκειται να υπάρξη προτούν συγκατανεύση η μαμά Τουρκία. Οπότε ας είναι ο κάλαθός μας μικρός.

Μουσταφάς Ακιντζής
Μουσταφάς Ακιντζής

Αλλά ποια θα ήταν μια δίκαιη λύση; Μια λύση που θα ακολουθούσε τα παρωχημένα τριτοκοσμικά “διζωνικά και δικοινοτικά”, τις μόνιμες παρεκκλίσεις, τα επεμβατικά δικαιώματα, τις δήθεν κυρίαρχες βάσεις της αποικιοκρατίας; Ή μια λύση ευρωπαϊκή, μια λύση που θα τιμούσε τις ατομικές ελευθερίες, όπως τις γνωρίζουμε στην Ευρώπη και όπως εφαρμόζονται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;

Η απάντηση είναι προφανής.

Read moreΗ ευρωπαϊκή λύση του Κυπριακού

Η θέση της Ελλάδας στον κόσμο

Το παρελθόν

Τις δεκαετίες του 90 και του 00 η Ελλάδα προσπάθησε να αλλάξη επίπεδο: να προβιβαστή από την Α2 στο παγκόσμιο ΝΒΑ. Πιο συγκεκριμένα, να ανεβή καμιά 10αριά θέσεις στον δείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης. Η προσπάθεια αυτή, η θεμελιωμένη, όπως πλέον γνωρίζουμε, εν μέρει σε πήλινα πόδια, έφτασε στο απόγειό της γύρω στο 2010, με ΔΑΑ 0,866, ενώ για το 2014 υπολογιζόμαστε στο ΔΑΑ 0,865 στην 29η θέση παγκοσμίως. [Δηλαδή παρά την κρίση, ο ελληνικός ΔΑΑ είναι σταθερός!]

Πολλά έγιναν σε αυτήν την 15-20ετία, πολλά, που παρά τα στραβά τους, θα επιφυλάξουν ευμενή μεταχείριση από τον ιστορικό του μέλλοντος σε αυτόν τον μικρό χρυσό αιώνα. Επί Σημίτη κυρίως, η Ελλάδα είχε όραμα, σκοπό, στόχευση. Γίνονταν πράγματα, ευημερούσαν οι αριθμοί και οι άνθρωποι. Αλλάζαμε ταχύτητα. Σύμβολο της εποχής αυτής, για καλό και για κακό, ήταν οι Ολυμπιακοί μας Αγώνες. Εκεί υπήρξε η κορυφή, από εκεί άρχισε συμβολικά και η κάθοδος. Μπορώ μάλιστα να την εντοπίσω με ακρίβεια στο τετραδιάστατο σύμπαν μας: το γεγονός σημειώθηκε στις 26 Αυγούστου 2004, στο Ολυμπιακό Στάδιο, στον τελικό των 200 μ. Όταν άκουσα με τα αφτιά μου τους Συνέλληνες να ουρλιάζουν, να βρίζουν και να ωρύωνται, επειδή δεν θα έτρεχε ο Κεντέρης τους.



Λίγα χρόνια μετά, οι Κεντερομάχοι έγιναν Αγανακτισμένοι.

Read moreΗ θέση της Ελλάδας στον κόσμο