Ή: Περί πορνογραφικής ελευθερίας.
Σύμφωνα με το άρ. 29 παρ. 1 Ν. 5060/1931:
Όστις, προς τον σκοπόν εμπορίας ή διανομής ή δημοσία εκθέσεως, παρασκευάζει, αποκτά, κατέχει, μεταφέρει, εισάγει εις το Κράτος ή εξάγει ή καθ΄οιονδήποτε τρόπον τίθησιν εις κυκλοφορίαν έγγραφα, έντυπα, συγγράμματα, σχέδια, εικόνας, ζωγραφίας, εμβλήματα, φωτογραφίας, κινηματογραφικάς ταινίας ή άλλα αντικείμενα άσεμνα, οιουδήποτε είδους, όστις μεταχειρίζεται οιονδήποτε μέσον δημοσιότητος προς διευκόλυνσιν της κυκλοφορίας των αυτών ασέμνων αντικειμένων τιμωρείται διά φυλακίσεως τουλάχιστον ενός μηνός και διά χρηματικής ποινής τουλάχιστον 30.000 μεταλλικών δραχμών. Εν υποτροπή δε διά φυλακίσεως τουλάχιστον 6 μηνών και διά χρηματικής ποινής τουλάχιστον 50.000 μεταλλικών δραχμών. Εάν όμως η καθ΄υποτροπήν πράξις ετελέσθη διά δημοσιεύματος εν εφημερίδι ή περιοδικώ, η χρηματική ποινή δεν δύναται να είναι ελάσσων των 200.000 μεταλλικών δραχμών. Εν προκειμένω εφαρμόζονται κατ΄αναλογίαν αι διατάξεις του άρ. 82 παρ. 4 του Ποινικού Κώδικος”.
(Η διάταξη αυτή διατηρήθηκε σε ισχύ με τον Ν. 2328/1995, ξέρετε τώρα, τον λεγόμενο τυποκτόνο νόμο Βενιζέλου.)
Μοιάζουν λίγο αστείες τέτοιες διατάξεις. Ξέρεις ότι υπάρχουν, αλλά παραξενεύεσαι βλέποντάς τις μπροστά σου (και πολύ περισσότερο, βλέποντάς τις εφαρμοζόμενες!). Λίγο νομικό απολίθωμα, λίγο νεοηθικιστική εμμονή, μπαίνουμε αισίως στο 2018 κυνηγώντας (στην θεωρία) τα άσεμνα.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ως άνω δαψιλής εγκληματοποίηση υπαγορεύεται από το Διεθνές Δίκαιο και αποτελεί διεθνή υποχρέωση της χώρας!!! [τριπλό θαυμαστικό σημείο!!!]
Πράγματι, σύμφωνα με την σχετική Σύμβαση της Γενεύης (1923), κυρωθείσα με τον Ν. 4311/1929, τα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να καταστήσουν εγκληματική πράξη την διάδοση των ασέμνων, μάλιστα η ελληνική ποινική διάταξη αποτελεί βασικά μετάφραση του άρ. 1 της σύμβασης. [Αυτά για όσους ρυπαίνουν το νομικό μας περιβάλλον με την μουρμούρα για τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας]
Read moreΠερί ασέμνων, μέρος Α
